Epistula

 1  I   |        creaturam enim Christum dicere, pro objectu contumeliae
 2 II   |      illum vilem dominum tamen dicere, et se servum fateri? Quin
 3 XI   | meminisse dignetur. Pudet enim dicere, inverecundum est recensere
 4 XVII |        tunc latuit, debet ergo dicere me probasse, quod ad me
 5 XXI  |     vel unus, vel inter paucos dicere imperatori: Lex tua mihi
 6 XXI  |  probatur? Non permittitur hoc dicere sacerdotibus, permittitur
 7 SERMO|      obtendat? Et isti possunt dicere quod eorum non habeant sacrilegium,
 8 SERMO|         Aurum quaerunt, possum dicere: Argentum et aurum non quaero.
 9 XX   |     excitavit. Non hoc maximum dicere, quod tyrannus ego sim Valentiniani,
10 XL   | sacerdotale, quod sentias, non dicere. Nihil enim in vobis imperatoribus
11 XL   |        Quis tibi verum audebit dicere, si sacerdos non audeat? ~
12 LI   | Dominus ipse, qui solus potest dicere: Ego vobiscum sum (Matth.
13 LVII |     vereor vobis imperatoribus dicere, quae pro meo captu sentio.
14 LVII |    coram intimavi, atque in os dicere non dubitavi, cui intimata
15 LVII |     vereor vobis imperatoribus dicere, quae pro meo captu sentio.
16 LVII |    coram intimavi, atque in os dicere non dubitavi, cui intimata