Part
1 II | institutionis uarietate testantia. 7. Quibus non contentus, ne
2 II | explicare non possumus. 7. Siue enim illum dixeris
3 III | magnitudinem cogitaret. 7. De quo idem apostolus:
4 IV | consequenter esse quod non erat. 7. Idcirco et merito in Deo
5 VI | cui cogitare iussisse est? 7. Necessaria enim haec membra
6 VIII | est peruenit prouidentia. 7. Hinc est quod et desuper
7 IX | fumigans non exstinguet. 7. Hunc, quando eius euangelia
8 X | gesserit corpus fabularum. 7. Omnes enim istos et natiuitas
9 XI | alterum esse non possit. 7. Vt enim praescripsit ipsa
10 XII | etiam Deum negare uoluerunt. 7. Per Abacuc prophetam ait:
11 XIII | merito Deus est Christus. 7. Itaque hoc in loco ex duobus
12 XIV | hominem ipsum esse debuerint? 7. Si homo tantummodo Christus,
13 XV | est qui processit ex Deo. 7. Si homo tantummodo Christus,
14 XVI | gloriam ante mundum tenuit. 7. Nec praedestinatio ista
15 XVII | ueritatemque corrumpunt. 7. Quid si idem Moyses ubique
16 XVIII | intellegitur approbari? 7. Ac si et Agar, ancillam
17 XIX | in substantiae ueritate. 7. Remansit enim, inquit,
18 XX | auctorem et principem uincit. 7. Quae autem malum ratio
19 XXI | neque diuinitas negetur? 7. Nam si tantummodo ante
20 XXII | suscipere non recusauit. 7. Quoniam si homo tantummodo
21 XXIII | hominis credendum et hominem. 7. Quoniam si ad hominem ueniebat,
22 XXIV | ulla dubitatione superamus. 7. Non enim dixit, ut iam
23 XXV | anima incorrupta cernatur? 7. Hoc enim et ipse Dominus
24 XXVI | scabellum pedum tuorum? 7. Aut cum Esaiae prophetias
25 XXVII | et qui rigat unum sunt. 7. Quis autem non intellegat
26 XXVIII| quasi facta sint narrat. 7. Denique cum nondum temporibus
27 XXIX | resurrectionem Christi contributus. 7. Rogabo enim, aiebat, Patrem,
28 XXX | latere sacrilega conuicia. 7. Sed neque scripturae sanctae
29 XXXI | ideo duos faceret deos. 7. Si non genitus esset, collatus
|