Caput

1 Prae|            quorum illi virtus haud dubia erat, sciebatque fidem eorum
2 II  |         comitem, cuius virtus haud dubia erat, regno preficerent.
3 XIII|            Quod si te facturum non dubia nobis pactione spoponderis,
4 XXVI|          expectatione longa speque dubia suspendebat, ceterique iam
5 XXVI|   exercitum preparet; civitates ne dubia fide vacillent admoneat,
6 L   |            ubi paulo post fide non dubia perceperunt, primum ab incepto
7 L   |      inanibus verbis, sed fide non dubia certisque rerum argumentis
8 L   |         nichilominus ac regine non dubia propinquitate coniunctus.
9 L   | pertulerunt. Qui, cum primum mente dubia vacillaret, dehinc ab ipsis