XXXXVIIII. [De] captione Salerni medici qui propinavit venenum.

Qui, cum interrogatus esset utrum ipsi Roberto medicinam aliquam obtulisset, audacter et prompte respondit: numquam ei quidpiam se dedisse. At ubi productis testibus falsum dixisse convictus est, adicit nichil ei se dedisse quod lesionem posset inferre. Nam siroppum rosatum simplicem fuisse quem dederat, et eum quidem non a se factum, sed emptum ipsa die a quodam apothecario, Iusto nomine, fatebatur. Vocatus autem Iustus, respondit eo toto mense qui transierat nichil ei se penitus vendidisse. Ita Salernus in omnibus que dixerat fallax inventus, obiecti criminis suspicionem magnopere roboravit. Sequenti vero die, congregata curia vocatisque magistris iusticiariis, cum sollempniter accusaretur, conscientie flagitio prepeditus, ita misere respondebat obiectis, ut plenam iudicibus fidem faceret hoc eum maleficium perpetrasse.