Caput

 1 II    |        Itaque, cum quingentis fere militibus optime armis instructis
 2 II    |            denunciat ei ut omissis militibus suis ipse cum paucis in
 3 XII   |       regnum distrahi, congregatis militibus, Aquinum cepit, oppidoque
 4 XII   |           quoque fratrem suum, qui militibus in Apulia preerat; ut comitis
 5 XIII  |        illi desponderat. Idem vero militibus multa largiens omnibusque
 6 XIII  |          in secretiore domus parte militibus convocatis, rem eis totam
 7 XIII  |      lateraliter effluebat, easdem militibus suis provide distribuit
 8 XIII  |     Matheum Bonellum cum plerisque militibus armatis visum esse in insidiis,
 9 XIII  |        exanimis, aliquem fuisse ex militibus suis afferrent. Eadem nocte
10 XIIII |     futuram auxilio, cum universis militibus suis Panormum securus accessit.
11 XIIII |     Mansellus, nepos Adenolfi, cum militibus armatis viam Marmoream noctu
12 XIIII |       cognitum est, sequenti nocte militibus suis armatis, primum circa
13 XIIII |         vagabantur, ab eisdem sunt militibus interfecti. Postea vero
14 XX    |         milibus procul ab urbe cum militibus suis consedit. Rex autem
15 XX    |     timebant se suaque predam fore militibus; nemo civium spem in armis
16 XXI   |     benemeritum, Panormi retinens, militibus suis comestabulum eum prefecit.
17 XXI   |          rex precepisset stipendia militibus dari, contra Rogerium Sclavum
18 XXI   |        multitudo cum ipsius Mathei militibus concurrentes, ad palacium
19 XXI   |      experiri]. Nam Ivo, quidam ex militibus eius, cum videret Adenolfum
20 XXI   |            longius abscessisset, a militibus regis comprehensus est et
21 XXIII |      oppidi frumentum adunatum tam militibus quam oppidanis per equas
22 XXIII |       necessaria providerent. Quod militibus suspectum quidem et fidei
23 XXIII |       videbatur cepit ergo plebs a militibus plurimum dissidere, adeo
24 XXIII |           castrum fortissimum, tam militibus quam aliis rebus necessariis
25 XXIIII|          regem cum aliis plerisque militibus perduxerunt. Quorum Alferius
26 XXIIII|         belli fortunam cum infidis militibus experiri, Tarentumque reversus,
27 XXVI  |         vitam agere, convocatisque militibus, crebra convivia splendidissima
28 XXVI  |      confoderent. interimque regis militibus eorumque comestabulis denunciari
29 XXVI  |          quam armis strenuus, quem militibus suis ipse prefecerat, et
30 XXVI  |           audaciam, tum etiam quia militibus adhuc velud comestabulus
31 L     |      addiderat. Nec enim contentus militibus suis, quibus ipse stipendia
32 LI    |        inhermis accederet, sed ita militibus armisque premunitus ne tamen
33 LI    |    proficiscitur, relictis Panormi militibus ad ipsius custodiam civitatis. ~
34 LIII  |            Apulie ac Terre Laboris militibus multis cognitos bellis elegerat.
35 LIIII |         comes Farum transiens [cum mili>tibus suis in Apuliam reversus
36 LV    |       egredi, neque copiam haberet militibus colloquendi. Episcopus Agrigentinus,
37 LV    |         licentia curie, cum paucis militibus clam discedens, occulta
38 LV    |           fratrem eius, cum paucis militibus in castello maris clausum,
39 LV    | confidentius accesserunt, dicentes militibus qui ad defensionem parati
40 LV    |         astrologi prefixerant, cum militibus suis in aliquam munitionum
41 LV    |         nemini liceat armis se vel militibus premunire. At, ubi, iam
42 LV    |       comes, cum quibusdam Francis militibus. Interea Rogerius Tironensis
43 LV    |          magister comestabulus cum militibus suis superveniens, viros
44 LV    |      secure ac libere possiderent, militibus stipendiariis indulta licentia
45 LV    |             Quod si viribus uti et militibus adunatis reniti presumpsisset,