Epistula

 1  I   |     Interim tamen sententia et fides tua de Domino et Salvatore
 2 II   |       gratia. (Prov. XXII, 1). Fides ipsa abundat sibi, satis
 3 XII  | dissensionibus aliorum, quorum fides superioribus temporibus
 4 XII  |    quidem, si fieri potest, et fides plena commendat, ad consortia
 5 XII  |       est, sed quia catholicis fides et concordia est restituta.
 6 XVII |     Imperator christianissime, fides Deo vero sit exhibenda,
 7 XVII |        superstitio aliena, non fides mea servavit imperium. ~[
 8 REL  |      servanda est tot saeculis fides, et sequendi sunt nobis
 9 XVIII|      28. Ergo et messis nostra fides animorum est; Ecclesiae
10 XVIII|      est amplius, imperatores, fides vestra pulsatur; vos enim
11 XVIII|     charitas major imperio, si fides tuta sit, quae servat imperium. ~
12 XXI  | aestimatur sententia, cujus et fides confessionis constantia
13 SERMO|        Dominus Jesus, haec est fides nostra; et ideo quod fieri
14 SERMO|     Ecclesiam congregavit, sed fides Christi. Lex enim non est
15 SERMO|   Galat. III, 11). Justum ergo fides, non lex facit; quia non
16 SERMO|       cum Apostolus dicat: Una fides, unum baptisma (Ephes. IV,
17 XXIV |     superioris legationis meae fides ita approbata sit tibi,
18 XL   |        pietas, tanta erga Deum fides hoc facto obfuscabitur.
19 LI   |     vobis imperantibus servet, fides Ecclesiae et tranquillitas
20 LXI  |       offerrem sacrificium; ut fides tua in mea voce loqueretur,