Caput
1 VI | quid adverse parti virium esset attendebat, par an impar
2 X | obsedisset, idque nunciatum esset in Sicilia, placuit ad auxilium
3 XIII | resilire, quod persuasum esset, audax promittere, ubi ad
4 XIII | puellule, eo quod ignobilis esset, ceperat nuptias abhorrere.
5 XIII | dispersos incedere, et quidnam esset timoris quod urbem repente
6 XIIII | et ipse de coniuratorum esset numero, proditores eos appellans,
7 XV | sacramentum ea tempestate cuipiam esset prestandum, duci potius
8 XVIII | neque quid sibi capiendum esset consilii, cum eius hostes
9 XX | cum nichil illi facilius esset quam ab humilitate ad superbiam
10 XXIIII | cum et ipse salernitanus esset, alios regis familiares,
11 XXIIII | offendisset. Cum enim adeo serenus esset aer ut nullum prorsus in
12 XXIIII | illi se, cum impeditioris esset lingue, facundia similem
13 XXIIII | ultime crudelitatis homo, cum esset eunuchorum amicissimus et
14 XXV | dum puer cius discretionis esset que negotiis provide disponendis
15 XXV | equitavit. Qui cum pulcherrimus esset, ca tamen die, nescio quo
16 XXVI | pectoris et inconstantis esset animi, mansuetus tamen,
17 XXVI | spondebat si familiaris esset curie malas omnes consuetudines
18 XXVI | persecutionem suam et quas passus esset iniurias illi aperuit, [
19 XXVII | distare?" Cumque responsum esset .XV. dierum itinere: "At
20 XXXX | numerus, licet nuper adauctus esset, vix licteris scribendis
21 XXXXV | nobilitate polleret et virtutis esset haud dubie, fidem quoque
22 XXXXVI | consuetudinem mittere compertum esset, putabatur ei conspirationis
23 XXXXVIII | provenire. Cum ergo quesitum esset utrum aliquis ad [eum me>dicus
24 XXXXVIIII| Qui, cum interrogatus esset utrum ipsi Roberto medicinam
25 L | qui regine frater et regis esset avunculus, pertinere. Hiis
26 L | ignorare, que maxime necessaria esset in curia, nec eius esse,
27 L | committi, qui discretus esset et prudens summeque nobilis,
28 LIII | quem erga ipsam animum rex esset postmodum habiturus. Regi
29 LIII | calamitas argumento nobis esset quid in te sit spei ac fiducie
30 LIII | tante contumelie quod equum esset de iuris severitate decernerent.
31 LV | fenestras palacii quid tumultus esset prospectum venerat, exclamans,
32 LV | mare, cum tranquillissimum esset, in seipsum primo se contrahens,
|