Caput

 1 III  |          ut non obsit alteri, ita lex est .probanda, quae uirtutes
 2 III  |        fuerit. Qua igitur ratione lex probabitur, quae non eodem
 3 III  |       ceruicibus abscinditur. Nam lex est, ut plebeius nobilem,
 4 III  |    sperandus in republica, in qua lex eiusmodi dominatur, finis
 5 III  |         Una enim atque eadem uoce lex omnibus loqui debet, uno
 6 X    |            in Bibliis sacris: sed lex est naturae inscripta et
 7 X    |      redimi pecunia possit, certe lex homicidium pecunia redimi
 8 X    |        pecunia redimi iubens, non lex, sed Reipublicae labes ac
 9 X    |       alia quam capiitalis? Atqui lex illa aeterna est humano
10 X    |           in quam haec potissimum lex posita est: nihil mouet
11 XI   |  allaturum putaret. Pittaci uetus lex ab Aristotele narratur,
12 XII  |         sit in ociosos et ignauos lex aliqua ponenda et eos, qui
13 XIIII|      discrimine uersari. Certe et lex diuina in eiusmodi hommes
14 XXI  |         interpretatione. Sit enim lex, quam dixi, ad hunc modum
15 XXI  |          iniuria cognoscatur. Est lex apud nos de praetore, seu (
16 XXI  | possessionibus redimendis. Optima lex profecto et digna, quae
17 XXI  |       curare, cur etiam non eadem lex ad reliquos magistratus
18 XXI  |           sua faceret omnia, quae lex precipiat? Imo uero talis
19 XXI  |    precipiat? Imo uero talis uiua lex esset et exemplum omnibus
20 XXI  |          omni magistratui praesit lex, qua se contra animi perturbationes