Caput

 1 XV   |         forte falso et contra animi sententiam iurasse eum planum erit
 2 XVI  |             ut quis de rebus rectam sententiam ferat, quarum uel neutram,
 3 XVI  |         concordiam hortari nec ante sententiam, quid sentiat quidue mentis
 4 XVI  |         sanctitate, integritate eam sententiam ferat, quam summo illi et
 5 XVI  |       nihilque peruersius est, quam sententiam ferre, cuius causam ignores
 6 XVI  |            damnatus est, feret tuam sententiam, cum condemnationis sui
 7 XVI  |            de causa prope criminosa sententiam sine scripto dictam inter
 8 XVI  |         dixerit ac notario scriptam sententiam commiserit. Vidi et illud,
 9 XVI  |        singulos de re qualibet uoce sententiam ferre necesse sit, an quibusdam
10 XVI  |           uia perueniendi ad rectam sententiam. Sin propositis tantum et
11 XVI  |        partium niti ei necesse sit, sententiam quoque iniquam sciens prudensque
12 XVI  |       causae ueritate sibi comperta sententiam ferre licere, cuius scilicet
13 XVI  |            esset, qui ad alterutram sententiam se adiungeret, qui tamen
14 XVIII|             quo liberius de re omni sententiam ferat iusticlae congruentem.
15 XIX  |           nisi illi essent, iudices sententiam suam, ne inanis esset, exequi
16 XXI  |         biuio haerentem, qua uia ad sententiam ferendam sit ingrediendum
17 XXI  | consueuerunt. Multi damnant Ulpiani sententiam, qua scripsit principem