27-const | consu-ficto | fictu-marty | mascu-proph | propo-trans | traxi-xxxi
Part
1 XXVIII| praestiterat et dederat? 27. Nam quoniam dicit: Beati
2 XXVIII| uidebatur enim et contingebatur. 28. Quando autem dum contingitur
3 XXVIII| quisquis mundo corde fuisset. 29. Erat ergo repromittens
4 XXVIII| repromittitur et notatur. 30. Haec igitur satis sit etiam
5 XII | negare uoluerunt. 7. Per Abacuc prophetam ait: Deus ab Africo
6 XVI | praedestinatus Adam esse cernetur et Abel et Enoch et Noe et Abraham
7 VIII | largos profudit, egenis et abiectis locupletem spiritum conferendo.
8 XVIII | uidit puteum aquae uiuae et abiit et impleuit utrem de puteo
9 XV | uenisset; atque ideo nec illuc abiret, quoniam non inde uenisset.
10 X | 3. Vel quare non ad tuos abisti, nisi quod probasti tuos
11 XXIX | Dominus in caelos esset abiturus, Paracletum discipulis necessario
12 XXI | corporis et materiam carnis abluens ex parte suscepti hominis
13 XVIII | probationem quod ipse esset abluit, reddens in filiis ius hospitalitatis
14 XI | auctoritatem illi diuinam in his abnegare. Haec enim contumelia haereticorum
15 XXV | Sed erroris semper est abrupta dementia et non est nouum,
16 III | agresti immanitate tumidos et abruptos ad lenitatem trahere uolens
17 XXIV | ipsa scriptura caelesti abundans plenitudine sese haereticorum
18 XXVIII| Patris, ut his etiam illud accedat, quoniam sicut Pater operatur,
19 II | fulgoribus micantis lucis accendit et haec omnia legitimis
20 XXI | recuperare, quia hoc mandatum acceperit a Patre, aut quis dicit
21 XXI | recipere eam; hoc enim mandatum accepi a Patre. 3. Quis est enim
22 XXIX | Non enim spiritum mundi accepimus, sed spiritum qui ex Deo
23 XXVII | sanctificationem dedisset, non accepisset. Et nunc autem profitendo
24 XXXI | cuncta sibi subiecta Filius accepta refert Patri, totam diuinitatis
25 XVI | cum paracletum a se homine accepturum quae nuntiet dicit, aut
26 XVIII | et hospitibus receptus et acceptus est, qui solitus est tangi
27 XXVIII| est uobis, et cum nondum accessum esset ad Mariam, Et accessit
28 XXIV | sicut scriptum est, Deum accipiant atque ideo Christum Iesum
29 XXII | exinaniuit formam serui accipiens, in similitudine hominum
30 XVII | secundum carnem hominem accipimus et ante mundi institutionem
31 XXIX | ancillas meas. Dominus autem: Accipite spiritum sanctum; quorum
32 XX | Vsquequo personas hominum accipitis?, accusans scilicet consequenter
33 XXXI | coactae de uisceribus uocis accipitur, sed in substantia prolatae
34 XII | sunt? Christum qualiter accipiunt Deum ---- Deum enim iam
35 XX | personas hominum accipitis?, accusans scilicet consequenter homines
36 XXIX | praestitit. Nam illi ut accusarentur merebantur, quia contempserant
37 XXIX | et in prophetis populum accusauit et in apostolis aduocationem
38 XXVIII| ait, mea potauerunt me aceto. 12. Et cum spoliatus adhuc
39 XVIII | locum habitationis ipsius actumque describit, hunc autem angelum
40 XVI | quoniam nec posita est. Aut addant hoc, qui hoc putant; sed
41 II | Dei imago seruiret, et lex addenda, ne usque ad contemptum
42 XVIII | Sodomorum Deus descendisset addiscit. 13. Quo in loco si Patrem
43 VIII | originis suae rigore torperent, addita est omnibus interioris spiritus
44 XXVIII| pronuntiabat, ad iugulationem adductus est. 10. Et cum adhuc crux
45 VI | si descendero ad inferos, ades; et si assumpsero alas meas
46 XIV | natura non sit, sed Dei, ut adesse omni loco possit? 8. Si
47 XVII | non alium ostendit tunc adfuisse Deo cui praeciperenter haec
48 XXIV | iunxit, ut dum filius hominis adhaeret in natiuitatem Filio Dei,
49 XVI | ergo dici quod non potest adici. Sublata ergo praedestinatione
50 XXVIII| XXVIII. 1. Adhuc adiciam illam quoque partem, in
51 XVI | hoc putant; sed uae est adicientibus, quomodo et detrahentibus
52 XVIII | ut hoc ipsum comprobetur, adicitur per scripturam statim: et
53 IV | comprehenditur mortis. Ideo nec adiectio in illo umquam ullius aut
54 VIII | uoluuntur, talibus pedibus adiectis quibus non in perpetuum
55 XX | aliquam tamen causam hoc nomen adipisci sine blasphemia uidentur,
56 XXIX | ut patrocinio Spiritus adiuuentur merentur, quia ad euangelicam
57 XXIX | ostendit, in uirginibus admirabilem continentiam signatae caritatis
58 XIX | tempore propter facinus quod admisit incessu fidei propriae et
59 X | X. 1. Sed illud admoneo, non alterum in euangelio
60 XXIX | uocibus et literis Domini admonet nos post haec credere etiam
61 VIII | sed nec ipsorum postremum adolescentium captiua sarabara comburi.
62 VI | isto neque in Hierusalem adorabitis Patrem. Et causas reddidit
63 VI | adorant in spiritu et ueritate adorare oportet. 5. Efficaciae igitur
64 VI | arbitrium et seruiunt et adsunt omnia. Cur enim requirat
65 XXIII | probationis, quod etiam ab aduersario sumitur, ut ueritas etiam
66 XV | testimonio scripturarum aduersarios suos fortiter refutauit.
67 XXV | magis utique mors in Christo aduersum solam materiam corporis
68 XXIX | accusauit et in apostolis aduocationem gentibus praestitit. Nam
69 XXIX | gemitibus ineloquacibus, aduocationis implens officia et defensionis
70 XXIX | decebat, relinqueret et sine aduocato et quodam tutore desereret.
71 XXVII | Iudaica commota et temere adusque saxa succensa, ita ut discurrerent
72 XVII | descendentem ad turrem quam aedificabant filii hominum, considerare
73 III | pedum meorum: qualem mihi aedificabitis domum aut quis locus requiei
74 VI | filiorum Israel de terra Aegypti manu ualida et brachio excelso
75 II | eloquentia sermonis humani aequabilem maiestati eius uirtutem
76 XXXI | qui genitus non esset et aequales inuenti, duos deos merito
77 VIII | corporibus ad usuram uitae aequalia omnibus libramenta ministraret.
78 II | ualles in ima deiecit, campos aequaliter strauit, animalium greges
79 XXII | quandam diuinitatem, ut aequaret se Patri Deo, quin immo
80 XXXI | cum eo qui esset innatus, aequatione in utroque ostensa, duos
81 III | moderanter terrenae molis aequauit. 2. Qui dicit per prophetam:
82 XXXI | qui non in sono percussi aeris aut tono coactae de uisceribus
83 XXIII | pronuntiandum putarent. 4. Aestiment ergo an hic sit Deus, cuius
84 XV | sequuntur me meae, et ego uitam aeternam do illis, et numquam peribunt
85 XXIX | qui id agens in nobis ad aeternitatem et ad resurrectionem immortalitatis
86 IV | mutua perplexo et ad statum aeternitatis uicaria concatenatione producto
87 X | apparuit, neque illum qui aetheream siue sideream, ut alii uoluerunt
88 XI | tota, digesta sunt cuncta, aeuorum omnium et temporum regem,
89 XXIX | fugit, caritates nectit, affectiones constringit, sectas repellit,
90 XXVIII| omne sarmentum in me non afferens fructum, tollit illud et
91 XI | fragilitatem, maiestates in illo affirmant diuinam potestatem. Periculum
92 XXIX | Spiritu Sancto in Christo affluenter habitante. 12. Hoc etenim
93 XXIX | sanctitatis effector, qui id agens in nobis ad aeternitatem
94 XVIII | debent contra scripturas se agere haeretici, qui Christum
95 XXVIII| meo nota uobis feci. 24. Aggregat etiam hoc: Sed haec omnia
96 XXIX | nec alter est, dum sic agit, sed unus atque ipse est,
97 VII | capere, licet, ut diximus, in agnitionem Dei religiosa iam facere
98 XV | Christus, quomodo ait: Et ego agnoscam eas et sequuntur me meae,
99 XII | facta sunt, aut Dei Filium agnoscant Christum, in cuius aduentu
100 III | putaremus artificem, sed Deum agnosceremus potius, quod erat uerius,
101 VIII | condicio generis humani agnosceret institutorem et, si sequi
102 XII | Vt merito quisquis illum agnoscit esse Deum, salutem inueniat
103 XXVIII| tempore uobiscum sum et non agnoscitis me? Philippe, qui uidit
104 XXXI | prolatae a Deo uirtutis agnoscitur, cuius sacrae et diuinae
105 IX | occisionem ductus est et sicut agnus coram tondente se sine uoce,
106 III | ferinos nostros animos et de agresti immanitate tumidos et abruptos
107 XXVIII| uitis uera, et Pater meus agricola; omne sarmentum in me non
108 XII | Africo uenire? Si uenisse aiunt omnipotentem Deum Patrem,
109 VI | ades; et si assumpsero alas meas et abiero trans mare,
110 XIX | oues et capras uariatos albos et uarios et cinericios
111 | aliam
112 | alibi
113 | alicuius
114 X | tuos non habere, dum ad alienos uenis? Quid tibi cum mundo
115 | aliis
116 | aliorum
117 IV | similis nec se umquam in aliquas formas uertit aut mutat,
118 | aliquis
119 | aliquod
120 | aliquotiens
121 XVIII | sortis humanae per ipsum alitur, producitur, educatur, ut
122 | alius
123 VIII | amicitiae societatem Abraham allegit, Isaac protexit, Iacob auxit,
124 XV | mortalitatis sit legibus alligatus et idcirco in perpetuum
125 II | perfectissimum conditorem, qui caelum alta sublimitate suspenderit,
126 II | illud, quod motu mentis in alterutram partem agitare uoluisset.
127 II | sublimior et altitudine omni altior et profundo omni profundior
128 II | factura. 3. In terris quoque altissimos montes in uerticem sustulit,
129 XXIII | Dei effici possit. 8. Hoc altissimum atque reconditum sacramentum,
130 II | sublimitate omni sublimior et altitudine omni altior et profundo
131 II | ipsius mundi et profunda et altitudines cogitare possemus et sic
132 VIII | exclamare iam libeat: O altitudo diuitiarum sapientiae et
133 II | cum fremens fluctus et ex alto sinu spumans unda uenisset,
134 XXVII | adicit quod omnem omnino ambiguitatem dissolueret et totam controuersiam
135 II | meatibus circumire totum mundi ambitum uoluit, humano generi dies,
136 XXVII | concordiam pertinet,> unum ambo sint. 8. Nam quando duorum
137 VIII | seruauit, Enoch transtulit, in amicitiae societatem Abraham allegit,
138 XXVIII| et dicit: Dixi autem uos amicos, quia omnia quae audiui
139 XXI | qui, ut lauaret amictum, amicti susceptor effectus est.
140 XXVIII| proprio, ueritatis et luminis amisso, totam caecitatem sui agnoscat
141 X | non recipio, dum corpus amitto? Si saluare uis, fecisses
142 VIII | commouentur, fontes scaturiunt, amnes labuntur, fluctus assurgunt,
143 XXVII | Filius per concordiam et per amorem et per dilectionem. 5. Et
144 XXIII | adeo Christi manifestam amplexati sunt diuinitatem, ut dixerint
145 XXVIII| fructiferum purgat, ut fructum ampliorem ferat? 22. Instat adhuc
146 VII | ipsa in spiritu aliud quid amplius per spiritum conicere Deum
147 XXIX | positus nemo umquam dicit anathema Iesum, nemo negauit Christum
148 XVIII | approbari? 7. Ac si et Agar, ancillam Sarrae, de domo eiectam
149 XXIX | spiritu meo super seruos et ancillas meas. Dominus autem: Accipite
150 X | commenticio et ex fabulis anilibus ficto Christo atque fucato
151 XIII | non possumus dicere, cum animaduertamus omnia per ipsum facta esse
152 XIII | nisi quoniam, si utrumque animaduertitur, utrumque merito credatur?~
153 VIII | uarietatem, subiectis throno eius animalibus prae ceteris principatum
154 II | campos aequaliter strauit, animalium greges ad uarias hominum
155 XXV | exercere potuit in corpora, in animas exercere non ualuit; aliud
156 III | uirtus et diuinitas, ut animus humanus ex manifestis occulta
157 XXIV | assumit et sibi filium hominis annectit et illum ad se rapit atque
158 II | humano generi dies, menses, annos, signa, tempora utilitatesque
159 XXXI | Est et angelus, sed ad annuntiandum magnum Dei consilium ex
160 IX | loco plura persequar, quae annuntiata de Christo omnibus haereticis,
161 XXXI | sit qua Pater sit, quoniam antecedat necesse est eum qui habet
162 XVI | qui melior et maior et antiquior ipsis quoque angelis inuenitur.
163 II | aeternus, quia nihil illo antiquius. Id enim quod sine origine
164 XXVIII| et quidem latus ac fusus aperietur, plenius haereticum istum
165 XXI | Christi regulam ueritatis aperire. 2. Quamuis tamen ad alia
166 XVIII | nasci haberet et cum ceteris aperit locum habitationis ipsius
167 VIII | eius fluminibus aresceret, apostolos institutores generis nostri
168 XVIII | pronuntiatus est, manifeste apparet non Patrem ibi tunc locutum
169 VI | trans mare, ibi manus tua apprehendet me et dextera tua detinebit
170 XI | si mediocritates in illo approbant humanam fragilitatem, maiestates
171 XXVI | noscentes, sed sonum nominis approbantes; nolunt enim illum secundam
172 XXX | consueuerunt, ut errorem proprium approbare nitantur. 4. Et quidem illi
173 XXXI | effecisset et ideo duos approbasset etiam deos. 10. Si inuisibilis
174 XIV | animaduertit et uocibus approbatum. 2. Si homo tantummodo Christus,
175 XXXI | etiam auditus est breuiter approbauit.~
176 XVIII | exposuisset infantem, quia aqua defecisset ex utre, cumque
177 XVIII | aquae uiuae et hauriret aquam propter urgentem sitis necessitatem,
178 XXIX | Hic est qui operatur ex aquis secundam natiuitatem. semen
179 XXIII | humanam illi sociassent, ut arbitrabantur, natiuitatem. 6. Quod tamen
180 XXIV | et filium hominis nihil arbitrantur interesse, ne facta distinctione
181 XXII | Ex quo probatur numquam arbitratum illum esse rapinam quandam
182 XXXI | 15. Filius autem nihil ex arbitrio suo gerit nec ex consilio
183 VI | cuius solum etiam tacitum arbitrium et seruiunt et adsunt omnia.
184 XXI | alia festinem, illud non arbitror praetermittendum, quod in
185 XXXI | sacrae et diuinae natiuitatis arcana nec apostolus didicit nec
186 XXI | consilii angelus factus arcanorum caelestium nobis iura reseraret,
187 II | arboris uitae contingat arcetur, non de inuidiae maligno
188 XII | Iam non saluabo eos in arcu neque in equis neque in
189 XXIX | libidines frangit, illicitos ardores extinguit, flagrantes impetus
190 VIII | gratiae eius fluminibus aresceret, apostolos institutores
191 XXIX | peruersos corrigit, infideles arguit, simulatores ostendit, improbos
192 XVII | firmetur, aquae congregentur, arida ostendatur, fructus secundum
193 XIX | oculis tuis et uide hircos et arietes ascendentes super oues et
194 XXIV | essent argumenta quaerenda et arma sumenda, quibus illorum
195 XXIX | et tormenta calcauerunt, armati iam scilicet per ipsum atque
196 VIII | transeunt. 9. Sed et per omnes artus stellata sunt oculis. Dei
197 IX | audietur in plateis uox eius; arundinem quassatam non conteret et
198 XVII | merito nec descendat nec ascendat, quoniam ipse omnia et continet
199 XIV | uideritis Filium hominis ascendentem illuc ubi ante erat? Ascendit
200 XIX | et uide hircos et arietes ascendentes super oues et capras uariatos
201 XIII | Filius hominis illuc posset ascendere, unde Dei Filius uerbum
202 VI | 2. Scriptum est enim: Si ascendero in caelum, tu ibi es; si
203 IX | Iesse et flos de radice ascendet, hunc eundem, quando dicit:
204 XIX | uarios et cinericios et aspersos. Vidi enim quaecumque tibi
205 XV | in Christo partem carnis aspexit, et inde in praesenti loco
206 XIX | inquit, dixi: Quid est? Aspice, inquit, oculis tuis et
207 III | palmo, terram pugillo, qui aspicit terram et facit eam tremere,
208 XI | fragilitatem, cur opera non asserant in illo diuinam potestatem?
209 XXXI | tamen morigera oboedientia asserat illum paternae uoluntatis
210 XXIV | Lucae relata sunt, ex quibus asserere conantur non quod est, sed
211 XI | ueri corporis exhibitum asserimus, aliis haereticis hoc in
212 XXXI | caput. Idcirco unum Deum asseruit, quem non sub ullo principio
213 XXXI | est. Nec enim tempus illi assignari potest qui ante tempus est.
214 XXVIII| imaginis contemplatione, ut assuefactus ad diuinitatem uidendam
215 XVIII | uidere aliquando iam tunc assuesceret in imagine Dei, hoc est
216 XVIII | Deum quoque ipsum Patrem, assueta Filium conspicere, possit
217 VI | ad inferos, ades; et si assumpsero alas meas et abiero trans
218 XXIII | sed qua Filium Dei, et assumpto a Deo etiam filio hominis
219 XI | minus ad credendum fuerit assumptum, perturbata regula ueritatis,
220 XVIII | mediocribus incrementis fallenter assurgens oculos hominum sensim assuefacit
221 VIII | amnes labuntur, fluctus assurgunt, fetus suos cuncta parturiunt,
222 II | incrementis orbis impleuit, astrorum etiam radios uariis fulgoribus
223 XXX | magister unus Christus dictus. Atenim legimus quod magister sit
224 XVIII | Abrahae uisus sit Deus. Atquin idem Moyses audit a Deo
225 XXIX | recedent quidam a fide, attendentes spiritibus seductoribus,
226 XXIX | uincit, ebrietates reicit, auaritias repellit, luxuriosas comissationes
227 VI | quod creaturae sit omnis auctor probatur. Et quando bracchium,
228 XXVI | diuinarum literarum sacris auctoritatibus approbatur, alii haeretici
229 VI | dicit: Inclina aurem tuam et audi, sed nos qui dicimus quia
230 XVIII | dictus, cum superius uocem audiens clamantis pueri Deus esset
231 XXVIII| Quando enim ex Christo aut audierat istud aut didicerat, quasi
232 IX | uirtutes expromit dicens: Non audietur in plateis uox eius; arundinem
233 VII | hominibus, quomodo possunt adhuc audire uel capere, licet, ut diximus,
234 XXVI | sciebam quia semper me audis, uerum propter circumstantes
235 XXVIII| non quia Pater frequenter audisset et saepe didicisset? 4.
236 IX | fratribus uestris; eum quasi me audite, hunc, quando dicit: Videbitis
237 XXXI | manente in illo quod etiam auditus est breuiter approbauit.~
238 XXVIII| amicos, quia omnia quae audiui a Patre meo nota uobis feci.
239 VIII | est, ne totus hic orbis auersus gratiae eius fluminibus
240 XVI | ut Christo diuinitas non auferatur; aut si haec tolli non possunt,
241 XXX | ut omnis a fide nostra auferri possit haeretica calumnia,
242 VI | aut dum dicit: Inclina aurem tuam et audi, sed nos qui
243 XXIII | extendentes honores eius, ausi sint non Filium, sed ipsum
244 VIII | allegit, Isaac protexit, Iacob auxit, Moysen ducem populo praefecit,
245 X | iura grassata est, qua in baptismate et in mortis dissolutione
246 XIV | Christus, quomodo Ioannes Baptista testatur et dicit: qui post
247 XXIX | columbae, posteaquam Dominus baptizatus est, super eum uenit et
248 XXVI | dicitur: Beatus es, Simon Bariona, quoniam hoc tibi non reuelauit
249 XXVIII| 27. Nam quoniam dicit: Beati mundo corde, quia ipsi Deum
250 XXVI | reuelationis approbatur et dicitur: Beatus es, Simon Bariona, quoniam
251 XXI | reperitur. 13. Hoc enim etiam in benedictionibus ante praedixit: Lauabit
252 XIX | accipi potest. Quem ut huius benedictionis auctorem etiam transuersas
253 XIX | atque Ephrem, filios Ioseph, benedicturus esset hic ipse Iacob, transuersis
254 VIII | adorant, astra mirantur, maria benedicunt, terrae uerentur, inferna
255 XIX | Non te dimittam, nisi me benedixeris. Et dixit: Quod est nomen
256 II | prudentior et omni benignitate benignior, omni bonitate melior, omni
257 II | prudentia prudentior et omni benignitate benignior, omni bonitate
258 X | conaris? Quid me in Patrem blasphemare atque impium esse compellis?
259 XXIX | conscribit. 25. In hunc quisquis blasphemauerit, remissionem non habet,
260 XV | 13. Ita quod ad crimen blasphemiae pertinet, Filium se, non
261 XII | non sequuntur qui eiusmodi blasphemias tenere uidentur? Nisi quoniam
262 XV | inuidiosum Iudaei putassent et blasphemum credidissent eo quod se
263 VI | est Dominus Deus odorem bonae fragrantiae, aut dum traduntur
264 II | benignitate benignior, omni bonitate melior, omni iustitia iustior,
265 VII | suis mortuorum per hanc bonitatem collatae credentibus indulgentiae
266 IV | pronuntiat Dominus, cuius bonitatis totus testis est mundus,
267 VI | auctor probatur. Et quando bracchium, quod nulla natura contra
268 VI | terra Aegypti manu ualida et brachio excelso liberatur, aut dum
269 XVIII | lauisset, cinericios panes cum butyro et ipsius copia lactis offert
270 II | uoluit. Et ne in periculum caderet rursum soluta libertas,
271 VIII | Dominus, passeribus unus non cadet sine Patris uoluntate, sed
272 XX | unus ex principibus non cadit, sed ipsum quoque malitiae
273 XX | tamquam unus de principibus cadunt dii tamen nuncupantur, multo
274 II | ipsa cogitationis suae luce caecatur. 11. Quid enim de eo, ut
275 XXVIII| totus sit in doctrinae suae caecitate superatus.~
276 XXX | causas illis perditionis et caecitatis afferimus, si qua in medio
277 XIV | referuntur, cum uirtutes caelestes per hominem fieri non potuerint,
278 II | praefecerit et alia multa caelorum immensa spatia et sacramentorum
279 XXIX | saeculi potestates et tormenta calcauerunt, armati iam scilicet per
280 VIII | nec uilissima in pedibus calceamenta deteri, sed nec ipsorum
281 VIII | omnibus interioris spiritus calida natura, quae frigidis concreta
282 XXX | auferri possit haeretica calumnia, de eo quod et Deus sit
283 XXX | esse credendum. Sic enim calumnias suas colligere consueuerunt,
284 XXIV | sese haereticorum istorum calumniis exuat, facile ipso quod
285 XV | inuenitur. Et nihilominus calumniosam blasphemiam dispositione
286 VI | magnitudinis, ut ita dixerim, campis sine ullo fine diffundimus.
287 II | ualles in ima deiecit, campos aequaliter strauit, animalium
288 XXVIII| dictasse, pauca de multis. Campus enim et quidem latus ac
289 II | solis ortus excitauit, lunae candentem globum ad solacium noctis
290 II | magnitudines non intra mundi huius capacissimos licet, ut diximus, sinus
291 II | licet, quid sit Deus, mente capiemus, si cogitauerimus id illum
292 VIII | Patris uoluntate, sed et capilli capitis uestri omnes numerati
293 II | quomodo possumus, quomodo capimus, quomodo intellegere licet,
294 XIX | Iacob, transuersis super capita puerorum manibus collocatis,
295 VIII | uoluntate, sed et capilli capitis uestri omnes numerati sunt.
296 XIX | ascendentes super oues et capras uariatos albos et uarios
297 VIII | postremum adolescentium captiua sarabara comburi. Nec immerito,
298 XXXI | omnium rerum et principium et caput. Idcirco unum Deum asseruit,
299 VIII | contemplanda sunt, in quorum sinu carbonum medius est ignis, siue quoniam
300 XXIX | confirmati pro nomine Domini nec carceres nec uincula timuerunt, quin
301 XXIX | luxuriosas comissationes fugit, caritates nectit, affectiones constringit,
302 XV | iudicatis. Tam isti quam Iudaei carnalem solam esse Christi natiuitatem
303 XXX | sincerae traditionis et catholicae fidei controuersiam solent
304 IV | dum in qua conuersionis causa est non habent originem.
305 XXIX | temporibus differens ratio causarum, nec ex hoc tamen ipse diuersus,
306 XXIX | hypocrisi mendacia loquentium, cauteriatam habentium conscientiam suam.
307 VIII | exitus prophetarum uocibus cecinit, immo etiam per ipsum totum
308 XXV | mortis anima incorrupta cernatur? 7. Hoc enim et ipse Dominus
309 XVI | praedestinatus Adam esse cernetur et Abel et Enoch et Noe
310 XII | aduersus illos de ueritate certamine hoc interim sufficit, ut
311 XIX | contentionis istius tantae tantique certaminis? Quare praeterea Iacob,
312 VIII | quorum uarios licet meatus, certis tamen legibus uinctos inspicimus
313 XI | ex duobus, altero in fide cessante, unum et quidem id quod
314 XIX | etiam post haec aeque non cessat eadem scriptura diuina angelum
315 XXXI | incomprehensibilis, si et cetera quaecumque sunt Patris,
316 XXIX | suggerit quaeque alia sunt charismatum dona componit et digerit
317 VIII | Hinc est quod et desuper cherubin sedet, id est praeest super
318 XXIX | promissae hereditatis et quasi chirographum quoddam aeternae salutis,
319 II | profutura solidauit, fruges in cibum elicuit, fontium ora reserauit
320 II | fuerit, minus illo comparatum circum ipsum erit. Sentire enim
321 X | reuinceris corporis quod odisti circumferre substantiam, cuius suscipere
322 II | Christus ante donasset, circumferret secum in poenam sui semper
323 X | Quod autem tecum suffragium circumfers legis? Quod habes testimonium
324 II | omnia legitimis meatibus circumire totum mundi ambitum uoluit,
325 II | sit, quo cum edicitur et circumiri et colligi possit. 6. Quicquid
326 XXVI | me audis, uerum propter circumstantes dixi, ut credant quia tu
327 VIII | etiam per ipsas urbes et ciuitates, quarum exitus prophetarum
328 XVIII | cum superius uocem audiens clamantis pueri Deus esset potius,
329 XVIII | ex utre, cumque puer ille clamasset, fletum et planctum leuasset,
330 XVIII | recognoscit et quod propter clamorem Sodomorum Deus descendisset
331 II | lucidior et omni claritate clarior, omni splendore splendidior,
332 XIII | quem factus est mundus et claritas et auctoritas comprobetur.
333 II | omni luce lucidior et omni claritate clarior, omni splendore
334 XIX | uisionem Dei, ipse uero claudicabat femore suo. 8. Homo, inquit,
335 XIX | fidei propriae et salutis claudicare grauissime incertus et lubricus
336 XVII | Deum Patrem? Ergo iam loco clauditur. Et quomodo omnia ipse complectitur?
337 II | omni iustitia iustior, omni clementia clementior? 12. Minora enim
338 II | iustior, omni clementia clementior? 12. Minora enim sint necesse
339 XVII | cludatur, sed qui omnem locum cludat, nec eum qui in loco sit,
340 XVII | sine fine, non qui loco cludatur, sed qui omnem locum cludat,
341 XII | uenit, ex quo etiam loco cluditur et intra sedis alicuius
342 VI | Deus intra tabernaculum clusus continetur. Sic et templum
343 XXXI | percussi aeris aut tono coactae de uisceribus uocis accipitur,
344 XII | dicere, dum illum rebus ipsis coacti Deum incipiunt promere,
345 II | ita sit unus mundus ista coagmentata conspiratione solidatus,
346 V | esse, dum non utique ex coagmentis corporalibus intellegitur
347 XIX | grauissime incertus et lubricus coepit, qui quamuis superior damnando
348 XXIX | inexplebiles cupiditates coercet, immoderatas libidines frangit,
349 XXIII | manifesta Christi diuinitate cogente ut, quem Filium legerent,
350 XXI | omnis creaturae monstrare cogentur, quod facere non poterunt.
351 VI | consilium fuisset, nisi cogitamen corpus implesset, Deo autem
352 II | sermonis expromit. 5. Ad cogitandam enim et ad eloquendam illius
353 III | oculis artificis magnitudinem cogitaret. 7. De quo idem apostolus:
354 II | mentis acies patitur in cogitatione omni de Deo, et quanto ad
355 II | intellegi nec in ipsam quidem cogitationem possit uenire? 10. Nam si
356 II | 6. Quicquid enim de illo cogitatum fuerit, minus ipso erit;
357 II | Deus, mente capiemus, si cogitauerimus id illum esse, quod quale
358 XXVIII| non tantum uenturus est et cogniturus ipsum Patrem, sed etiam
359 X | non etiam nostri corporis cognoscamus soliditatem, nec ullum omnino
360 XXIV | ipsum dicentis ueritate cognoscant.~
361 XXV | interprete ex sese facile cognoscat non illud in Christo mortuum
362 VIII | parturiunt, uenti spirare coguntur, imbres ueniunt, maria commouentur,
363 VII | mortuorum per hanc bonitatem collatae credentibus indulgentiae
364 III | dum illum per spiritum collatum discit timere. 5. Qui similiter
365 XI | probatio diuinitatis in illo collecta ex uirtutibus illuc proficiet,
366 IV | nec ipsis intellectibus colligatur, quomodo appellationis digne
367 XXX | Sic enim calumnias suas colligere consueuerunt, ut errorem
368 XXX | magistros secundum ista colligimus. Quomodo igitur secundum
369 XXV | occidat, ut dum per haec colligitur non nisi hominem in Christo
370 XVIII | pronuntians esse quem angelum collocarat, quique angelus et Deus
371 XXIV | uestigium distinctionis collocarit, distinctionem posuit dicendo:
372 XVI | homines enim tantummodo se collocasset, si hominem se esse tantummodo
373 IX | sanitates ab eo futuras collocat dicens: Tunc aperientur
374 XIX | capita puerorum manibus collocatis, Deus, inquit, qui pascit
375 XXVI | quando habet cum ceteris collocatum: Sed in lege uestra scriptum
376 VIII | similiter alteram arborem collocauit, mandatum dedit, sententiam
377 XIX | colluctatus fuit. 14. Ac si colluctatio haec ibi quidem praefigurata
378 II | oculorum, uariis florum coloribus ad uoluptatem spectantium
379 XXIX | 11. Hic est qui in modum columbae, posteaquam Dominus baptizatus
380 XXVIII| quoniam qui hoc animo ac mente combiberit et de omnibus sic futurum
381 VIII | adolescentium captiua sarabara comburi. Nec immerito, nam si hic
382 XXIX | auaritias repellit, luxuriosas comissationes fugit, caritates nectit,
383 XXVIII| Pater, ille uos docebit et commemorabit omnia quaecumque dixero.
384 XV | diuinitatem suam omissa interim commemoratione sortis humanae solius diuinitatis
385 X | auctoritatem respuentium nescio cui commenticio et ex fabulis anilibus ficto
386 XIV | animae negari, cum in hominem commissum delictum referatur posse
387 XI | dedisse aut loquendi materiam commodasse uideamur, non sic de substantia
388 XXIX | ibi parce datus, hic large commodatus, nec tamen ante resurrectionem
389 XXVII | imperitia fuisset Iudaica commota et temere adusque saxa succensa,
390 XXIII | magnitudine et ueritate commoti, ultra modum extendentes
391 XXI | ut ita dixerim, siluam commouere, nisi quoniam non tam mihi
392 XXXI | rursum per substantiae communionem ad Patrem reuoluitur. 21.
393 IV | suus, dum sine detrimento commutationis semper sui et similis et
394 II | enuntiatum fuerit, minus illo comparatum circum ipsum erit. Sentire
395 XXXI | natus non fuisset, innatus comparatus cum eo qui esset innatus,
396 XXII | numquam se Deo Patri aut comparauit aut contulit, memor se esse
397 IV | esse oportet, dum extra comparem est. Et ideo solum et unum
398 X | blasphemare atque impium esse compellis? 4. Aut quid sum a te in
399 XXXI | apostolus didicit nec prophetes comperit nec angelus sciuit nec creatura
400 XX | hoc ipsi Dei Filio Christo competere potest, ut Deus pronuntietur.
401 XVIII | Deus sit cui etiam angeli competit nomen, quippe cum magni
402 XVII | clauditur. Et quomodo omnia ipse complectitur? 8. Aut numquid angelum
403 II | enim quaedam gignens et complens omnia, quae sine ullo aut
404 XIX | haec colluctationis figura completa est, non hominem tantum,
405 XVII | omnia continentem et cuncta complexum, ut merito nec descendat
406 XXIX | alia sunt charismatum dona componit et digerit et ideo ecclesiam
407 IV | significantia est eius rei quae comprehendi potuit ex nomine. At quando
408 XXXI | ostendisset et ideo duos comprobasset et deos. 11. Si incomprehensibilis,
409 XIX | repertus est dum nocens comprobatus est, quis dubitabit Christum,
410 XI | quasi Dei uirtutes non computant, infirmitates carnis recolunt,
411 XVIII | omnipotentem inter angelos computemus.~
412 XXIV | sunt, ex quibus asserere conantur non quod est, sed tantum
413 X | Quid me a Domino eripere conaris? Quid me in Patrem blasphemare
414 IV | statum aeternitatis uicaria concatenatione producto et immortalitate
415 XXVIII| ad propheten, dicebat, et concepit et peperit filium. 8. Et
416 XXVI | sed qua traditam, sed qua concessam, sed qua a Patre proprio
417 II | se rediret nec terminos concessos excederet seruans iura praescripta,
418 XVIII | hoc nomen angelis umquam concessum? Nisi quoniam ex utroque
419 II | sint et qualia sint digne concipere potest nec eloquentia sermonis
420 XVIII | latere nos ueritas in istam concludit sententiam, qua intellegere
421 II | licet, ut diximus, sinus conclusas uideremus, sed etiam infra
422 XXVII | meminisset. 6. Denique nouit hanc concordiae unitatem et apostolus Paulus,
423 XXXI | tota creatura subdita sibi concors Patri suo Deo inuentus,
424 XXIV | utroque contextum atque concretum et in eadem utriusque substantiae
425 XIV | uerbi et carnis coniunctione concretus. Non est enim uerbum caro
426 XV | ac propterea ad lapides concurrissent et saxorum ictus inicere
427 XXVI | statum in Christo religionis concutere machinantur, hoc ipso Patrem
428 XII | sanctus de monte opaco et condenso. Quem uolunt isti ab Africo
429 IV | quicquid etiam ex naturae suae condicione comprehenditur. Nomen enim
430 II | sacramentorum infinita opera condiderit, ut immensus hic licet mundus
431 II | prorumperet, ut et praemia condigna et merita poenarum consequenter
432 II | et haec omnia propriis et condignis instrumentis et ornata et
433 III | humanus ex manifestis occulta condiscens de operum magnitudine quae
434 III | et uirtute et maiestate condiscimus. Inuisibilia enim ipsius,
435 XVII | discamus omnia creata et condita esse per Dei Filium, hoc
436 IX | qui et unus et solus est, conditor scilicet rerum omnium, ut
437 X | creatoris? Quid tibi cum homine conditoris? Quid tibi cum figmento
438 XXVII | inuicem religionis ratio conducit. Et quamuis idem atque ipsi
439 VIII | abiectis locupletem spiritum conferendo. 4. Et quia ultro et largus
440 III | uult religiosam, qua Pater, conferre sapientiam. 4. Quique praeterea
441 IV | unum sit necesse est, cui conferri nihil potest, dum parem
442 XXVIII| Pater est Christus, quomodo confestim adicit et dicit: Qui credit
443 XXIII | in semetipso concordiam confibularet terrenorum pariter atque
444 XXIV | mutui ad inuicem foederis confibulatione sociatum hominem et Deum
445 XVI | maledictus esse teneatur qui confidit in homine? Aut si non maledictus,
446 XXXI | duorum deorum quam isti confingunt controuersiam suscitasset.
447 XXIX | rerum diuinarum fuit, quo confirmati pro nomine Domini nec carceres
448 XVIII | possit? Ex quo etiam Deus confirmatur [Deus] esse qui hoc potest
449 XII | genere conuicti Christum confiteantur et Deum, quem etiam Deum
450 XXII | infernorum et omnis lingua confiteatur quoniam Dominus Iesus in
451 XII | nolunt, Patrem illum esse confitebuntur. Vocibus enim prophetarum
452 XXIII | effusius in Christo diuinitatem confitentes, ad hoc illos manifesta
453 XII | Christum dum Filium Dei et Deum confiteri nolunt, Patrem illum esse
454 XI | periculum mortis grande conflauerit.~
455 XXI | Vtrumque ergo in Christo confoederatum est et utrumque coniunctum
456 IX | populi qui te nesciunt ad te confugient, hunc eundem, quando ad
457 XXIV | expediens, non sic cuncta confundens ut nullum uestigium distinctionis
458 XXIV | non dispensasset, sed in confuso permixtam reliquisset, uere
459 X | natiuitas Domini et mors ipsa confutat. Nam et uerbum, inquit Ioannes,
460 XXVI | omnino ad hanc partem uoces congregare, quandoquidem non tam ueteris
461 XVII | caelum firmetur, aquae congregentur, arida ostendatur, fructus
462 XV | blasphemiam dispositione legitima congruenter refutauit. Deum enim se
463 VII | quid amplius per spiritum conicere Deum esse possit. 3. Id
464 XIV | non est ex uerbi et carnis coniunctione concretus. Non est enim
465 XXI | confoederatum est et utrumque coniunctum est et utrumque connexum
466 XIII | descenderat, merito dum per connexionem mutuam et caro uerbum Dei
467 XXII | suscipiendum hominem interim conquiescens nec se suis uiribus exercens
468 XXIII | aliorum haereticorum parte conquirere. Firmum est genus probationis,
469 XIII | assumit, cum sponsa carne conscendens illuc, unde sine carne descenderat,
470 XIII | unum sumus, hanc uocem de conscientia diuinitatis Christus solus
471 XXIX | loquentium, cauteriatam habentium conscientiam suam. 24. In hoc spiritu
472 XXIX | constituit, nemo diuersa iura conscribit. 25. In hunc quisquis blasphemauerit,
473 XXIX | quoddam diuini generis et consecrator caelestis natiuitatis, pignus
474 XVI | potius ad aeternae uitae consecutionem, ut legitur, destinatus,
475 XXIX | quandam gratiarum ceteri consequi possint, totius Sancti Spiritus
476 XX | tamen istud dei incunctanter consequitur, quanto magis qui in ipsum
477 XV | tantummodo est? Absit. Sed considera quod ait: Ego non sum de
478 XV | posset ad diuinitatem suam considerandam trahere, ut se Deum crederent,
479 II | omni de Deo, et quanto ad considerandum Deum plus intenditur, tanto
480 XI | enim in illo fragilitates considerant, quasi Dei uirtutes non
481 XV | hominem crediderunt, non considerantes illud, quoniam [,cum] de
482 XVII | aedificabant filii hominum, considerare quaerentem et dicentem:
483 XXVI | maior me est? 10. Aut cum considerat scriptum: Eo ad Patrem meum
484 II | cogitare possemus et sic considerata operum magnitudine tantae
485 XII | dissolutae et genua debilia, consolamini, pusillanimes sensu, conualescite,
486 XVIII | de domo Abrahae cum puero consolatur et uisitat. Nam cum illa
487 X | latere demanauit, ut nostri consors corporis probaretur, dum
488 XXIX | Deus tuus oleo laetitiae a consortibus tuis. 15, De hoc apostolus
489 XVIII | et nihilominus, cum tres conspexisset uiros, unum ex illis dominum
490 XVIII | ipsum Patrem, assueta Filium conspicere, possit ut est uidere, ne
491 XIII | cum illum etiam in carne conspicias, nisi quoniam, si utrumque
492 II | et uiuificans uniuersa et conspiciens tota et in concordiam elementorum
493 XIX | positum sine ulla haesitatione conspicimus, quique sibi uotum refert
494 XIII | secreta, Christus secreta conspicit cordis, quodsi, cum nullius
495 XXXI | diuinitas tradita et porrecta conspicitur, et tamen nihilominus unus
496 III | quae facta sunt intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque eius
497 II | mundus ista coagmentata conspiratione solidatus, ut nulla ui dissolui
498 XXIX | testimonium reddit, in martyribus constantem fidem religionis ostendit,
499 X | atque fucato possim uere et constanter dicere: Quis es? Vnde es?
500 XX | promitur, multo magis et constantius Christus, cui sunt omnes
501 XIII | in loco ex duobus alterum constare debebit. Cum enim manifestum
502 XXV | quos homines tantummodo constat fuisse, manifestum est uiuere ----
503 XXV | sed et hominem scriptura constituat, consequens est, quod immortale
504 XIV | descenderit nulla in caelo constituta materia fragilitatis? 15.
505 IV | quam significantiam quandam constitutam, ad quam dum homines decurrunt
506 XIII | sed per Iesum Christum constitutum esse depromit, quodsi idem
507 XX | creaturae et Dominus et Deus constitutus esse reperitur? 8. Et in
508 XXIX | caritates nectit, affectiones constringit, sectas repellit, regulam
509 V | corporalibus intellegitur esse constructus. 6. Est enim simplex et
|