Caput

 1 IIII  |      accipiat, dicens non sine periculo eam a comite possideri.
 2 XIII  |  absque salutis et fame nostre periculo posset hoc fieri". In hunc
 3 XIII  |       rem enim tantam non sine periculo iam differri. Interim ergo
 4 XIII  |  vexari, [ut neque] sine magno periculo corpus ita debile possit
 5 XIII  |    sint animo; sine metu, sine periculo facillime posse rem fieri;
 6 XIIII |     qui, publico regni sublato periculo, libertatem omnibus reddidisset.
 7 XIIII |       nulli deinceps subiacere periculo, eniteretur quatinus integram
 8 XIIII |     fortunam comunicato velint periculo sustinere, nunquam sibi
 9 XXI   |   difficilius quidem, nec sine periculo precaveri. suspicabatur
10 XXI   |       in ipso palatio non sine periculo captum iri, totiusque civitatis
11 XXIIII|      muros impetu non sine rei periculo transcenderunt. Neque satis
12 XXIIII| ancipitem, quam non sine magno periculo dampnoque sepe probaverat,
13 LV    |   avelli, ob id solum tanto se periculo negligenter obiciens ut
14 LV    |     posset, eum se capitis sui periculo spoponderat servaturum.
15 LV    |       neque sine certo capitis periculo liceret cancellario triduum