Caput

 1 Prae    |      tractabat negotia, regisque animum quocumque libuerat inclinabat,
 2 Prae    |       demulcens. Subit inde spes animum effectui mancipandi quod
 3 Prae    | admiratus pedetemptim pertemptat animum, dehinc confidentius mentem
 4 I       |    comitem Maionis astutia regis animum immutavit, ut neque loquendi
 5 IIII    | inopinata res admirati paulisper animum conturbavit, non tamen usque
 6 IIII    |    auxilium et ut mutantem adhuc animum certiorem efficiat, illi
 7 VIIII   |   venientes plurimum honorare in animum induxerat; strenuos bello
 8 XIII    |     quidem erga socium ita regis animum spe lucri, ut erat cupidissimus,
 9 XIII    |   ascendere, quam missis nunciis animum illius prelibaverit. Litteris
10 XIIII   |         Bonellum temptarent eius animum mitigare, nullis tamen assertionibus
11 XIIII   |          litteris suis iuvenilem animum crebrius hortabantur, ut
12 XIIII   |      quicquam ausuros nisi regis animum erga se crederent immutatum.
13 XVIII   |     undique secus imminerent, ad animum revocaret. Apertis etiam
14 XX      |   auribus haurientes, et auditis animum conformantes rumoribus;
15 XXVI    |         electum Siracusanum eius animum irritavit, eumque sibi socium
16 XXVI    |    elatus, contemptorem induebat animum, superbe nunciis mordaciterque
17 XXVI    |      neque bonum erga se reginam animum gerere, statuit asperioribus
18 XXVI    |       Petrus, cum aperte comitis animum ex ipsis dictis, ut presens
19 XXVI    |         niterentur labantem eius animum roborare, plures ad eum
20 XXXVIII |           volens beneficiis eius animum mitigare, quem alia quoque
21 XXXVIIII|       parum cancellarii permovit animum, cum eum, cui preter opinionem
22 XXXXI   |   deprehensus, ignorabat quorsum animum inclinaret aut quid sibi
23 L       | nichilominus erga eumdem comitem animum mitigavit, quam plurimum
24 L       |       nolens offendere, docuerit animum patienter omnia sustinere,
25 LIII    |        impetrare potueras, si in animum induxisses erga regem ac
26 LIII    |    incertum esse quem erga ipsam animum rex esset postmodum habiturus.
27 LV      |          cum intelligeret illius animum ab eo quod dixerat non posse
28 LV      |      necdum revertendi videretur animum abiecisse, metu compulsus,
29 LV      |      perlatus, et regine prorsus animum deiecit, et partem contrariam