Epistula

 1 XII  |   tamen conducti in unum, quo munere 813 nihil esse pulchrius
 2 XVIII| solebant placati conferre pro munere. ~Quae autem aequitas, ut
 3 XXI  |      judicare debere, qui nec munere impar sit, nec jure dissimilis;
 4 XX   |   pergere. Ego tamen mansi in munere, missam facere coepi. ~5.
 5 XX   |  librum Job legi, qui solemni munere est decursus et tempore.
 6 XXIV |    alienum id quidem a nostro munere, sed me recepto officio
 7 XL   |  displiceat suo quemque fungi munere, et patienter audiatis unumquemque
 8 XL   |       Ecclesiae retrahuntur a munere sacro, et curiae deputantur,
 9 LI   |       ut et loquendi privarer munere; motus enim frequenter es
10 LXI  |       sacerdotalis oblationis munere fungerentur. ~6. Vere Dominus