Caput
1 IIII | verbis eius posse conici, si diutius regnaverit, brevi futurum
2 V | ultores irruerent, ne sua diutius proditione gauderet regisque
3 XI | amplius regi non poterat aut diutius occultari, nec erat dubium
4 XIII | beluam in nostram perniciem diutius debacchari. Experiatur certe
5 XIII | proposito plenius roborari. Nec diutius moratus, Rogerio de Marturano
6 XIII | disceptationibus ea controversia diutius protracta, cum archiepiscopus
7 XIII | expectatione suspensum, diutius cruciari, suoque fraudari
8 XIII | gesta, timentes Panormi diutius immorari, cum incertum haberent
9 XIIII | ante domum Adenolfi morari diutius, sperans ita posse Philippum
10 XIIII | tyrampnidem et insaniam oportere diutius sustineri, erantque qui
11 XVI | neque populum id pati debere diutius, cum thesauros etiam ad
12 XVI | depostulant, interminantes, si diutius eum tenuerint, se quidem
13 XX | voluerit, hoc eos minime diutius perpessuros. Hec ad regem
14 XXIII | videbant regem in obsidione diutius moraturum, neque spes erat
15 XXIIII | eiusmo<di mise>riis affigi, diutius [perpetuis hor>rendorulu
16 XXVI | in eo sta>tu non posset diutius permanere. Iam enim universos
17 XXVI | ea quam usurpaverat uti diutius potestate. Hec et hiis similia
18 XXXIIII| intemperiem aeris in Apulia diutius detinere, simulque sciens
19 XXXIIII| intellexisset eum nolle diutius in Sicilia commorari, summa
20 LI | oportere rem dissimulando diutius occultari, ne cum amplius
21 LV | Odonem Quarrellum Messane diutius morari post constitutum
22 LV | moram eo faciente populus diutius expectaret, ceperunt invicem
23 LV | affixum lancee per urbem diutius ostentantes, ad ultimum
24 LV | adventum. Nam eum, si Panormi diutius moraretur, vix tantas hostium
25 LV | vehementius, videntesque se diutius insistendo nichil proficere,
26 LV | campanarium, que perseverante diutius igne facile dissolvantur;
|