Caput

 1 III  |      sarciant uiolatique pauperis iniuriam grauius uindicent quam diuitis,
 2 X    |           hominem, talem esse, ut iniuriam inultam impunitamque non
 3 X    |   existeret: ,,Si", inquit, ,,qui iniuriam passi non sunt, perinde
 4 X    |      potestatem reum accusandi et iniuriam iudicio persequendi. Assuefaciebat
 5 X    |        erga nos fieri uelimus. Si iniuriam ab alio ferre molestum tibi
 6 X    | magnanimos, qui suam uel amicorum iniuriam mox ultum eant, quod a nobis
 7 XIII |      inspiciunto, an contra ignis iniuriam sint munitae, instrumentis
 8 XIIII|           hominibus qui patiuntur iniuriam, iis uero qui intulerunt
 9 XIIII|            in qua et qui fecerunt iniuriam, et qui acceperunt, et qui
10 XVI  |     cuiusque interest, non tantum iniuriam fugere, sed et suspicionem
11 XX   |           eas unquam dependerint. Iniuriam uero passi, non tantum.