Caput

 1 Prae     |   veritatem, nisi quod in Sicilia nichil miraculi est ea monstra
 2 Prae     |           otio locum relinqueret, nichil tamen inconsulte aut ex
 3 Prae     |      vicissitudines alternare, ut nichil quod virtutem deceret omittens,
 4 Prae     |       verbis eius fidem adhibens, nichil alii cuipiam credere, nichil
 5 Prae     |      nichil alii cuipiam credere, nichil prorsus ab alio vellet audire.
 6 III      |         totam Apuliam detulerunt, nichil hesitandum super hoc quod
 7 IIII     |          ipsius admirati consilio nichil omnino rex gereret, ideoque
 8 IIII     |   passurum. Nam de semine tyranni nichil nunquam nisi tyrannicum
 9 VI       |            dicunt se contra regem nichil agere aut egisse, sed eo
10 VIII     |   Surrentinus Capue princeps, cum nichil sibi fuga tutius comperisset,
11 VIIII    |        rabies expleri non potest, nichil actum putat quia comitem
12 VIIII    |        omnibus sollicitus erat ut nichil omitteret, quod ad alliciendum
13 X        |         esse incognita; e Sicilia nichil venturum auxilii, nam se
14 X        |         plene didicerat; denique, nichil spei reliquum esse ut evasuros
15 X        |   frumentum saltem eo transmitti, nichil tamen multis persuasionibus
16 X        |     diceret si caperetur Affrica, nichil se dampni passurum, eamque
17 X        |      quidem sumptus faceret, unde nichil unquam emolumenti speraret.
18 X        |      legatos elusos esse, cum iam nichil sperarent auxilii, sed neque
19 XIII     |       nefas equa lance trutinant, nichil se deinceps sperantes acturos,
20 XIII     |    multitudine stipatus occurras, nichil ex hoc ei timoris, nichil
21 XIII     |         nichil ex hoc ei timoris, nichil suspicionis innascitur.
22 XIII     |     obtruncare. Quo semel occiso, nichil tibi verendum est ne quempiam
23 XIII     |           non attinet dicere, cum nichil horum tibi putem incognitum". ~
24 XIII     |           visum est utrique parti nichil eorum penitus que promiserant
25 XIII     |       tunc omnes fore certissimos nichil illum aliud quam reg>num
26 XIII     |  adimplere. Verum hanc ad presens nichil obfuisse discordiam, nec
27 XIII     |         cuius fidei se committat. Nichil enim in alio quoque spei
28 XIIII    |         minis adactus, iurabat se nichil atnplius scire quod curiam
29 XIIII    |          sciens tamen regem in se nichil ausurum, tum ob favorem
30 XIIII    |           et iussionibus obsequi, nichil eorum quecumque animus imperaverit
31 XIIII    |         gratum fore, seque videri nichil animo malignandi gerere
32 XX       |        pretendere dignitatem, cum nichil illi facilius esset quam
33 XXI      |          prelibari; Lombardi vero nichil unquam libentius audituri,
34 XXI      |      congeriem extruentes. Cumque nichil ita possent proficere, et
35 XXIII    |      conatus obsidentium hostibus nichil oberant, illique, licet
36 XXIII    |    magnaque vi sepe descenderent, nichil aut parum ledebant exercitum.
37 XXIIII   |   siquidem eos vinci contingeret, nichil mali passuros cum regis
38 XXIIII   |       integre restitutam, cum rex nichil ultra sibi crederct formidamdum,
39 XXIIII   |      sublatis ensibus imminentes, nichil ex timore perturbato consilio,
40 XXIIII   |     palatium se recepit. Ita, cum nichil eorum que speraverant effecissent,
41 XXV      |    familiares suos premonuerat ut nichil ei quod mestitiam aut sollicitudinem
42 XXVI     |          inquirebat. Cumque multi nichil esse timendum assererent,
43 XXVI     |    constanter denegans, asserebat nichil eum penitus de thesauris
44 XXVI     |        aliter evitare non posset, nichil mirandum si timore mortis
45 XXVI     |        contra regine volunta<tem> nichil in curia profecturum, opere
46 XXXII    |       nullum abhorrens flagitium, nichil eorum que possit putans
47 XXXVIIII |            moderatius conveniret. Nichil tamen ei respondit, sed
48 XXXXI    |           studuerit, condempnari, nichil mirandum asserentes adversus
49 XXXXVIIII|     dixisse convictus est, adicit nichil ei se dedisse quod lesionem
50 XXXXVIIII|         toto mense qui transierat nichil ei se penitus vendidisse.
51 L        |         aliquatenus perturbarent; nichil esse quod eum exasperare
52 LIII     |       iram compescere: illi vero, nichil ex dilatione mutato consilio,
53 LV       |       omni difficultate superata, nichil ultra periculi formidantem.
54 LV       |     pensionibus deputatos. Cumque nichil hec allegando proficerent,
55 LV       |       rebelles existerent. Itaque nichil eorum que speraverant impetrantes,
56 LV       |      Agrigentinus, captis sociis, nichil spei reliquum videns ut
57 LV       |          Verum Agrigentinis horum nichil persuaderi potuit, neque
58 LV       |         hoc sequeretur impunitas; nichil sibi de rusticorum confederatione
59 LV       |  concurrunt. Sed cum primo impetu nichil agere potuissent, ad portum
60 LV       |        Cathaniensibus scripsit ut nichil omnino victualium Messanam
61 LV       | videntesque se diutius insistendo nichil proficere, tandem ad portam
62 LV       |        vulneratis acrius instando nichil agerent, variis huc illuc
63 LV       |          at ille rem dissimulans, nichil respondit. Tunc curie familiares
64 LV       |        promiserat electionem hanc nichil roboris habituram, septingentasque
65 LV       |          ac securitatis evexit ut nichil sibi deinceps estimarent