Caput

 1 III  |         ut plebeius nobilem, qui causam nullam praebuisset se inuadendi,
 2 VI   |      inquiens ad Samuelem, eorum causam agentem: ,,0btempera populo
 3 X    |        asscribenda simul addidit causam, inquiens: ,,Quoniam ad
 4 XIIII|     potius, ut ex uinculis dicat causam? Tu uero ordini equestri
 5 XIIII|      Romani. Qui innocens captus causam dicere cogitur, condonet
 6 XIIII|         innocentissimus, capitis causam, captus a cohorte militum
 7 XV   |      cuiusdam alius conspirantes causam in foro agerent. Cum autem
 8 XV   |       iurans confestim expediuit causam omnem? Certe non id comprehensum
 9 XVI  |        praecipuae iudicis partes causam partis utriusque, petitoris
10 XVI  |      iudex sententiae a se latae causam, quam sequatur. Etenim nihil
11 XVI  |          sententiam ferre, cuius causam ignores aut non intelligas.
12 XVI  |       sui intellexerit legitimam causam. Qua ignorata facile homines
13 XVI  |         audeat commendare iudici causam alterutrius partium, ac
14 XVI  |          et finiendi unamquamque causam, quae ad hos iudices perferretur,
15 XIX  | prohibendos putent, non aliam ob causam, nisi, quia iudicum imperata
16 XX   |     aliquis, quamuis iustissimam causam habens, qui ex edicto in
17 XXI  |         illi cauillatores addunt causam suae interpretationi, quod
18 XXI  |       egestatem redigis? Imo cur causam praebes eis uel ad furta,