Caput
1 Prae | Praefatio~Rem in presenti me scripturum
2 Prae | superessent incolumes, sperabat rem posse procedere. Visum ergo
3 II | litteris curie destinatis rem non tam vere quam hostiliter
4 V | ipsi blandiri, rogare ne rem tantam negligendo differret,
5 V | adimpleret. Ubi segnius eum videt rem gerere tepidumque languere
6 VI | hostes vires suppetunt, rem totam aperiat, alioquin
7 VI | cognitum est, primum negligendo rem distulit, dicens non tanti
8 XIII | audax promittere, ubi ad rem ventum erat, tepidior. Is
9 XIII | impedimentum omne submoveat, rem enim tantam non sine periculo
10 XIII | parte militibus convocatis, rem eis totam exponit, paucisque
11 XIII | periculo facillime posse rem fieri; sive enim nesciens
12 XIII | nunciandum ad palatium accedebat, rem ab eo totam edidicit, indignatusque
13 XIIII | exercere. Neque vero putabant rem deinceps habendam neglectui,
14 XIIII | avide secuturam. Alii vero rem inceptam moderatius et cum
15 XIIII | immiscere. Timebant ergo rem secretissimam illius fidei
16 XIIII | grates illi referens, quod rem sibi perutilem indicasset,
17 XIIII | egerant perferendum. At illi, rem audientes plenam periculi,
18 XIIII | armis reliquos insequentes, rem ut erat mente concipiens,
19 XVI | nequaquam posse sufficere, rem tamen ex industria protrahere
20 XVIIII | plebi gratissimum fuit, rem se nunc adeptos esse, quam
21 XXI | populi contempnendum, neque rem propositam inde segnius
22 XXI | nec defuit eius lateri qui rem ei totam ediceret comitisque
23 XXIIII | variis affligebat, donec rem suam, ut evaderet, gratis
24 XXVI | impedire desiderium, et rem sibi diu multumque desideratam
25 XXVI | credere, collaudans eos, rem ad amicorum transfert notitiam,
26 XXVI | suaderent facturum. Ubi ad rem ventum erat rursus a proposito
27 XXVI | episcopi Matheusque notarius rem inutiliter diu protrahi,
28 XXVI | promisit, parumque diligenter rem exequens, eorum animos expectatione
29 XXVI | plurimis convenisset, subiecit rem omnibus videri dignam miraculo,
30 XXVIIII | quadam uxoris sue consobrina rem habuisse dicebat; cuius
31 XXVIIII | iniuriam propulsarent; cardinal rem breviter satagens definire,
32 XXXVIIII| oblata sibi respu<eret, rem ad cancellarii notitiam
33 XXXXI | obiectione pulsatus, cepit primo rem parvipendens negligere,
34 XXXXI | respui datisque vadibus rem districtius agi videt, ad
35 XXXXI | a cancellario tepideque rem geri, videri muneribus eum
36 XXXXV | omnia persensisset, cepit rem dissimulans blandius eosdem
37 XXXXVIII| plerisque [proceribus], rem eis totam exposuit iussitque
38 L | diebus commorati videntesque rem secus ac providerant accidisse,
39 L | facturum pollicitus. At illi rem quam multum desideraverant
40 LI | converteret. Sed nec oportere rem dissimulando diutius occultari,
41 LIII | clamore postulant iudicio rem committi; alii rapinas,
42 LIII | posset allicere, temptabat rem aliquamdiu protrahendo furentis
43 LIII | se temere iuraturum nisi rem ei manifestius indicaret,
44 LIII | nemini sapienti displicere rem tan<torum procerum consiliis
45 LIII | animi sine deliberatione rem tantam inconsulte promictere,]
46 LIII | quibus maxime confidebat, rem eos ex ordine totam edocuit.
47 LIII | districtius agi cepisset, rem in seditionem converterent,
48 LIII | eam teneret occulte, neque rem, ut oportebat, ad regis
49 LIII | dissimulare proposuit, ne rem atrocius persequi videretur;
50 LV | aliique quibus cancellarius rem dissimulando scelerum impunitatem
51 LV | hec allegando proficerent, rem ad cancellarii notitiam
52 LV | excluserat. Cancellarius, ubi rem videt in id discriminis
53 LV | eos absolveret; at ille rem dissimulans, nichil respondit.
|