Caput

 1 5 |         auditor et iudex: «Bene, inquit, bene, sed quo istud tam
 2 8 |          confossa est? «Sanctam, inquit, et adorandam Trinitatem,
 3 8 |        sera conversione fidelem, inquit, volo. Miserabilis Praetextatus,
 4 8 |      secundum cor Domini, Nonne, inquit, odientes te, Domine, oderam
 5 9 |       coelorum dubitans: Videbo, inquit, coelos, opera digitorum
 6 11|          manu Ecclesia, «Cuncta, inquit, quae locutus est collegio
 7 11|      referat, consideremus. Cum, inquit, et nos quadam die ante
 8 12|       Caesar Augustus, «Quintus, inquit, noster sufflaminandus est.» ~
 9 25|    omnino denegantibus. Quatuor, inquit, elementa sunt, philosophis
10 26|     carnis eum negare putet? Et, inquit, singulis seminibus ratio
11 28| tempestate subvertis. Seminatur, inquit, corpus animale: surget
12 29|     spirituales: Et facies eius, inquit, fulgebat sicut sol 51Ubi
13 30|          soletur: Quis mihi det, inquit, ut scribantur sermones
14 30|         proprietas. Et in carne, inquit, mea videbo Deum. Quando
15 34|      sancta civitate 73Quis est, inquit Isaias, qui ascendit ex
16 35|         Aperti sunt oculi eorum, inquit, et cognoverunt eum 92Unde
17 36| Marcionis quidam schola: ~- Vae, inquit, ei, qui in hac carne, et
18 41|           42. Ut non scinderent, inquit, eam, neque proprium sibi