Caput

 1 1 |         litteris tuis ex ardore fidei; ac velle si fieri posset,
 2 2 |      Putes eum non expositionem fidei, sed figuratam controversiam
 3 4 |      quaerere, et sub praetextu fidei lites serere, schisma conficere,
 4 6 |       ut statim probabo, de spe fidei Christianae quaestionum
 5 9 | Epiphanio dixeris? Confessionem fidei postularis, et disertissimos
 6 10|       iam tunc in satisfactione fidei loquebaris, ergo non est
 7 11|      Atqui columna veritatis ac fidei, qui de tanto viro audet
 8 14| privataque simultate contempta, fidei tantum correctionem postulat.
 9 14|   parvum esset, catholicae esse fidei omni populo declaravit.
10 27|       causa, cur in expositione fidei tuae, ad decipiendas aures
11 28|                  28. In Symbolo fidei et spei nostrae, quod ab
12 28|      incerta confirmans, certam fidei domum, subita tempestate
13 34|         operis, scrupulositatem fidei requirebat. Quomodo veras
14 37|  exercitus sui, ut super petram fidei, stabili pesistat gradu,
15 37|       qui semper Ecclesiasticae fidei resistentes, nunc per homines
16 39|  ambiguitatem aliquam habuerint fidei, dicentes: Quomodo eo tempore
17 39|     affectum habemus de ratione fidei. Videte quid faciat concordia
18 39|         quod sine satisfactione fidei communionem tuam subiremus?
19 39|         ut absque satisfactione fidei, nullus ei temere communicaret.
20 40|  discordiae, non ex dissensione fidei est, sed ex Pauliniani ut
21 40|         ordinationis causa, sed fidei. Si ordinationis causa est,
22 40|        interrogatus, tacere. Si fidei, stulte praetendis ordinationem.
23 42|        tibi non communicavimus, fidei est: responde, et ordinationis
24 43|    testis est, perversae in nos fidei se habere monstravit. Nolo