Caput

 1 IIII   |        perpetrando sceleri locum ac tempus querebat ydoneum, existimans
 2 VI     | dissimulabat consilio donec ultioni tempus congruum inveniret. Interim
 3 VIIII  |            ibidem perpetraverat, ad tempus iusserat exulare. Filii
 4 X      |       amissione Affrice. ~ Per idem tempus cum imperatore Grecorum
 5 XII    |           comite Andrea. ~ Per idem tempus Andreas de Rupe Canina,
 6 XIII   |       extinguere, ad idque locum ac tempus prestolabatur ydoneum. At
 7 XIII   |       Bonellus perpetrando facinori tempus ydoneum sollicite perquirebat;
 8 XIIII  |        facilis, moras sustinens, in tempus congruum necessario deferebat,
 9 XIIII  |           parum intelligens. Sed et tempus ad hoc prefixum reique auctores
10 XIIII  |        gavarretus, ut quia statutum tempus expectari non poterat, sequenti
11 XXIII  |        ingruens, quod vix in multum tempus accidere poterat, ad deditionem
12 XXIIII |             reditum, nec ibi multum tempus inefficaciter consumendum,
13 XXIIII |   atrocissimas irrogavit, nactusque tempus ad ulciscendum fratrem ydoneum,
14 XXIIII |    pactionicbus precorruptis, nacti tempus congruum, quo post distractam
15 XXVIIII|   familiaritate permansit. Per idem tempus Richardus de Sagio Panormum
16 XXXVIII|       electus, a rege sibi dudum ad tempus concessa, eo quod circa
17 XXXXI  |            debeat conservare, an ad tempus ex industria simulatum,
18 XXXXV  |            XXXXV. Nota quod odia ad tempus sunt dissimulanda. ~ Cancellarius,
19 LIII   |    expulerat, videret ultionis sibi tempus congruum occurrisse. Alii
20 LIII   |              Mandram ei tenendam ad tempus eo tenore dederat, ut inde
21 LV     |            iniuriam, et ultionem in tempus congruum differendam. Tum
22 LV     |    convenire, responderunt non esse tempus hoc quo stratigoti civibus