Caput
1 Prae | carcerum deputavit angustiis. Maionem quoque barensem, humili
2 VI | societatem contrahere. Ea res Maionem ad ultimum fere desperationis
3 VI | noverant conspirasse, ipsumque Maionem ad regnum totis viribus
4 VI | indignatio, tota plebs adversus Maionem fremit ac murmurat; comitem
5 XI | omniumque mentes adversus Maionem indignitas rei commoverat.
6 XIII | Bonello et qualiter occidit Maionem. ~ Huic autem legationi
7 XIII | regem depositum. Quid ergo? Maionem regnaturum exist>imas? Eadem
8 XIII | disponat in locis; interim se Maionem variis sermonum ambagibus
9 XIII | promptam audaciam non deesse, Maionem ab archiepiscopo satis commode
10 XIII | observandas; turbe quoque que Maionem sequebatur quosdam suorum
11 XIII | sentiens se vocari, suaque Maionem iam non latere consilia,
12 XIII | exilarata est ut tunc primum in Maionem plebis odium appareret.
13 XIII | conspuebant. Nec vero deerant qui Maionem putarent adhuc vivere, tantique
14 XIIII | tot societates initas ut Maionem interficeret. Aliud eum
15 XIIII | familiares admicteret, neque Maionem ob aliam causam ab eo crederet
16 XIIII | summum amicitie locum apud Maionem optinuerat, et tam hunc
17 XXIIII| demulcere, sciens ob id ipsum Maionem ei maxime placuisse. Largitatem
18 XXIIII| concors animus in eam que Maionem foverat regnan<di spem non
|