Caput

 1 II   |           enim ratio diuino munere hominibus data, ut sit dux et magistra
 2 III  |          perturbabionibus? Quae in hominibus, in quibus inualuerunt uiresque
 3 III  |           ideo nec optantur. Verum hominibus qui ratione praediti sunt,
 4 III  |        illa de non comprehendendis hominibus, quantumuis facinorosis,
 5 III  |            probet, si quod fortuna hominibus detraxit, id leges sarciant
 6 VII  |            sunt. Res enim ipsa uel hominibus inuitis nobilitat eos. Contra
 7 VII  |        militi, quae negantur aliis hominibus. Itaque discrimen constituendum
 8 X    |         crudelitatis plenam fuisse hominibus uendendis mercaturam exercere.
 9 X    |         quantam habes licentiam in hominibus, qui diuinis et populorum
10 X    |          sententia, qua declaratur hominibus in summa dignitate constitutis
11 X    |   animantibus imperet oportet, non hominibus ratione praeditis, qui uellet,
12 XIIII|         receptae odiosissimae sunt hominibus qui patiuntur iniuriam,
13 XVI  |           qui uicem eius implerent hominibus curandis et ad sanitatem
14 XVI  |           ternarii iudicandis suis hominibus aliis ternariis uterentur
15 XX   |          magistratuum, multo minus hominibus priuatis. Quod cum in uniuersum
16 XXI  |     philosophis, historicis demus, hominibus maiore, ut par est, iudicio,
17 XXI  |            legum, quam quibus dixi hominibus in omni doctrinae genere
18 XXI  |       leges omnes receptae sunt ab hominibus partim stultis, partim meticulosis,
19 XXI  |       tegendi causa. Cur igitur tu hominibus panem ex faucibus eripis?
20 XXI  | cognoscendii et diiudkandi omnibus hominibus natura inditum est, sed