Epistula

 1 II   |        infantiam. ~7. Alloquia tua plena intellectus sint. Unde et
 2 II   |        possunt latere, nec ea quae plena sunt offensionis, abscondi (
 3 II   |     humiliat se, et interiora ejus plena sunt doli (Eccl. XIX, 23).
 4 XII  |          si fieri potest, et fides plena commendat, ad consortia
 5 XVII |    perfecta Christo est; omnis Deo plena. Pueritia fidei non probatur:
 6 REL  |        mentiatur? Omnia quidem Deo plena sunt, nec ullus perfidis
 7 SERMO|          Christi injuria. ~6. Haec plena humilitatis sunt, et, ut
 8 SERMO| humilitatis sunt, et, ut arbitror, plena affectus ejus quem imperatori
 9 SERMO|          enim abibo, ubi non omnia plena gemitus sint, atque lacrymarum;
10 XX   |            graviores motus futuros plena commotionis imperialia verba
11 XL   |           dictari jube aliam, quae plena fidei, plena pietatis sit.
12 XL   |           aliam, quae plena fidei, plena pietatis sit. Tibi integrum