Caput
1 II | eius filius inutilis aut parum ydoneus videretur, Robertum
2 II | factum sit, casuve contigerit parum constat. Verisimile tamen
3 IIII | indignius est, Salomonem etiam parum scisse commemorans, ipse
4 V | illi suspectam esse sibique parum credi certis colligit argumentis.
5 VI | impar hostes adoriretur parum sollicitus. Mox ubi comperit
6 VI | Symonem secum duxisset, non parum fuerat temporis consumpturus.
7 VIIII | quidem armis strenuus, sed parum habens fidei, quem Francorum
8 XIII | iam admirato visum est re parum bene gesta discedere, iubet
9 XIIII | quamquam huiusmodi iuriiurando parum crederet, sciens tamen regem
10 XIIII | Sed et hoc eius animo non parum metus ac suspitionis iniecerat,
11 XIIII | extorquerent. Nam aliter incoacta parum procedere videbantur, cum
12 XIIII | periculum, ut minus discretus, parum intelligens. Sed et tempus
13 XIIII | formidinis et diffidentie non parum attulerat, tum propter absentiam
14 XVI | coartavit, totique regno non parum attulit detrimenti. Non
15 XX | semper odio prosecutus, parum perfecit, cum multas adversus
16 XXIII | descenderent, nichil aut parum ledebant exercitum. Rex
17 XXIIII | pugnaturi descenderent, sua parum interesse censebat uter
18 XXIIII | opinatissimam totique regno non parum decoris afferentem, ob paucorum
19 XXVI | eius. ~ Idem Petrus, licet parum consulti pectoris et inconstantis
20 XXVI | ad administrationem regni parum sufficiens putabatur, ipse
21 XXVI | plurimum habens, prudentie parum: proceres ergo ceterique
22 XXXVIIII| condempnari. Ea res non parum cancellarii permovit animum,
23 XXXXVI | iniuriam, sibi quoque non parum timendum existimans, cum
24 L | dissimulet. Nec enim ambigi parum honestam intercessisse causam
25 L | cuius acta cancellario non parum attulerunt incommodi, quemadmodum
26 LIII | beneficio constitutum, erga eos parum fideliter se gessisse, cum
|