Epistula

 1 II   |     divitiarum superflua; cum in iis et nulla adjumenta nascendi
 2 II   |       suae glutinum; si tamen in iis virus infaustum inoleverit,
 3 II   | infaustum inoleverit, nec facile iis credendum putes. Nervi enim
 4 XVIII|          non religiose utebantur iis, quae religionis jure defenderent.
 5 XVIII|           illa defendant. Nam si iis a quibus coluntur, auxilio
 6 XXI  |         divinitas denegetur? Cum iis plane bene convenit [Ariano],
 7 SERMO|      quid clamant? Sed respondit iis Christus: Si hi tacebunt,
 8 SERMO|    objiciunt quod defensionem ab iis requiram, non nego, sed
 9 SERMO|         nos inhaeremus, dicentes iis qui nobis de imperatore
10 XXIV |      Maximo non recepisse, neque iis adstipulatum, quae ad voluntatem
11 XL   |         quam libertatem etiam in iis [Col. 1102A] diligere, qui
12 XL   |        suae ordine. Quod ergo in iis libenter accipitis, qui
13 LIII |     nihil scriberetur sibi. Unde iis non parum accessit solatii,
14 LVII |  exspectaverit, explicat: deinde iis quae sub Valentiniano et
15 LVII |  exspectaverit, explicat: deinde iis quae sub Valentiniano et