Caput

 1 I    |         republica, in ea legibus minime opus esset, non enim leges
 2 II   |        etiam persuadeant peccare minime licere. Quod si quarum legum
 3 X    |        humiles homines sint quam minime opportuni iniuriis; utque
 4 X    |     homines humiliores sint quam minime iniuriis opportuni. Multi
 5 X    |       capitalia sunt, posteriora minime; nullum uero horum pecunia
 6 X    |        declaratur carceres istos minime pares esse delicto homicidae?
 7 X    | commotioni praesenti indulgendum minime censeret tempusque aliud
 8 XIIII|         commisisti? Iam ut horum minime sis reus, tamen minus forte
 9 XV   | instructa. Reus periurii se reum minime putabat, quod flexis genibus
10 XVI  |        ac ne rex quidem, imo hic minime omnium, cuius tanta sit
11 XVI  |         suspicione et coniectura minime leui profectum. Imo uero
12 XVI  |  haereditatibus, uel de iniuriis minime ferendis. Iam inter iudices,
13 XVI  |       causis ludicandis praeesse minime posse uideamus, ut non id
14 XVI  |         tamen ad imparem numerum minime est necessarius. Nam etiamsi
15 XVII |        numero, ut solent, uenire minime necesse esset. Et qui uenirent,
16 XVIII|        sequi debeat. Illud etiam minime ferendum est in accusatoribus
17 XVIII|      cuius accusabatur, criminis minime sibi conscius, nihil de
18 XXI  |          uerbis perspicuis, quae minime cauillationibus sint expositae,
19 XXI  |          est, et sermonis natura minime ferat, ut particula ,,statim"
20 XXI  |         negatum. Quod mos quidem minime improbamus. Atque hoc sensu
21 XXI  |          formidandam, sibi ipsis minime. Quid autem tyrannum est
22 XXI  |       quod allis, id sibi quoque minime licere iudicarunt. Quae
23 XXI  |          habere in sua potestate minime decet idque tyranni esset,