Epistula

 1 XIV  |        nec se Concilium petendo injuriam cuipiam intulisse, nec a
 2 XVII |     patris memoriae irrogaturum injuriam, de qua graviter expostulantes,
 3 REL  |     solam detrahitur amittentis injuriam, quod desiderium non movet
 4 XVIII|   vestrarum adoratis opera, nos injuriam ducimus omne quod fieri
 5 XVIII|    victoriae loco ducimus, illi injuriam putant. Numquam nobis amplius
 6 XVIII|   conqueritur; non enim putamus injuriam, quia dispendium non dolemus.
 7 XXI  |      1003A] eo contumacem, quod injuriam ordint suo non inurat. Addit
 8 XXI  |       illos aliud, nisi Christi injuriam audire delectat? Quid illis
 9 SERMO|    committo, ut quisquam vendat injuriam Christi. ~4. Circumfusi
10 SERMO|      III, 3). Quis igitur vobis injuriam facit, qui recusat vestram,
11 XXIV |  justificate viduam, et eripite injuriam accipientem (Esai. I, 17);
12 XL   |      hoc est, filii imperatoris injuriam, et domus sacerdotalis incendium
13 XL   |       dignum erat enim, ut suam injuriam prius ipse donaret. Bene
14 XL   | Imperator, ulcisceris synagogae injuriam, quia christianus es? ~22.
15 XL   |     dixerunt gentiles: Dii ipsi injuriam suam vindicent. Quis habet
16 XL   |        Antiochenis tuam donasti injuriam, inimici tui filias revocasti,
17 LVII |     consuevi. Nemini enim facio injuriam, si omnibus Deum praefero;
18 LVII |     consuevi. Nemini enim facio injuriam, si omnibus Deum praefero;