Epistula

 1 II   |      caeteris erubescat, quem maxime debet vereri. ~11. Nec concupiscat
 2 XII  |          communionis societas nullam debet habere offensam: deinde,
 3 XVII |         consensum saltem aliquem non debet colendis idolis, et profanis
 4 XVII |               qui ista deposcit, non debet mentem tuam vinculis suae
 5 XVII |         studio docere et admonere te debet, quemadmodum verae fidei
 6 XVII |            militari est consulendum, debet exercitati in praeliis viri
 7 XVII | praevaricantis affectus; libere enim debet defendere unusquisque fidele
 8 XVII |     deprehensa: si quis tunc latuit, debet ergo dicere me probasse,
 9 REL  |       denegatus est. Multa victoriae debet aeternitas vestra, et adhuc
10 XXI  |      quisquam contumacem judicare me debet, cum hoc asseram, quod augustae
11 XXI  |      conferendum de fide, sacerdotum debet esse ista collatio, sicut
12 SERMO|        affectus ejus quem imperatori debet sacerdos. Sed quia lucta
13 SERMO|          lectio Evangelii docere nos debet, quid petatur, a quibus
14 SERMO|           Nisi forte illud movere me debet, [Col. 1016C] Quod aiunt:
15 SERMO|          1016C] Quod aiunt: Ergo non debet imperator unam basilicam
16 SERMO|              est, Caesari utique non debet addici; quia jus Caesaris
17 XL   |           clementiae tuae displicere debet sacerdotis silentium, libertas
18 XL   |              offendit; hoc non sequi debet, sed damnare, qui vicit. ~
19 XL   |          affectu diligit: nemo certe debet laedere, qui sibi consulit)