V. De voluntate et mente
comitis.
Comiti vero longe alia mens erat aliudque volvebat in animo; iam enim plurimos
Barensium qui tunc Panormi morabantur ipse sibi iurare fecerat, erantque cum eo
Symon Sangrensis et Rogerius filius Richardi pluresque nobiles et factiosi
milites per quelibet eum pericula secuturi, quibus indignum, turpe miserumque
videbatur ut cuius pater oleum Bari vendere consueverat; sic enim dicebatur;
eum regnare permicterent. Sed neque displicebat eis regem interfici ob
tyrannidem quam in viros nobiles exercebat. Erat autem hoc eorum consilium ut
quum mature regem admiratus occidisset, ipsi statim in eum tanquam interfecti
regis ultores irruerent, ne sua diutius proditione gauderet regisque filium
maiorem natu patri sustituerent heredem. Ita comes adversus dolos Maionis
fraudulenter agere instituerat, plurimum interim ipsi blandiri, rogare ne rem
tantam negligendo differret, paratos semper habere secum milites, prestolari de
die in diem ut admiratus quod proposuerat adimpleret. Ubi segnius eum videt rem
gerere tepidumque languere propositum, fidem suam illi suspectam esse sibique
parum credi certis colligit argumentis. Post habito igitur de morte regis
consilio, Maioni parat insidias et vel in presentia regis, si quidem aliter non
possit, eum sibi destinat occidendum. Quod quadam die non secus ac providerat
accidisset, nisi quod iam in palatium percussoribus introductis, subito
nunciatum est in curia, de partibus Apulie galeas advenisse. Ea re tunc ab
incepto milites absterrente, Maio fortune beneficio liberatus evasit; comes
autem, videns id quod actum erat celari non posse; nam et multi milites cum
armis viderant introductos; pro tempore consilium capit et cum admirato
secretum habens colloquium, narrat ei ex ordine quid sibi acciderit et qualiter
sit spe frustratus. Nam "hodie", inquit, "ad curiam optime
venimus preparati, ultimumque vite tyrannus diem clausisset, nisi quod galea
calipolitana, quam applicuisse audivimus, impedimento nobis fuit".
Admiratus autem frustra eum timuisse respondit, nam Calipolim totam ei iurasse
et unius secum esse propositi. Eadem die suggestum est ei a pluribus amicorum
quod comes Gaufridus cum armis curiam eum interfecturus intraverit. Quibus ille hec omnia scire se dixit; suo totum id
actum consilio; regi timendum fuisse, non sibi.
|