Part

 1 III |        agnoscere, dum illum per spiritum collatum discit timere.
 2 VII |        illud quod dicit Dominus spiritum Deum, puto ego sic locutum
 3 VII |       plus intellegi uelit quam spiritum Deum. Hominibus enim licet
 4 VII |         usque ad ipsum proficit spiritum, conuersa iam ipsa in spiritu
 5 VII |  spiritu aliud quid amplius per spiritum conicere Deum esse possit.
 6 VII |         4. Denique si acceperis spiritum substantiam Dei, creaturam
 7 VIII|   egenis et abiectis locupletem spiritum conferendo. 4. Et quia ultro
 8 XXIV|        Dei incarnatum per illum spiritum de quo angelus refert: Spiritus
 9 XXIX|      post haec credere etiam in Spiritum Sanctum olim ecclesiae repromissum,
10 XXIX|         Dominus autem: Accipite spiritum sanctum; quorum remiseritis
11 XXIX|    erunt retenta. 3. Hunc autem Spiritum Sanctum Dominus Christus
12 XXIX|       Paracletum appellat, modo Spiritum ueritatis esse pronuntiat,
13 XXIX|        Habentes, inquit, eundem spiritum, sicut scriptum est: Credidi,
14 XXIX|       uobiscum sit in aeternum, Spiritum ueritatis. Et: cum uenerit
15 XXIX| missurus sum uobis a Patre meo, Spiritum ueritatis qui de Patre meo
16 XXIX|      apostolus Paulus: Qui enim spiritum Christi non habet, hic non
17 XXIX|        item Apostolus: Non enim spiritum mundi accepimus, sed spiritum
18 XXIX|   spiritum mundi accepimus, sed spiritum qui ex Deo est. 21. De hoc
19 XXIX|          Puto autem quia et ego spiritum Dei habeo. 22. De hoc dicit: