Epistula

 1  I   |       laudata ipsius humilitate, fide ac pietate, a se mitti libros
 2  I   |           refici viscera mea tua fide, tua salute, tua gloria:
 3 751  |          ad se invitat, ut se in fide de Filii ac Spiritus sancti
 4 XIII |      omnipotenti pura et sincera fide deditum sciebamus: sed recentibus
 5 XVII |       religione, nihil sublimius fide. ~12*. Si civilis causa
 6 XXI  | sacramenta servantur, arrogat de fide judicium; cum fidei ipsius
 7 XXI  |          laicis? Et judicabit de fide, qui aut gratiam sperat,
 8 XXI  |        laicos, qui cum tenuerint fide veritatem, aut proscribantur,
 9 XXI  |        aut necentur, quod lex de fide lata decernit? Ego igitur
10 XXI  |  fecerunt mei. Si conferendum de fide, sacerdotum debet esse ista
11 XXI  |         sed dum volunt quidam de fide intra palatium judicare,
12 XXI  |        provocat Auxentius, ut de fide disputet (licet non sit
13 XXI  |        permisissent, dicentes de fide in Ecclesia coram populo
14 SERMO|     Christi. Lex enim non est ex fide: Justus autem ex fide vivit (
15 SERMO|         ex fide: Justus autem ex fide vivit (Galat. III, 11).
16 SERMO|         injustum, quia Justus ex fide vivit. ~25. Hanc ergo legem
17 SERMO|     obtulerunt omnes se neci pro fide Christi? Nonne tunc rogatus
18 XX   |     nostro, qui vos ita firmavit fide atque patientia. Unum Job
19 XXIV |          aliquos, devios licet a fide, ad necem petebant; commotus
20 XL   | tractetur, Imperator, quid salva fide agi debeat. Si de causis
21 LIII |        sed etiam quod informatus fide, ac tuis institutis tantam