Caput

 1 2 |     est - ut cupio et credo - cur non verbis meis meum sensum
 2 4 |       disertus esse videaris. Cur ab alio provocatus, aliorsum
 3 5 |      aut non. Si respondisti, cur maxima et plurima de his
 4 9 |       huius haereseos socios. Cur aliud interrogatus, respondes
 5 11|   bona erant quae loquebatur, cur non aperte praedicas? Si
 6 11|    aperte praedicas? Si mala, cur non constanter reprehendis?
 7 16|     Cum ergo ista quaerantur, cur tu omissis super quibus
 8 20|    aliqua causa praecesserit, cur quae prius sine corpore
 9 22| conditionis humanae repetere: cur, disputatione pendente,
10 27|     27. Haec est omnis causa, cur in expositione fidei tuae,
11 36|     an non credis? Si credis, cur ista proponis, per quae
12 37| litterae dirigendae. Sed novi cur Caesariam, cur Antiochiam
13 37|       Sed novi cur Caesariam, cur Antiochiam nolueris mittere.