Caput

 1 IIII  |        posse perspicit, si prius odium ei regis incutiat. Habebat
 2 VI    |   suspectum habens, atrox in eum odium exercebat, sed id prudenti
 3 XIII  |      Maionis dudum inflammaverat odium, et lucri spes vehementius
 4 XIII  |         primum in Maionem plebis odium appareret. Nam alii cadaver
 5 XIIII |     illum regis indignationem et odium concitarent. Itaque regine
 6 XIIII |    audacius atque apertius in se odium exercere, eo quod eum archiepiscopi
 7 XXI   |          suspectum, latens adhuc odium dissimulabat, credens eum
 8 XXIIII|          adversus quempiam vetus odium exercebat, vel cum alio
 9 XXIIII|         aliquem privatum habebat odium, aut eius domum, vineam,
10 XXVI  |     pateretur christiani nominis odium penitus abiecisse, regnum
11 XXVI  | detrahens, multorum ei conflabat odium et apud plebem proceresque
12 XXVI  |      quoque causa suberat que in odium electi satis eos efficaciter
13 XXXXI |     adversus cancellarium plebis odium excitarent. At ille mediam
14 LIII  |      invidia stimulatus, in eius odium exarsisti? Indignaris nimirum
15 LIII  |         ei Gravinensis obfuisset odium, facile potuerat a cancellario
16 LIII  |  exclamavit: iniuste se gravari; odium equitati manifeste preferri;
17 LV    |        ob navium redemptionem in odium Francorum inducti fuerant,
18 LV    |        invidiam, civitatum atrox odium nichilque spei sibi relictum