Epistula

 1  I  | praedicatione commendes. Quod utique solus te docuit ille, qui dixit:
 2 II  |        mortem exuit. Nemo igitur vel solus, vel cum altero aliquid
 3 II  |           improbum faxit. Et si quis solus est, seipsum prae caeteris
 4 XVII|           veraciter colat; ipse enim solus verus est Deus, qui intima
 5 REL |      parcissimi praestiterunt? Honor solus est in illo velut stipendio
 6 XXI |        pietatis arbitrio. Sed si ego solus interstrepo, cur etiam de
 7 LI  |       archangelus; Dominus ipse, qui solus potest dicere: Ego vobiscum
 8 LI  |       Postremo scribo manu mea, quod solus legas. Ita me Dominus ab
 9 LVII|            quando tunc restiti, etsi solus restiti, tamen non solus
10 LVII|             solus restiti, tamen non solus volui, nec solus id suasi.
11 LVII|           tamen non solus volui, nec solus id suasi. Quoniam igitur
12 LVII|            quando tunc restiti, etsi solus restiti, tamen non solus
13 LVII|             solus restiti, tamen non solus volui, nec solus id suasi.
14 LVII|           tamen non solus volui, nec solus id suasi. Quoniam igitur