Caput
1 Prae | dignitate nominis coartari, regem se maluit appellari quam
2 Prae | filius, quem adhuc vivens regem fecerat, palatium ac thesauros
3 Prae | hoc ambo consentiunt ut regem deponant; cetera Maio reticet,
4 I | Laboris partibus ad videndum regem proceres multi concurrerent,
5 II | cum plerisque aliis contra regem conspiraverat, comitemque
6 III | venissent ad curiam, videndique regem prout consueverant eis copia
7 IIII | tyrannum hunc verius quam regem nescio quid sceleris in
8 V | Sed neque displicebat eis regem interfici ob tyrannidem
9 V | consilium ut quum mature regem admiratus occidisset, ipsi
10 VI | sacramento, dicunt se contra regem nichil agere aut egisse,
11 VI | propositum quos adversus regem certissime noverant conspirasse,
12 VIII | totius Apulie civitatibus ad regem omnes confluere. Nec iam
13 VIII | facto, comes Richardus cum regem antea plurimum offendisset,
14 VIIII | exisset, admiratus ilico regem adit nunciatque comitem
15 X | Nam ad hoc nitebatur ut in regem plebis exasperaret animos
16 X | publice predicabat in ea regem esse sententia,] ut diceret
17 X | animo ut insani capitis esse regem ostenderet, qui nobilissime
18 XI | Quidam in ipso palatio regem gladio feriendum, multi
19 XIII | propositum hoc approbas, tu regem occidi consenties, aut honore
20 XIII | deposito, notarium hunc regem fieri, dudum olei venditorem?
21 XIII | virum ingenii! Puta [iam regem depositum. Quid ergo? Maionem
22 XIII | opinio ut Maionis instinctu, regem ad archiepiscopum ea nocte
23 XIIII | parum crederet, sciens tamen regem in se nichil ausurum, tum
24 XIIII | seseque, etiam adversus regem, siquidem ob admirati mortem
25 XIIII | incusserat, quod eatenus regem offenderant ut eum sibi
26 XIIII | dexteram amputasset. Sic enim regem opinari, sic dicere: interfecto
27 XIIII | societatem inierant, ut in se regem exasperent eosque facile
28 XIIII | enim eos, quicquid adversus regem decretum foret, facile consensuros.
29 XIIII | propositum, ut in primis regem caperent; captum in qualibet
30 XIIII | Apulie, novennem fere puerum, regem crearent, id existimantes
31 XIIII | impetus propulsavit vetuitque regem occidi. Huic igitur omnium
32 XV | ne quemque alium deinceps regem aut dominum appellarent,
33 XV | potius oportere iurari, quem regem futurum esse sperabant.
34 XVI | esse satisque miserabile regem a paucis predonibus turpiter
35 XVI | acrius comminantes, nisi regem eis ostenderent. Illi vero,
36 XVI | quidem Sicilie perpetuo regem carcere detineri, vel certe
37 XVIII | sibi prelatum hostes sui regem appellaverant, repulit eum
38 XX | sciscitentur ab eo quid erga regem gerat animi, quid hec sibi
39 XX | periculis exponendos. Enimvero regem, si sua diligenter facta
40 XX | nobiles, seque cum illis, hoc regem postulare, hoc requirere,
41 XX | diutius perpessuros. Hec ad regem legatis deferentibus, respondit:
42 XX | occupasse palatium, ipsumque regem in vincula coniecisse. Sed
43 XXI | confidebat ab hac presumptione regem metu periurii deterrendum,
44 XXI | ascendit; sed antequam ad regem accederet, a castellanis
45 XXIII | plerique militum, quia videbant regem in obsidione diutius moraturum,
46 XXIII | necessariis premunierat, ut si regem Farum transire contigeret,
47 XXIIII| comitisse iunioris avunculos, ad regem cum aliis plerisque militibus
48 XXIIII| itinere captus est et ad regem perductus; quem rex impositum
49 XXIIII| assertio, non modo contra regem nemini prestiterat iusiurandum,
50 XXIIII| procella subvelteret; tantusque regem et universum exercitum terror
51 XXIIII| oderat arridebat ipsumque regem adulationibus iam ceperat
52 XXIIII| transtulerunt, sive ut ad regem indcflexo gressu contenderent,
53 XXV | evocatis, que ad coronandum regem putabantur necessaria prepararent
54 XXVI | curia re>mansurum, ipsumque regem, cum ad etatem discretam
55 XXVI | effeminatum prefecerit. Nec enim regem sanum habuisse consilium
56 XXVI | conscendens ad Masmudorum regem in Affricam transfretavit.
57 XXVI | introductis Masmudis in palacium, regem ipsum cum omnibus thesauris
58 XXVII | Hiis diebus Willelmum regem, quem viventem velut atrocissimum
59 XXXV | canonicis Panormitanis diceren<t regem ac re>ginam precibus eo<rum
60 XXXXV | inconcussam, ut non solum adversus regem neque conspiraverit neque
61 LI | possent, sperabant tamen regem ac reginam ipsumque cancellarium
62 LIII | peregisset, visum est cancellario regem ac reginam super hiis convenire
63 LIII | in animum induxisses erga regem ac reginam te qualem oportuerat
64 LIII | ausus es etiam in ipsum regem eiusque matrem nequitie
65 LIII | hoc enim modo Rogerium regem prudentissimum regno suo
66 LV | primo capiat; inde veneno regem extinguens, regnum ipse
67 LV | cancellarium asserebant proculdubio regem factum, et hanc eius epistolam
68 LV | appellari; nam Willelmum regem interfectum esse; Henricum
69 LV | Panormitanum erat, qui sibi regem eatenus suspecta satis familiaritate
70 LV | devinxerat ut non tam curiam quam regem ipsum regere videretur. ~ ~
|