6.1 Lucius Tarquinius
Priscus, Demarati Corinthii filius, eius, qui Cypseli tyrannidem fugiens in
Etruriam commigrauit. 2 Ipse Lucumo dictus, urbe Tarquiniis profectus Romam
petiit. 3 Aduenienti aquila pilleum sustulit et, cum alte
subuolasset, reposuit. 4 Tanaquil coniux, auguriorum perita, regnum ei
portendi intellexit. 5 Tarquinius pecunia et industria dignitatem atque
etiam Anci regis familiaritatem consecutus est; a quo tutor liberis relictus
regnam intercepit et ita administrauit, quasi iure adeptus fuisset. 6
Centum patres in curiam legit, qui minorum gentium sunt appellati. 7
Equitum centurias numero duplicauit, nomina mutare non potuit Atti Neuii
auguris auctoritate deterritus, qui fidem artis suae nouacula et cote firmauit.
8
Latinos bello domuit. Circum maximum aedificauit. Ludos magnos instituit. De
Sabinis et priscis Latinis triumphauit. Murum lapideum urbi circumdedit. 9 Filium XIII annorum,
quod in proelio hostem percussisset, praetexta bullaque donauit, unde haec
puerorum ingenuorum insignia esse coeperunt. 10 Post ab Anci liberis
immissis percussoribus per dolum regia excitus et interfectus est.
|