27-const | consu-ficto | fictu-marty | mascu-proph | propo-trans | traxi-xxxi
Part
1010 III | eum qui ingenio haeretici fictus sit. Non est enim Deus cui
1011 VIII | periculis pro merito innocentiae fideique seruauit, Enoch transtulit,
1012 IX | testamentum aeternum, sancta Dauid fidelia, hunc, quando gentes in
1013 XXX | ergo credamus, siquidem fidelissimum, Dei Filium Iesum Christum
1014 XVII | praeciperenter haec opera ut fierent, nisi eum per quem facta
1015 XXVI | apud te antequam mundus fieret? 16. Aut cum ab eodem dicitur:
1016 VII | institutorem docueris. 5. Sed haec figurantur potius quam ita sunt. Nam
1017 IX | sacramentorum umbras et figuras de praesentia corporatae
1018 XVIII | esset abluit, reddens in filiis ius hospitalitatis quod
1019 II | mediocris, nunc uasti corporis finxit, ingenium artificis de institutionis
1020 VIII | omnia operiente, quod in firmamentum de aquarum fluente materia
1021 XXIX | scilicet per ipsum atque firmati, habentes in se dona quae
1022 XVII | lux fiat in primis, caelum firmetur, aquae congregentur, arida
1023 XXIII | haereticorum parte conquirere. Firmum est genus probationis, quod
1024 XXI | primogenitus omnis creaturae, caro fit et habitat in nobis, hoc
1025 IV | conuersionem ueniunt, quaecumque fiunt uel quaecumque gignuntur,
1026 XXX | crucifigitur Dominus, quomodo fixus aliquando est, et ita excipit
1027 XXIX | illicitos ardores extinguit, flagrantes impetus uincit, ebrietates
1028 IX | humilitate. 8. Hunc, quando flagrorum eius ictus plagasque descripsit:
1029 XXII | in nomine Iesu omne genu flectatur caelestium, terrestrium
1030 XXII | terrenorum et infernorum se flectere et curuare monstratur et
1031 XXII | omne se in nomine eius genu flecteret caelestium et terrestrium
1032 XVIII | cumque puer ille clamasset, fletum et planctum leuasset, et
1033 II | procurasset oculorum, uariis florum coloribus ad uoluptatem
1034 IX | uirga de radice Iesse et flos de radice ascendet, hunc
1035 VIII | in firmamentum de aquarum fluente materia fuerat Deo iubente
1036 XIII | unam natiuitatis Christi foederasse concordiam? 4. Hic est enim
1037 XXIV | concordia mutui ad inuicem foederis confibulatione sociatum
1038 XXIX | Sancti Spiritus in Christo fonte remanente, ut ex illo donorum
1039 XVIII | fugatam angelus conuenit apud fontem aquae in uia Sur, fugae
1040 VIII | imperio omnia commouentur, fontes scaturiunt, amnes labuntur,
1041 II | fruges in cibum elicuit, fontium ora reserauit et lapsuris
1042 XXIX | haereticos reuincit, improbos foras expuit, euangelia custodit.
1043 IV | nec se umquam in aliquas formas uertit aut mutat, ne per
1044 XVI | credituris diuinitatis suae formulam poneret. 6. Si homo tantummodo
1045 XXIV | sanctum uocabitur Filius Dei, fortasse alio esset nobis genere
1046 XV | scripturarum aduersarios suos fortiter refutauit. Si illos, inquit,
1047 II | ueritate omni uerior et fortitudine omni fortior et maiestate
1048 XXIV | uideri, ut homo et caro et fragilis illa substantia eadem atque
1049 XI | Quasi hominis enim in illo fragilitates considerant, quasi Dei uirtutes
1050 VI | Dominus Deus odorem bonae fragrantiae, aut dum traduntur Moysi
1051 XX | quoque uiribus ueritatis frangatur necesse est. 2. Nam si omnibus
1052 XXIX | coercet, immoderatas libidines frangit, illicitos ardores extinguit,
1053 XXV | non potuit se exercere. Frangitur enim potestas mortis ubi
1054 XIII | Paulus Quorum [, inquit,] fratres et ex quibus Christus secundum
1055 IX | dicendo, suscitabit Deus ex fratribus uestris; eum quasi me audite,
1056 XXIV | scriptura diuina haereticorum et fraudes et furta facile conuincit
1057 II | litoribus inclusit, quo cum fremens fluctus et ex alto sinu
1058 II | non contentus, ne forte fremitus et cursus aquarum cum dispendio
1059 VIII | omnibus datae alia quasi frenis reuocata retrahuntur, alia
1060 VIII | spiritus calida natura, quae frigidis concreta corporibus ad usuram
1061 XXVIII| fructum, tollit illud et omne fructiferum purgat, ut fructum ampliorem
1062 II | tamen non inesse malum in fructu arboris diceretur, sed futurum,
1063 II | usibus profutura solidauit, fruges in cibum elicuit, fontium
1064 X | anilibus ficto Christo atque fucato possim uere et constanter
1065 XXVI | longum facio, si enisus fuero omnes omnino ad hanc partem
1066 | fuerunt
1067 XVIII | fontem aquae in uia Sur, fugae causas interrogat atque
1068 XI | inclinandum et ab alia parte fugiendum, quoniam nec tenebit perfectam
1069 XXIX | luxuriosas comissationes fugit, caritates nectit, affectiones
1070 XVII | testamenti manifestatione fulcitur, nec noui testamenti intercepta
1071 II | astrorum etiam radios uariis fulgoribus micantis lucis accendit
1072 IX | quassatam non conteret et linum fumigans non exstinguet. 7. Hunc,
1073 XXVII | temeritatis et ingentis est furoris exemplum contra ipsius Christi
1074 XXIV | haereticorum et fraudes et furta facile conuincit et detegit.
1075 XXVIII| enim et quidem latus ac fusus aperietur, plenius haereticum
1076 II | uenit, sed spem hominis futurae in Christo et inuentionis
1077 XIX | poneret figuram et formam futuram passionis ostendens. 20.
1078 IX | quando sanitates ab eo futuras collocat dicens: Tunc aperientur
1079 II | animae impiorumque ducuntur futuri iudicii praeiudicia sentientes ----,
1080 XVI | paracletus discit, sed de futuris hominem paracletus instruit.
1081 XXIX | saeculo. uerum etiam nec in futuro. 26. Hic in apostolis Christo
1082 XXVIII| dicit: Si me diligeretis, gauderetis quia eo ad Patrem, quia
1083 XXVIII| haereticus quasi oculo quodam gaudet proprio, ueritatis et luminis
1084 VIII | superioris corroboratis de gelu uiribus sustineret. 8. Nam
1085 XXIX | diuinas aures pro nobis gemitibus ineloquacibus, aduocationis
1086 XXXI | Filius non esset, sed Pater generans de se alterum filium, merito
1087 XI | si Deus Pater Filium Deum generare non potuit. 3. Sed enim
1088 XVIII | ex Patre Deo Deus sermo generatus est. 18. Adhuc, inquit,
1089 II | mundi ambitum uoluit, humano generi dies, menses, annos, signa,
1090 XXV | magis hanc habet potestatem generositas uerbi Dei, ut non possit
1091 XXV | sit? 9. Si enim hanc habet generositatem immortalitatis anima in
1092 XXII | quoniam hic praecipuus atque generosus prae omnibus Dei Filius,
1093 IX | testantur. 4. Hunc ipsa Genesis, cum dicit: Tibi dabo et
1094 XXXI | merito reddidissent non geniti atque ideo duos Christus
1095 XXIV | sanctum hoc quod ex illa genitum est, Filium Dei esse proposuit.
1096 XII | Conualescite, manus dissolutae et genua debilia, consolamini, pusillanimes
1097 XXVI | Filius meus es tu, ego hodie genui te; postula a me, et dabo
1098 XXVII | fide societatem, etiamsi gerant in personis diuersitatem.
1099 X | ex figmento haereticorum gesserit corpus fabularum. 7. Omnes
1100 XII | quae in aduentu Christi gesta sunt? Christum qualiter
1101 XV | et saxorum ictus inicere gestissent, exemplo et testimonio scripturarum
1102 XXIX | ad euangelicam peruenire gestiunt legem. 4. Differentia sane
1103 XIII | thalamo suo, exultauit ut gigas ad currendam uiam; a summo
1104 II | potest, mens est enim quaedam gignens et complens omnia, quae
1105 IV | quaecumque fiunt uel quaecumque gignuntur, dum quae aliquando non
1106 VIII | Deo iubente solidatum, ut glacies robusta aquarum terram pridem
1107 II | excitauit, lunae candentem globum ad solacium noctis mensurnis
1108 IV | in eo aliquod agitur, ne gradus mortalitatis receptus esse
1109 X | contra legis diuinae iura grassata est, qua in baptismate et
1110 XIII | unigeniti a Patre, plenus gratia et ueritate. Nam et uocatur
1111 VIII | totus hic orbis auersus gratiae eius fluminibus aresceret,
1112 XXIX | illo delibationem quandam gratiarum ceteri consequi possint,
1113 XIX | propriae et salutis claudicare grauissime incertus et lubricus coepit,
1114 II | aequaliter strauit, animalium greges ad uarias hominum seruitutes
1115 XXIX | discretiones spirituum porrigit, gubernationes contribuit, consilia suggerit
1116 III | eam tremere, qui continet gyrum terrae et eos qui habitant
1117 XVI | honorifica me gloria quam habebam apud te priusquam mundus
1118 XX | multo magis utique hic Deus habebitur, qui non tantum Deus deorum
1119 VIII | retrahuntur, alia quasi effusis habenis excitata impelluntur. 11.
1120 XXVI | Patri et oboediat, semper habentem rerum omnium potestatem,
1121 XXIX | loquentium, cauteriatam habentium conscientiam suam. 24. In
1122 X | suffragium circumfers legis? Quod habes testimonium propheticae
1123 XXIX | super eum uenit et mansit, habitans in solo Christo plenus et
1124 III | gyrum terrae et eos qui habitant in ipso quasi locustae,
1125 XXIX | Sancto in Christo affluenter habitante. 12. Hoc etenim iam prophetans
1126 XVIII | cum ceteris aperit locum habitationis ipsius actumque describit,
1127 XXII | similitudine hominum factus et habitu inuentus ut homo; humiliauit
1128 XXVIII| habeat quasi teneat quod habiturum se pro certo sciat. 26.
1129 XIII | ante mundi institutionem habuisse ostenditur, Deus manifestissime
1130 X | creatoris, si uel imaginem habuisses carnis et corporis. Certe
1131 XVI | ante mundum fuit; nec enim habuisset gloriam, nisi ipse prius
1132 XII | siue Filium dixerint, ab haeresi sua inuiti licet desciscant
1133 XII | ut diximus, Sabelliana haeresis sacrilega corporatur, siquidem
1134 XXX | fide nostra auferri possit haeretica calumnia, de eo quod et
1135 XII | non dubitat exprimere? Cur haesitabit fidei ueritas, in quo scripturae
1136 XIX | et Deum positum sine ulla haesitatione conspicimus, quique sibi
1137 XII | in quo scripturae numquam haesitauit auctoritas? Ecce enim Osee
1138 XIX | dubitat dicere, ita etiam Deum haesitet pronuntiare, cum hunc eundem
1139 II | caelestis tamen et diuini halitus inspirata substantia. 9.
1140 XXVII | diuersitatem. 10. Denique cum ad has uoces Domini imperitia fuisset
1141 XVIII | uideret puteum aquae uiuae et hauriret aquam propter urgentem sitis
1142 II | oculorum nostrorum acies hebetescit, ne orbem ipsum obtutus
1143 XV | ignari et imperiti Iudaei heredes sibi haereticos istos reddiderunt,
1144 XXIX | natiuitatis, pignus promissae hereditatis et quasi chirographum quoddam
1145 VI | neque in monte isto neque in Hierusalem adorabitis Patrem. Et causas
1146 VIII | peruenit prouidentia. 7. Hinc est quod et desuper cherubin
1147 XIX | inquit, oculis tuis et uide hircos et arietes ascendentes super
1148 XVIII | atque promittit et quod Hismael ex illa nasci haberet et
1149 XXIV | haeretici, inter Filium Dei hominisque cum sua tamen sociatione
1150 V | reuocantur. Nam quibus ad honestam uitam deest ratio, metus
1151 II | siue dixeris maiestatem, honorem ipsius magis quam illum
1152 XXIII | ultra modum extendentes honores eius, ausi sint non Filium,
1153 XVI | quomodo dicit: Et nunc honorifica me gloria quam habebam apud
1154 XXVI | redditur: Et honorificaui et honorificabo? 13. Aut quando a Petro
1155 IV | umquam ullius aut partis aut honoris accedit, ne quid umquam
1156 VI | Denique in euangelio Veniet hora, Dominus aiebat, cum neque
1157 XXV | Hoc enim et ipse Dominus hortans nos ad martyrium et ad contemptum
1158 XVIII | hospites retenti uescerentur hortatur. 12. Post quae et quod pater
1159 XVIII | abluit, reddens in filiis ius hospitalitatis quod aliquando illi fenerauerat
1160 XVIII | copia lactis offert et ut hospites retenti uescerentur hortatur.
1161 XVIII | uisus sit, uisus est et hospitibus receptus et acceptus est,
1162 | huic
1163 | huiusmodi
1164 XXI | pignerata in illo diuinitatis et humanitatis uidetur esse concordia.
1165 III | et diuinitas, ut animus humanus ex manifestis occulta condiscens
1166 III | spiritus meus, nisi super humilem et quietum et trementem
1167 XXII | habitu inuentus ut homo; humiliauit se oboediens factus usque
1168 IX | sic non aperuit os suum in humilitate. 8. Hunc, quando flagrorum
1169 IX | eius nos sanati sumus, aut humilitatem: Et uidimus eum et non erat
1170 XXIX | doctrinis daemoniorum, in hypocrisi mendacia loquentium, cauteriatam
1171 | I
1172 III | procumberet magnitudo inaequaliter iacens, si non paribus fuisset
1173 II | neque quae infra terram iacent, neque ipsa sunt digestis
1174 III | capit. Et haec non ad sui iactantiam, sed ad nostri scientiam
1175 XI | sed in uicem salutis de iactura fidei periculum mortis grande
1176 XXVIII| sui agnoscat erroris. 2. Identidem enim et frequenter opponit
1177 XV | huius ipsius descensionis ignari et imperiti Iudaei heredes
1178 VIII | quoniam omnia opera Dei ignea nec sunt tenebrosa, sed
1179 VIII | est ignis, siue quoniam ad igneum diem iudicii mundus iste
1180 XXVIII| propter nomen meum, quia ignorant eum qui me misit. 25. Haec
1181 II | quod requiritur, non ex ignorantia uenit, sed spem hominis
1182 XV | reddiderunt, quibus dicitur: Vos ignoratis unde ueniam et quo eam:
1183 II | II. 1. Super quae omnia ipse
1184 III | III. 1. Hunc igitur agnoscimus
1185 XIX | atque Rachel Iacob de patris illarum iniquitate quereretur et
1186 II | homo custodiret, quanto illas etiam elementa seruassent.
1187 XXIX | immoderatas libidines frangit, illicitos ardores extinguit, flagrantes
1188 XXIX | distinxit, qui in ipsis illuminator rerum diuinarum fuit, quo
1189 II | uerticem sustulit, ualles in ima deiecit, campos aequaliter
1190 XXVIII| in Filium exerceatur in imaginis contemplatione, ut assuefactus
1191 VIII | uenti spirare coguntur, imbres ueniunt, maria commouentur,
1192 II | prudentiam, ut Deum posset imitari, cuius etsi corporis terrena
1193 XXVIII| omnibus operibus semper imitatur. 16. Ceterum si ipse Pater
1194 III | nostros animos et de agresti immanitate tumidos et abruptos ad lenitatem
1195 II | praefecerit et alia multa caelorum immensa spatia et sacramentorum
1196 XVII | ubique introducit Deum Patrem immensum atque sine fine, non qui
1197 XXIX | inexplebiles cupiditates coercet, immoderatas libidines frangit, illicitos
1198 XV | Quodsi non potest exhibere ut immortalem alterum faciat ipse mortalis,
1199 III | apostolus: Regi autem saeculorum immortali, inuisibili, soli Deo honor
1200 IV | uertit aut mutat, ne per immutationem etiam mortalis esse uideatur.
1201 XXX | est disputandum, ut non impediat scripturae ueritatem, sed
1202 VIII | effusis habenis excitata impelluntur. 11. Mundum enim istum currum
1203 IX | radix Iesse et qui surget imperare gentibus; in eum gentes
1204 XXXI | facit nec a se uenit, sed imperiis paternis omnibus et praeceptis
1205 XV | ipsius descensionis ignari et imperiti Iudaei heredes sibi haereticos
1206 XXVII | cum ad has uoces Domini imperitia fuisset Iudaica commota
1207 IV | misericordiam per ipsam impetrare posse uideantur. 12. Est
1208 XXIX | ardores extinguit, flagrantes impetus uincit, ebrietates reicit,
1209 II | enim est quo piorum animae impiorumque ducuntur futuri iudicii
1210 X | Patrem blasphemare atque impium esse compellis? 4. Aut quid
1211 VI | edicitur. Et quando pedes, quod impleat omnia nec sit quicquam ubi
1212 XXIX | ineloquacibus, aduocationis implens officia et defensionis exhibens
1213 IX | praesentia corporatae ueritatis implentem. 3. Hunc enim Abrahae filium,
1214 XVII | ascendit super omnes caelos, ut impleret omnia, hoc est Dei Filius,
1215 XXIII | Deo et homine inuenitur impleri, quo condicio generis humani
1216 VI | fuisset, nisi cogitamen corpus implesset, Deo autem non necessaria,
1217 XVII | ipse omnia et continet et implet, et tamen nihilominus introducit
1218 VI | non Deo, sed populo potius imputetur. 3. Sic et tabernaculum
1219 XXX | immortalitatem et lucem habitat inaccessibilem; quem uidit hominum nemo
1220 XXXI | non aut dissonantia aut inaequalitate diuinitatis duos deos reddidisse
1221 III | ruinam procumberet magnitudo inaequaliter iacens, si non paribus fuisset
1222 XXIV | Filium Dei esse uerbum Dei incarnatum per illum spiritum de quo
1223 XIX | salutis claudicare grauissime incertus et lubricus coepit, qui
1224 XIX | propter facinus quod admisit incessu fidei propriae et salutis
1225 XII | rebus ipsis coacti Deum incipiunt promere, siue dum illum
1226 VI | perhibetur, aut dum dicit: Inclina aurem tuam et audi, sed
1227 XI | est ergo in unam partem inclinandum et ab alia parte fugiendum,
1228 XV | est, ut in quantum illi inclinauerant ut hominem illum tantummodo
1229 VI | figuram diuinae maiestatis includimus, sed suis illam interminatae
1230 XXIX | continentiam signatae caritatis includit, in ceteris incorrupta et
1231 II | magnitudinis et potestatis incluserit, intentus semper operi suo
1232 XII | Vocibus enim prophetarum inclusi iam Christum Deum negare
1233 II | elementum, fines litoribus inclusit, quo cum fremens fluctus
1234 IV | magnitudine, qua minor, fuerit inclusus, et ideo quod continuit
1235 XXXI | comprobasset et deos. 11. Si incomprehensibilis, si et cetera quaecumque
1236 II | liber esse debuerat, ne incongruenter Dei imago seruiret, et lex
1237 XXIX | in ceteris incorrupta et incontaminata doctrinae dominicae iura
1238 XXIX | quoque corrigit, ecclesiam incorruptam et inuiolatam perpetuae
1239 XXV | est, quod immortale est, incorruptum mansisse teneatur. Quis
1240 XV | partem solius diuinitatis incubuit, quoniam caecitas Iudaica
1241 II | posset euadere, in eandem incurrit, dum ex consilio peruerso
1242 XXV | anima, caro quidem sola incursum interitus mortisque patitur,
1243 VII | ut peccatori populo metus incutiatur, dum iudex ostenditur, et
1244 XVII | Pater descendit, ut res indicat, neque angelus ista praecepit,
1245 II | cui mentem et rationem indidit et prudentiam, ut Deum posset
1246 XXII | audit infanda, experitur indigna, cuius tamen humilitatis
1247 V | iracundias legitimas et indignationes quasdam descriptas tenemus
1248 X | alii uoluerunt haeretici, induit carnem, ne nullam in illo
1249 V | remedium nostri illud facit. Indulgens est enim etiam tunc cum
1250 II | tamen poenam nihilominus indulgenter temperauit, dum non tam
1251 XXVI | qua a Patre proprio sibi indultam. 21. Quid enim tam euidens
1252 XXI | resurrectione suscepit et quasi indumentum resumpsit. 11. Sed enim
1253 VIII | in terram repromissionis induxit. 3. Prophetas spiritu instruxit
1254 XXIX | aures pro nobis gemitibus ineloquacibus, aduocationis implens officia
1255 II | mandatum posuit, quo tamen non inesse malum in fructu arboris
1256 XXIX | ibi non ut semper in illis inesset, hic ut in illis semper
1257 XXIX | repugnat. 19. Hic est qui inexplebiles cupiditates coercet, immoderatas
1258 XXII | contumeliasque descendit, dum audit infanda, experitur indigna, cuius
1259 XVIII | in solitudine exposuisset infantem, quia aqua defecisset ex
1260 XVIII | Cum Deum esse qui uocem infantis audiuit rettulisset, adiecit:
1261 VIII | quaeque Dei putaret istam infatigabilem prouidentiam peruenire,
1262 XIII | nomine consequenter appellat inferendo: Dico ego opera mea regi.
1263 XV | Christus, quomodo dicit: Vos ex inferioribus estis, ego de sursum sum;
1264 VIII | benedicunt, terrae uerentur, inferna quaeque suspiciunt, quem
1265 XX | caelestibus, terrenis et infernis Christo subditis etiam ipsi
1266 VI | ibi es; si descendero ad inferos, ades; et si assumpsero
1267 XXIX | destruit, peruersos corrigit, infideles arguit, simulatores ostendit,
1268 IV | rerum dictat ipsa natura. Infinitum est autem quicquid nec originem
1269 VIII | multiplicatus, id est innumerus, infinitus, immensus. Sub iugo enim
1270 IX | in plaga et sciens ferre infirmitatem, aut quod populus non erat
1271 XI | uirtutes non computant, infirmitates carnis recolunt, potestates
1272 II | reserauit et lapsuris fluminibus infudit. 5. Post quae ne non etiam
1273 VIII | ducem populo praefecit, ingemiscentes filios Israel e iugo seruitutis
1274 III | artificis factus sit nec eum qui ingenio haeretici fictus sit. Non
1275 II | nunc uasti corporis finxit, ingenium artificis de institutionis
1276 XXI | euentilare tractatus et ingentem circa istam speciem Christi
1277 XXVII | testatur, magnae temeritatis et ingentis est furoris exemplum contra
1278 XXVIII| eius caritate. 23. Adhuc ingerit et dicit: Dixi autem uos
1279 VI | qui ubique est? Aut cur ingredi uelit, cum non sit quo extra
1280 XXIX | defensionis exhibens munera, inhabitator corporibus nostris datus
1281 XV | concurrissent et saxorum ictus inicere gestissent, exemplo et testimonio
1282 XXIII | ut ueritas etiam ab ipsis inimicis ueritatis probetur. 2. Nam
1283 XIX | Iacob de patris illarum iniquitate quereretur et cum referret
1284 XIX | quippe cum aduersus Christum iniquitatis suae uictoriam sit consecutus,
1285 IV | enim potest fieri ut sit initiator aut artifex ullius mali
1286 XXII | 9. Exinanit se, dum ad iniurias contumeliasque descendit,
1287 XXVIII| credentem. 11. Et cum nondum iniuriose potatus fuisset, In siti,
1288 XXXI | utroque ostensa, duos faceret innatos et ideo duos faceret deos.
1289 VIII | tanto multiplicatus, id est innumerus, infinitus, immensus. Sub
1290 VIII | sapientiae et scientiae Dei, quam inscrutabilia iudicia eius et inuestigabiles
1291 XXIV | sumenda, quibus illorum et insidias et praestigias uinceremus.
1292 XXX | posita Christi diuinitatis insignia nullo modo debemus recusare,
1293 II | ne orbem ipsum obtutus inspiciat obuiorum sibi superatus
1294 VIII | certis tamen legibus uinctos inspicimus ad metas definiti sibi temporis
1295 XVIII | Filius Dei, ab hominibus inspicitur, qua poterat uideri. Et
1296 II | tamen et diuini halitus inspirata substantia. 9. Quae cum
1297 XXVIII| fructum ampliorem ferat? 22. Instat adhuc et adicit: Sicut dilexit
1298 VI | expetat, cuius ad omnia instituenda artifex est et silens uoluntas?
1299 II | contemplabiles oculis, angelos prius instituerit, spiritales uirtutes digesserit,
1300 IV | testis est mundus, quem non instituisset, nisi bonus fuisset. Nam
1301 II | hominum seruitutes utiliter instituit. 4. Siluarum quoque robora
1302 II | finxit, ingenium artificis de institutionis uarietate testantia. 7.
1303 XXXI | Est ergo Deus Pater omnium institutor et creator, solus originem
1304 IV | probauerunt et quae a bono institutore sunt aliud quam bona esse
1305 VIII | fluminibus aresceret, apostolos institutores generis nostri in totum
1306 VII | creaturam illum esse dicendo institutum expresseris, non institutorem
1307 XIII | Christi probationibus et rebus instructus apostolus Thomas respondens
1308 XVI | futuris hominem paracletus instruit. Ergo aut non accepit paracletus
1309 II | omnia propriis et condignis instrumentis et ornata et plena digesserit.
1310 VIII | induxit. 3. Prophetas spiritu instruxit et per hos omnes Filium
1311 XVIII | tenebras splendore nimio insuetis oculis non ostendet diem,
1312 XXX | auctoritatem corrumpendo integritatem fidei sanctae corrupisse
1313 III | mundi per ea quae facta sunt intellecta conspiciuntur, sempiterna
1314 IV | est, ut condigne nec ipsis intellectibus colligatur, quomodo appellationis
1315 IV | pronuntiabitur, quod dum extra intellectum est etiam supra appellationis
1316 XXV | illo quod homo est Christus intellegatur esse permixtus et esse sociatus,
1317 VII | haec repromittit ad quae intellegenda et mens hominis et natura
1318 VII | enim licet in euangelio suo intellegendi incrementa faciens disputet,
1319 VII | sed ut, dum mens hominum intellegendo usque ad ipsum proficit
1320 XX | angelum aut intellegere aut intellegendum esse contenderit, in hoc
1321 XIX | quam causam hic idem Iacob, intellegens iam uim sacramenti et peruidens
1322 XXV | accipi mortuus. 2. Si umquam intellegerent aut intellexissent quod
1323 XVI | destinationem Christus ceteris intellegetur, quibus posterior denotatur.
1324 XXVIII| Patrem. 3. Sed quod non intellegit discat. Culpatur Philippus
1325 XVII | Ioannes et ceteri ab hoc intelleguntur accepisse quod dicant. 2.
1326 XXV | umquam intellegerent aut intellexissent quod legunt, numquam tam
1327 II | considerandum Deum plus intenditur, tanto magis ipsa cogitationis
1328 XXVII | 1. Sed quia frequenter intendunt illum nobis locum quo dictum
1329 II | et potestatis incluserit, intentus semper operi suo et uadens
1330 XXV | enim potestas mortis ubi intercedit auctoritas immortalitatis.~
1331 XIX | contendit atque luctatur? Quid intercesserat? Quid factum fuerat? Quae
1332 XVIII | intolerabili fulgore percussa intercipi possit, ut Deum Patrem,
1333 XXIV | hominis nihil arbitrantur interesse, ne facta distinctione et
1334 XXV | nisi hominem in Christo interfectum, appareat ad mortalitatem
1335 XXV | multo magis ad Dei uerbum interficiendum deficere debebit. Nam cum
1336 VIII | torperent, addita est omnibus interioris spiritus calida natura,
1337 IV | detrimenta mortem atque interitum probant. Et ideo Ego, ait,
1338 VI | includimus, sed suis illam interminatae magnitudinis, ut ita dixerim,
1339 XXIX | eius efficiat domum, qui interpellat diuinas aures pro nobis
1340 XIX | cuperet, somnii quoque sui interponebat auctoritatem, quo tempore
1341 XXV | sine ullo magistro atque interprete ex sese facile cognoscat
1342 XXX | praeterea Dominus: Quid me interrogas de bono? Vnus Deus bonus.
1343 XVIII | in uia Sur, fugae causas interrogat atque accipit et post haec
1344 XVIII | maiestatis ipsius repentino et intolerabili fulgore percussa intercipi
1345 XXX | duo dii contra scripturas introducti esse uideantur. 5. Qui autem
1346 XXX | ergo unus Deus, sed duo dii introducuntur pariter, Pater et Filius;
1347 XII | agnoscit esse Deum, salutem inueniat in Deo Christo, quisquis
1348 IX | Quasi diluculo paratum inueniemus eum, aut quod sessurus ad
1349 XI | fuerit posita, in altero inuenietur esse suscepta. Periculum
1350 VII | facere incrementa nitatur. 2. Inuenimus enim scriptum esse quod
1351 XII | alibi nisi in Christo Deo inuenire non poterit. 3. Quomodo
1352 XXXI | genitus non esset et aequales inuenti, duos deos merito reddidissent
1353 II | hominis futurae in Christo et inuentionis et salutis ostendit; et
1354 IV | inuenitur quo continetur, minus inuentum eo quo continetur, Deus
1355 VIII | inscrutabilia iudicia eius et inuestigabiles uiae eius, et reliqua.~
1356 II | contingat arcetur, non de inuidiae maligno liuore descendit,
1357 XV | et Deus est? 11. Quod cum inuidiosum Iudaei putassent et blasphemum
1358 XXIX | ecclesiam incorruptam et inuiolatam perpetuae uirginitatis et
1359 XXVIII| Patrem, dum eum uidet qui inuisibilem Patrem in omnibus operibus
1360 XXXI | collatus par expressus duos inuisibiles ostendisset et ideo duos
1361 XVIII | Nisi quoniam, ut Deo Patri inuisibilitas propria reddatur et angelo
1362 VIII | cui testimonium reddit tam inuisibilium quam etiam uisibilium et
1363 XII | dixerint, ab haeresi sua inuiti licet desciscant necesse
1364 IX | Gentes quae te non nouerunt inuocabunt te et populi qui te nesciunt
1365 XIV | mediator inuocatur, cum inuocatio hominis ad praestandam salutem
1366 XIX | Deum et angelum intellegat inuocatum fuisse. ~
1367 XIV | in orationibus mediator inuocatur, cum inuocatio hominis ad
1368 XIV | Christus, quomodo adest ubique inuocatus, cum haec hominis natura
1369 XXIX | redditum. 2. Est enim per Ioelem prophetam repromissus, sed
1370 XIX | Manassen atque Ephrem, filios Ioseph, benedicturus esset hic
1371 V | V. 1. Cuius etiamsi iracundias legitimas et indignationes
1372 V | substantia. 4. Nam et quod irascitur Deus, non ex uitio eius
1373 XXVIII| uidistis. Dicebat enim uisum iri ab eo Patrem, quisquis Filium
1374 VIII | etiam cura et prouidentia Israelitarum non siuit nec uestes consumi
1375 III | tenebras, ut uicissitudinum istarum quibus noctes diesque moderantur
1376 VIII | fluente materia fuerat Deo iubente solidatum, ut glacies robusta
1377 IX | Non deficiet princeps de Iuda neque dux de femoribus eius,
1378 V | dicentur, in Deo non merito iudicabuntur. Corrumpi enim per haec
1379 XIV | praestandam salutem inefficax iudicetur? 9. Si homo tantummodo Christus,
1380 IV | uindicat et parentis et iudicis, maxime cum omnis mali operis
1381 XXVIII| Quasi ouis, pronuntiabat, ad iugulationem adductus est. 10. Et cum
1382 XV | fragilitatem; homo est enim cum Deo iunctus et Deus cum homine copulatus.
1383 XVI | nemo dubitat, et Deo se iungit merito, ut credituris diuinitatis
1384 II | alia praestanda nobis solui iusserit. 2. Hunc enim legimus omnia
1385 VI | linguam quaerat, cui cogitare iussisse est? 7. Necessaria enim
1386 XX | synagogae non exercentes iusta iudicia. 5. Porro si illi,
1387 II | bonitate melior, omni iustitia iustior, omni clementia clementior?
1388 VIII | contra delictum statuit, Noe iustissimum de diluuii periculis pro
1389 II | omni bonitate melior, omni iustitia iustior, omni clementia
1390 XVI | periculum deponit et ad fructum iustitiae accedit. 2. Si homo tantummodo
1391 IX | iudicium tuum regi da et iustitiam tuam Filio Regis. 9. Nec
1392 VI | dicit: Oculi Domini super iustos, aut dum odoratus est Dominus
1393 XXX | Deus, et non est praeter me iustus et saluans. 10. Et alio
1394 XIX | inquit, qui pascit me a iuuentute mea usque in hunc diem,
1395 | iuxta
1396 IV | IV. 1. Quem solum merito bonum
1397 IX | IX. 1. Eadem regula ueritatis
1398 XXI | XXI. l. Et poteram quidem omnium
1399 XIX | Vidi enim quaecumque tibi Laban fecit. Ego sum Deus qui
1400 II | temperauit, dum non tam ipse quam labores eius maledicuntur super
1401 VIII | fontes scaturiunt, amnes labuntur, fluctus assurgunt, fetus
1402 XVIII | cum butyro et ipsius copia lactis offert et ut hospites retenti
1403 XXIX | unxit te Deus Deus tuus oleo laetitiae a consortibus tuis. 15,
1404 XXVII | discurrerent et dicerent: Non te lapidamus propter bonum opus, sed
1405 XIX | unxisti mihi illic stantem lapidem et uouisti mihi illic uotum;
1406 XV | esse Deum ac propterea ad lapides concurrissent et saxorum
1407 II | fontium ora reserauit et lapsuris fluminibus infudit. 5. Post
1408 XXIX | effusus; ibi parce datus, hic large commodatus, nec tamen ante
1409 VIII | indulgentiae suae sinus largos profudit, egenis et abiectis
1410 VIII | conferendo. 4. Et quia ultro et largus et bonus est, ne totus hic
1411 XV | mundo non est. 4. Sed ne lateret, quis esset, expressit unde
1412 XIX | aduersus eum et tetigit latitudinem femoris Iacob, cum in eum
1413 XXX | longa disputatione porrecta. Latius enim potuerunt porrigi et
1414 XXX | Re uera quasi inter duos latrones crucifigitur Dominus, quomodo
1415 XXVIII| multis. Campus enim et quidem latus ac fusus aperietur, plenius
1416 XXI | benedictionibus ante praedixit: Lauabit stolam suam in uino et in
1417 XXI | uerbum Dei est, qui, ut lauaret amictum, amicti susceptor
1418 XXI | substantia quae recepta est ut lauaretur homo exprimitur, sicut ex
1419 XXI | lauatur caro est. Qui autem lauat, uerbum Dei est, qui, ut
1420 XVIII | nuncupasse; quorum cum pedes lauisset, cinericios panes cum butyro
1421 XX | discernens et diiudicans ex eadem lectionis auctoritate aperitur. 6.
1422 XXVI | agnoscat esse personam, cum legat dictum a Patre consequenter
1423 XXIII | cogente ut, quem Filium legerent, quia Deum animaduerterent,
1424 XXVI | Christo meo Domino? 8. Aut cum legit: Non descendi de caelo ut
1425 V | Cuius etiamsi iracundias legitimas et indignationes quasdam
1426 II | lucis accendit et haec omnia legitimis meatibus circumire totum
1427 XXIV | obumbrabit tibi. 8. Hic est enim legitimus Dei Filius qui ex ipso Deo
1428 III | immanitate tumidos et abruptos ad lenitatem trahere uolens dicit: Et
1429 XVIII | clamasset, fletum et planctum leuasset, et audiuit, inquit scriptura,
1430 XIX | Nam cum apud uxores suas Liam atque Rachel Iacob de patris
1431 VIII | mirantibus exclamare iam libeat: O altitudo diuitiarum sapientiae
1432 II | praemoneretur. 10. Nam et liber esse debuerat, ne incongruenter
1433 VI | ualida et brachio excelso liberatur, aut dum dicit: Os enim
1434 XIX | in hunc diem, angelus cui liberauit me ex omnibus malis, benedicat
1435 III | ut dum in ipso expectant libertatem corruptione deposita, in
1436 II | seruitutem illi dedisset, solum liberum esse uoluit. Et ne in periculum
1437 XXIX | cupiditates coercet, immoderatas libidines frangit, illicitos ardores
1438 VIII | usuram uitae aequalia omnibus libramenta ministraret. 10. Hic est
1439 XXIV | distributionem istam cum libramentis suis non dispensasset, sed
1440 III | si non paribus fuisset librata ponderibus, onus hoc moderanter
1441 XXIII | XXIII. 1. Hoc in loco licebit mihi argumenta etiam ex
1442 II | ostendit; et quod ne de ligno arboris uitae contingat
1443 VI | Aut propter quam causam linguam quaerat, cui cogitare iussisse
1444 IX | quassatam non conteret et linum fumigans non exstinguet.
1445 II | solidauerit, maria soluto liquore diffuderit et haec omnia
1446 II | occuparet elementum, fines litoribus inclusit, quo cum fremens
1447 XXVIII| quandoquidem duobus istis locis quibusdam effossis luminibus
1448 XXII | quo uerius dictum fuisset locupletatum illum esse tunc cum nasceretur,
1449 VIII | profudit, egenis et abiectis locupletem spiritum conferendo. 4.
1450 III | qui habitant in ipso quasi locustae, qui expendit montes in
1451 XXX | et strictim posita et non longa disputatione porrecta. Latius
1452 XI | cupientibus aut manus dedisse aut loquendi materiam commodasse uideamur,
1453 XXIX | daemoniorum, in hypocrisi mendacia loquentium, cauteriatam habentium conscientiam
1454 XXV | numquam tam periculose omnino loquerentur. Sed erroris semper est
1455 XXIX | sum; et nos credimus, ideo loquimur. 6. Vnus ergo et idem Spiritus
1456 XIX | claudicare grauissime incertus et lubricus coepit, qui quamuis superior
1457 XXIV | praetendunt, quae in euangelio Lucae relata sunt, ex quibus asserere
1458 II | profundior et omni luce lucidior et omni claritate clarior,
1459 II | et in solidamento caeli luciferos solis ortus excitauit, lunae
1460 II | uariis fulgoribus micantis lucis accendit et haec omnia legitimis
1461 XIX | femoris Iacob, cum in eum luctaretur et ipse cum eo, et dixit
1462 IX | semini tuo, hunc, quando luctatum ostendit hominem cum Iacob,
1463 XIX | cum Iacob contendit atque luctatur? Quid intercesserat? Quid
1464 XVII | prouocetur, animalia producantur, luminaria in caelo atque astra ponantur,
1465 XVIII | dissipatis tenebris ortus luminaris istius mediocribus incrementis
1466 XXVIII| locis quibusdam effossis luminibus orbatus totus sit in doctrinae
1467 XXVIII| gaudet proprio, ueritatis et luminis amisso, totam caecitatem
1468 II | luciferos solis ortus excitauit, lunae candentem globum ad solacium
1469 XXIX | reicit, auaritias repellit, luxuriosas comissationes fugit, caritates
1470 XXVI | Christo religionis concutere machinantur, hoc ipso Patrem Deum uolentes
1471 XXV | nobis, quis non sine ullo magistro atque interprete ex sese
1472 XVIII | Periculosa sunt enim quae magna sunt, si repentina sunt.
1473 XXVII | non Patrem esse testatur, magnae temeritatis et ingentis
1474 II | omnibus partibus redundantes magnitudines non intra mundi huius capacissimos
1475 XXXI | unus Deus, cuius neque magnitudini neque maiestati neque uirtuti
1476 III | facile in ruinam procumberet magnitudo inaequaliter iacens, si
1477 XXXI | angelus, sed ad annuntiandum magnum Dei consilium ex Patre suo
1478 XXXI | gradatim reciproco meatu illa maiestas atque diuinitas ad Patrem,
1479 XI | approbant humanam fragilitatem, maiestates in illo affirmant diuinam
1480 XX | minoribus concessa sunt maioribus denegentur. Ita si angelus
1481 II | immensus, quia nihil illo maius est, semper aeternus, quia
1482 XIV | ponitur, cum spes in homine maledicta referatur? 10. Si homo tantummodo
1483 XVI | Deus, in quem qui credit et maledictionis periculum deponit et ad
1484 II | tam ipse quam labores eius maledicuntur super terra. Nam et quod
1485 II | arcetur, non de inuidiae maligno liuore descendit, sed ne
1486 XIX | liberauit me ex omnibus malis, benedicat pueros. 17.
1487 XX | cadit, sed ipsum quoque malitiae et auctorem et principem
1488 VIII | institutorem et, si sequi maluisset, haberet quem pro Deo in
1489 XVIII | uisum Deum apud quercum Mambrae sedente ipso ad ostium tabernaculi
1490 XIX | pronuntiare. 16. Nam cum Manassen atque Ephrem, filios Ioseph,
1491 XIX | luctabatur homo cum eo usque in mane; et uidit quoniam non potest
1492 XXVIII| mandata mea seruaueritis, manebitis in mea caritate, sicut ego
1493 XXVIII| Patris mandata seruaui, et maneo in eius caritate. 23. Adhuc
1494 XXIX | hic ut in illis semper maneret; et ibi mediocriter distributus,
1495 IV | Idcirco et merito in Deo manet semper status suus, dum
1496 XXVIII| Pater, et ego dilexi uos. Manete in mea caritate. Si mandata
1497 XXIII | confitentes, ad hoc illos manifesta Christi diuinitate cogente
1498 XXIII | haeretici usque adeo Christi manifestam amplexati sunt diuinitatem,
1499 XVII | auctoritas, dum noui testamenti manifestatione fulcitur, nec noui testamenti
1500 III | diuinitas, ut animus humanus ex manifestis occulta condiscens de operum
1501 XIII | habuisse ostenditur, Deus manifestissime comprobatur. Et nihilominus
1502 XXVIII| illum, et ad eum ueniemus et mansionem apud illum faciemus. 19.
1503 XXV | immortale est, incorruptum mansisse teneatur. Quis enim non
1504 XXIX | est, super eum uenit et mansit, habitans in solo Christo
1505 XIX | passionis digestum in figura manuum et Deum et angelum intellegat
1506 VI | alas meas et abiero trans mare, ibi manus tua apprehendet
1507 II | uestiuit. 6. In ipso quoque mari, quamuis esset et magnitudine
1508 XXIX | Christo testimonium reddit, in martyribus constantem fidem religionis
1509 XXV | ipse Dominus hortans nos ad martyrium et ad contemptum omnis humanae
|