Epistula
1 XVIII| dodonaeas arbores, nisi gentium populus adoravit; cum pabulum triste
2 XXI | sacerdote: si audierit illum populus, et putaverit melius disputare,
3 XXI | 7. Omitto quia jam ipse populus judicavit: taceo quia eum,
4 XXI | si me vel episcopi, vel populus permisissent, dicentes de
5 SERMO| per prophetam: Audite me, populus meus. Qui scitis judicium,
6 SERMO| Deus dicit: Audite me, populus [Col. 1015D] meus. Qui scitis
7 SERMO| oraculi? Audite me, inquit, populus meus, dicit Dominus. Non
8 SERMO| Audite, Judaei. Jam enim populus Dei qui fuerat, populus
9 SERMO| populus Dei qui fuerat, populus erroris est factus: et qui
10 SERMO| erroris est factus: et qui populus erroris erat, populus Dei
11 SERMO| qui populus erroris erat, populus Dei esse coepit, quia in
12 SERMO| Christum credidit. Iste ergo populus judicat, cujus in corde
13 SERMO| meminerunt quod ubi me cognovit populus palatium petisse, ita irruit,
14 SERMO| officium postulatum; tamen quod populus ad palatium venisset, mihi
15 XX | ipse fuerit compellatus, populus autem reclamaverit: deinde
16 XX | et procurarem, ne quid populus turbarum moveret. Respondi
17 XX | basilica Portiana cederemus. Populus reclamavit. Ita tunc discessum
18 XX | loquebantur. Clamavit aliqua populus. Quam moderate, quam constanter,
19 XX | quoque basilica fertur quod populus praesentiam flagitabat meam. ~
20 XX | inde esse sublatas, cum me populus eo ire deposceret, direxisse
21 XL | Ecclesiae? Referet Judaeorum populus hanc solemnitatem in dies
22 XL | disciplinae publicae? Unde populus christianus ait: Nihil boni
|