27-const | consu-ficto | fictu-marty | mascu-proph | propo-trans | traxi-xxxi
Part
1510 XVII | imaginem Dei fecit illum, masculum et feminam fecit eos? Si,
1511 V | dum ex corporis ipsius et materiae corruptibilitate nascuntur,
1512 V | Deum ualere non possunt. Materiarum enim in nobis ex quibus
1513 II | elementorum omnium discordantes materias sic connectens, ut ex disparibus
1514 XVIII | porrigit, spem praeterea illi materni nominis facit quodque ex
1515 II | et haec omnia legitimis meatibus circumire totum mundi ambitum
1516 XXXI | dum gradatim reciproco meatu illa maiestas atque diuinitas
1517 VIII | astra, quorum uarios licet meatus, certis tamen legibus uinctos
1518 V | quaecumque sunt huiusmodi, dum ad medicinam nostram proferuntur, ut
1519 VIII | pridem contegentium diuidens medietatem dorso quodam pondera aquae
1520 XVIII | tenebris ortus luminaris istius mediocribus incrementis fallenter assurgens
1521 XI | descensurus est. 9. Ita si mediocritates in illo approbant humanam
1522 XXIX | illis semper maneret; et ibi mediocriter distributus, hic totus effusus;
1523 XVIII | Quod enim erat futurus, meditabatur in sacramento Abrahae factus
1524 VIII | in quorum sinu carbonum medius est ignis, siue quoniam
1525 XXVI | Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos
1526 XXII | comparauit aut contulit, memor se esse ex suo Patre et
1527 XXIX | daemoniorum, in hypocrisi mendacia loquentium, cauteriatam
1528 XV | daturum. Quam si non dat, mendax est; si dat, Deus est. Sed
1529 II | uoluit, humano generi dies, menses, annos, signa, tempora utilitatesque
1530 XXIX | plenus et totus nec in aliqua mensura aut portione mutilatus,
1531 II | globum ad solacium noctis mensurnis incrementis orbis impleuit,
1532 II | imaginem Dei factum, cui mentem et rationem indidit et prudentiam,
1533 XXIX | enim qui ipsorum animos mentesque firmauit, qui euangelica
1534 XV | Filii, non Patris fecit mentionem dicendo: Vos dicitis quia
1535 III | terra autem scabellum pedum meorum: qualem mihi aedificabitis
1536 XXIX | patrocinio Spiritus adiuuentur merentur, quia ad euangelicam peruenire
1537 XII | cuius metaturae regio ad meridianam respicit plagam caeli, Christus
1538 XVIII | ad ostium tabernaculi sui meridie et nihilominus, cum tres
1539 II | ut et praemia condigna et merita poenarum consequenter exciperet,
1540 XXVIII| Philippus et iure quidem meritoque, quia dixerit: Domine, ostende
1541 VIII | legibus uinctos inspicimus ad metas definiti sibi temporis ducere,
1542 XII | At si in Bethlehem, cuius metaturae regio ad meridianam respicit
1543 II | radios uariis fulgoribus micantis lucis accendit et haec omnia
1544 VIII | enim, inquit, Dei decies milies tanto multiplicatus, id
1545 V | est enim etiam tunc cum minatur, dum per haec homines ad
1546 VIII | Et ne quis non etiam ad minima quaeque Dei putaret istam
1547 XXIX | quodammodo pupillos, quod minime decebat, relinqueret et
1548 VIII | aequalia omnibus libramenta ministraret. 10. Hic est igitur currus
1549 XXXI | paternae uoluntatis ex quo est ministrum. Ita dum se Patri in omnibus
1550 II | clementia clementior? 12. Minora enim sint necesse est omnium
1551 XXVII | Patre, hoc ipso quo Patre se minorem accipiendo ab ipso sanctificationem
1552 XX | naturae congruit ut quae minoribus concessa sunt maioribus
1553 II | magnitudine et utilitate mirabile, multimoda animalia, nunc
1554 XXIX | et sanitates facit, opera mirabilia gerit, discretiones spirituum
1555 VIII | apostolo et artificem et opera mirantibus exclamare iam libeat: O
1556 VIII | quem angeli adorant, astra mirantur, maria benedicunt, terrae
1557 II | magnitudine tantae molis digne mirari possemus artificem.~
1558 XIX | repertus, eget tamen ipsius misericordia, eget tamen ipsius benedictione.
1559 IV | dum homines decurrunt Dei misericordiam per ipsam impetrare posse
1560 XXVIII| dicebat: Super uestem meam miserunt sortem et dinumerauerunt
1561 XXVII | sed Filius probetur, qui misisset utique, si Pater fuisset.
1562 XXXI | rursum ab illo ipso Filio missa reuertitur et retorquetur,
1563 IX | dicit: Prouide alium quem mittas, hunc idem, quando testatur:
1564 VIII | generis nostri in totum orbem mitti per Filium suum uoluit,
1565 XXVII | subditus alteri Deo, dum mittitur, probaretur. 14. Et tamen
1566 III | istarum quibus noctes diesque moderantur non naturam nescio quam
1567 II | summa et perfecta ratione moderetur.~
1568 II | suspenderit, terram deiecta mole solidauerit, maria soluto
1569 VI | uoluntatem non tantum sine aliqua molitione opera subsequuntur, sed
1570 XXIX | et rerum occasiones atque momenta. 5. Denique apostolus Paulus,
1571 XXIX | apostolis, nisi quoniam ibi ad momentum, hic semper. Ceterum ibi
1572 IV | Nam et incrementa originem monstrant et detrimenta mortem atque
1573 VI | igitur ibi diuinae per membra monstrantur, non habitus Dei nec corporalia
1574 XXI | primogenitum omnis creaturae monstrare cogentur, quod facere non
1575 XI | etiam homo ab ipsis esse monstretur. 5. Quaecumque enim lex
1576 XII | Pater creditur, et nouo more, dum ab istis destricte
1577 XXXI | natiuitas Filium, tamen morigera oboedientia asserat illum
1578 XVI | maledictus, sed in aeternum non moriturus refertur. Ex quo si aut
1579 X | innocentiae deposita criminis mortalitate reuocatur.~
1580 XXV | interfectum, appareat ad mortalitatem sermonem in loco non esse
1581 XXV | sola incursum interitus mortisque patitur, extra leges autem
1582 VII | creator in delictis suis mortuorum per hanc bonitatem collatae
1583 II | suum iam habens illud, quod motu mentis in alterutram partem
1584 V | reliquerunt uel terrore moueantur. Et ideo omnes istae uel
1585 II | suo et uadens per omnia et mouens cuncta et uiuificans uniuersa
1586 XXIII | cuius auctoritas tantum mouit quosdam, ut putarent illum,
1587 XVI | praedestinationem Christi in gloria multi praedestinati fuisse dicentur.
1588 II | magnitudine et utilitate mirabile, multimoda animalia, nunc mediocris,
1589 VIII | Dei decies milies tanto multiplicatus, id est innumerus, infinitus,
1590 XXVIII| haereticum dictasse, pauca de multis. Campus enim et quidem latus
1591 XI | quomodo, qua homo, post multos, sic, qua Deus, ante omnes.
1592 XVIII | facit quodque ex utero eius multum semen esset futurum spondet
1593 XVI | seruetur et ante hunc erit multus numerus hominum in gloriam
1594 XXIX | et defensionis exhibens munera, inhabitator corporibus
1595 II | eloquentia omnis merito muta est et mens omnis exigua
1596 IV | enim natum non est, nec mutari potest; ea enim sola in
1597 IV | aliquas formas uertit aut mutat, ne per immutationem etiam
1598 IV | ait, sum Deus et non sum mutatus, statum suum tenens semper,
1599 XXIX | aliqua mensura aut portione mutilatus, sed cum tota sua redundantia
1600 IV | sibi et in se connexione mutua perplexo et ad statum aeternitatis
1601 XIII | merito dum per connexionem mutuam et caro uerbum Dei gerit
1602 XXIV | permixtione feneratum et mutuatum teneret, quod ex natura
1603 XXIV | utriusque substantiae concordia mutui ad inuicem foederis confibulatione
1604 VI | uoluntatis aperitur. Et cum nares, precum quasi odorum perceptio
1605 XXVIII| praedicat, sed quasi facta sint narrat. 7. Denique cum nondum temporibus
1606 XXII | exinanitus non esset; homo enim nascens augetur, non exinanitur.
1607 XXII | locupletatum illum esse tunc cum nasceretur, non exinanitum, nisi quoniam
1608 V | materiae corruptibilitate nascuntur, in Deo corruptibilitatis
1609 XXIV | haereticorum inde, ut opinor, nata materia est, quia inter
1610 VIII | immensus. Sub iugo enim naturalis legis omnibus datae alia
1611 III | noctes diesque moderantur non naturam nescio quam putaremus artificem,
1612 XXIX | abiturus, Paracletum discipulis necessario dabat, ne illos quodammodo
1613 V | uitam deest ratio, metus est necessarius, ut qui rationem reliquerunt
1614 XVIII | aquam propter urgentem sitis necessitatem, hic autem Deus e caelo
1615 | Necnon
1616 XXIX | comissationes fugit, caritates nectit, affectiones constringit,
1617 XII | Filium, cur Dei Filium Deum negant? Si qua Patrem, cur eos
1618 XIV | Christum sine exitio animae negari, cum in hominem commissum
1619 II | excludit, dum se debitorem nemini sentit. 4. De hoc ergo ac
1620 XVI | Christum consequenter, qui se nequaquam Patri, ut diximus, iunxisset,
1621 XXXI | creator, solus originem nesciens, inuisibilis, immensus,
1622 XXXI | originem ille qui originem nescit, simul ut hic minor sit,
1623 IX | inuocabunt te et populi qui te nesciunt ad te confugient, hunc eundem,
1624 XXVII | dixit 'unus'. Vnum enim neutraliter positum societatis concordiam,
1625 II | causas rerum naturaliter nexas ad utilitatem omnium summa
1626 XVIII | post tenebras splendore nimio insuetis oculis non ostendet
1627 XXX | errorem proprium approbare nitantur. 4. Et quidem illi qui Iesum
1628 VII | religiosa iam facere incrementa nitatur. 2. Inuenimus enim scriptum
1629 XXIV | facile ipso quod scriptum est nitimur et errores istos sine ulla
1630 XVII | ueteris testamenti eiusdem nititur ueritas. 6. Ex quo qui Christum,
1631 XXIV | Dei asseratur. 3. Per quod nituntur excludere Verbum caro factum
1632 XIX | minor repertus est dum nocens comprobatus est, quis dubitabit
1633 IX | uitam uestram pendentem nocte ac die et non credetis ei.
1634 III | uicissitudinum istarum quibus noctes diesque moderantur non naturam
1635 II | candentem globum ad solacium noctis mensurnis incrementis orbis
1636 XVIII | dicant se et angelum credere, nolint illum etiam Deum pronuntiare,
1637 XII | pusillanimes sensu, conualescite, nolite timere. Ecce Deus noster
1638 XVI | uoluit? Quoniam si se Deum nollet intellegi, addidisset: '
1639 XXVI | errare probantur Christum non noscentes, sed sonum nominis approbantes;
1640 XVI | iunxisset, si se non et Deum nosset. Nunc et de homine tacet,
1641 | noster
1642 | nostrae
1643 II | solis aspectum oculorum nostrorum acies hebetescit, ne orbem
1644 XXVIII| uideretur repromittitur et notatur. 30. Haec igitur satis sit
1645 XXIX | euangelio nouus, sed nec noue datus; nam hic ipse et in
1646 XXVIII| mente praesumere, quasi iam nouerit Patrem pariter et uiderit.
1647 IX | gentibus. Gentes quae te non nouerunt inuocabunt te et populi
1648 XXX | terram, quoniam nec alterum nouimus aut nosse, cum nullus sit,
1649 II | immensus hic licet mundus paene nouissimum magis Dei corporalium rerum
1650 XXIX | qui non est in euangelio nouus, sed nec noue datus; nam
1651 XII | ab istis destricte homo nudus asseritur, per eos rursum
1652 | nulli
1653 | nullus
1654 VIII | capilli capitis uestri omnes numerati sunt. Cuius etiam cura et
1655 XVI | et ante hunc erit multus numerus hominum in gloriam destinatus.
1656 XX | principibus cadunt dii tamen nuncupantur, multo magis Deus esse dicetur
1657 XII | dum illum Filium uoluerint nuncupare.~
1658 XVIII | uiros, unum ex illis dominum nuncupasse; quorum cum pedes lauisset,
1659 XI | eundem et Deum et Dei Filium nuncupatum. Nam quomodo est, qua homo,
1660 XVIII | angelis tribus unus dominus nuncupatur, cur, quod non solet, angelus
1661 XX | blasphemia uidentur, ut dii nuncupentur, multo magis utique hic
1662 XVI | paracletus acciperet quae nuntiaret. 4. Si homo tantummodo Christus,
1663 XVI | probat, a quo accepit quae nuntiat, ut testimonium Christi
1664 XVI | suo esse sumpturum quae nuntiaturus sit? Neque enim paracletus
1665 X | natiuitatem, quia creatoris oderas nuptiarum coniunctionem, recusare
1666 X | imitationem hominis qui per nuptias nascitur creatoris. 6. Neque
1667 | nusquam
1668 XVIII | incrementa fragilitas humana nutriri debuit per imaginem ad istam
1669 | O
1670 XX | haereticus pertinaciter obluctans aduersus ueritatem uoluerit
1671 XXX | possit adduci. 2. Sed quia obluctantes aduersus ueritatem semper
1672 XXVI | oboedierit semper Patri et oboediat, semper habentem rerum omnium
1673 XXVI | quo factum est nihil, qui oboedierit semper Patri et oboediat,
1674 XXXI | paternis omnibus et praeceptis oboedit, ut quamuis probet illum
1675 XXXI | dum se Patri in omnibus obtemperantem reddit, quamuis sit et Deus,
1676 XXII | omnis creaturae diuinam obtinens potestatem et Deus est exemplo
1677 X | cum caro et sanguis non obtinere regnum Dei scribitur, non
1678 IV | quoniam eandem semper sui obtinet qualitatem. Immutatio enim
1679 II | hebetescit, ne orbem ipsum obtutus inspiciat obuiorum sibi
1680 II | ipsum obtutus inspiciat obuiorum sibi superatus fulgore radiorum,
1681 XXVI | XXVI. 1. Sed ex hac occasione, quia Christus non homo
1682 XXIV | permixtam reliquisset, uere occasionem haereticis contulisset,
1683 XXIX | sua per tempora et rerum occasiones atque momenta. 5. Denique
1684 IV | quibusdam rationibus et occasionibus adicit et praefert, non
1685 X | corporis probaretur, dum occasus nostri legibus moritur.
1686 XXV | corpus occidunt, animam autem occidere non possunt. 8. Quodsi anima
1687 XXV | facta est, ab hominibus non occiditur, multo magis utique uerbum
1688 XXV | timueritis eos qui corpus occidunt, animam autem occidere non
1689 IX | exclamat dicens: Sicut ouis ad occisionem ductus est et sicut agnus
1690 XXV | cum caro sola et corpus occisum sit? 9. Si enim hanc habet
1691 III | animus humanus ex manifestis occulta condiscens de operum magnitudine
1692 II | possessoris humani alienum occuparet elementum, fines litoribus
1693 IV | alterius initium, quicquid occupauerit totum. Quoniam si non omne
1694 IV | quoniam et non aliunde occurrit homini malum, nisi a bono
1695 XXVIII| qua dum haereticus quasi oculo quodam gaudet proprio, ueritatis
1696 X | uoluisti etiam figuram; odisse enim debueras corporis imitationem,
1697 VI | Domini super iustos, aut dum odoratus est Dominus Deus odorem
1698 VI | odoratus est Dominus Deus odorem bonae fragrantiae, aut dum
1699 VI | cum nares, precum quasi odorum perceptio ostenditur. Et
1700 XVIII | butyro et ipsius copia lactis offert et ut hospites retenti uescerentur
1701 XXIX | Differentia sane in illo genera officiorum, quoniam in temporibus differens
1702 XXIX | unxit te Deus Deus tuus oleo laetitiae a consortibus
1703 | olim
1704 XV | incredulitatem circa diuinitatem suam omissa interim commemoratione sortis
1705 VIII | VIII. 1. Hunc ergo, omissis haereticorum fabulis atque
1706 XII | rursum Christus Pater Deus omnipotens comprobatur. 8. At si in
1707 XXVIII| crescere usque ad Dei Patris omnipotentis perfectam contemplationem,
1708 III | fuisset librata ponderibus, onus hoc moderanter terrenae
1709 XII | ueniet et sanctus de monte opaco et condenso. Quem uolunt
1710 II | incluserit, intentus semper operi suo et uadens per omnia
1711 VIII | contegente, id est caelo omnia operiente, quod in firmamentum de
1712 XXIV | istius haereticorum inde, ut opinor, nata materia est, quia
1713 XXVIII| Identidem enim et frequenter opponit quia dictum sit: Tanto tempore
1714 XXIX | repromissum, sed statutis temporum opportunitatibus redditum. 2. Est enim per
1715 XV | humanae solius diuinitatis oppositione superare. 6. Si homo tantummodo
1716 XVIII | Deum Patrem, quem semper optauit, uidere non possit. 6. Ex
1717 II | in cibum elicuit, fontium ora reserauit et lapsuris fluminibus
1718 XIV | tantummodo Christus, cur homo in orationibus mediator inuocatur, cum
1719 XXVIII| quibusdam effossis luminibus orbatus totus sit in doctrinae suae
1720 II | neque ipsa sunt digestis et ordinatis potestatibus uacua ----
1721 XXVII | sono nominis, sed etiam de ordine dispositae potestatis, qui
1722 VIII | mundum quendam paradisum in oriente constituit, arborem uitae
1723 VIII | principiis, naturaliter de originis suae rigore torperent, addita
1724 XIX | postulat, quia iam lucifer oritur, ideo postulasse reperitur,
1725 XXIX | Christi sponsae quasi quaedam ornamenta distribuit et dirigit. 10.
1726 II | condignis instrumentis et ornata et plena digesserit. 2.
1727 VIII | ex terrenis ista fuerant orta principiis, naturaliter
1728 IV | esse uideretur, a quo malum ortum esset, eluxit. 4. Hic ergo
1729 XIX | salua facta est anima mea. Ortusque est ei sol, mox transiuit
1730 XII | haesitauit auctoritas? Ecce enim Osee prophetes ait ex persona
1731 XXVIII| sortem et dinumerauerunt ossa mea, effoderunt manus meas
1732 XXIII | scripturarum caelestium Christum ostendant Deum, sed qua Filium Dei,
1733 XVII | aquae congregentur, arida ostendatur, fructus secundum semina
1734 XXVIII| meritoque, quia dixerit: Domine, ostende nobis Patrem et sufficit
1735 XIX | uidens Deum', eleganter ostendebat Dominus quod non tantum
1736 XIX | formam futuram passionis ostendens. 20. Nemo igitur Christum
1737 XV | credidissent eo quod se ostenderat his sermonibus Christum
1738 XXVI | ipso Patrem Deum uolentes ostendere Christum esse, dum non homo
1739 XVIII | nimio insuetis oculis non ostendet diem, sed potius faciet
1740 XI | hominem illum ex passionibus ostendi, si non potuerit etiam Deus
1741 XXV | non tantummodo illum, ut ostendimus iam frequenter, Deum, sed
1742 XV | multa opera se ex Patre ostendisse monstrauit, ex quo non Patrem
1743 XI | asseratur. Si enim passiones ostendunt in illo humanam fragilitatem,
1744 XXXI | innatus, aequatione in utroque ostensa, duos faceret innatos et
1745 XVIII | Mambrae sedente ipso ad ostium tabernaculi sui meridie
1746 XIX | arietes ascendentes super oues et capras uariatos albos
1747 XVI | fuisse dicentur. Et hoc pacto minor ceteris hominibus
1748 II | immensus hic licet mundus paene nouissimum magis Dei corporalium
1749 XXI | potestates dehonestauit, palam triumphatis illis in semetipso,
1750 XVIII | pedes lauisset, cinericios panes cum butyro et ipsius copia
1751 XXXI | cum inuisibili collatus par expressus duos inuisibiles
1752 VI | dispositionis cognoscimus. Parabolis enim adhuc secundum fidei
1753 VIII | aeternae uitae mundum quendam paradisum in oriente constituit, arborem
1754 IX | resurrectionis: Quasi diluculo paratum inueniemus eum, aut quod
1755 XXIX | hic totus effusus; ibi parce datus, hic large commodatus,
1756 II | uirtutum omnium et Deus et parens est, ut uere dici possit
1757 III | Dominum propter potestatem, parentem propter institutionem, hunc,
1758 IV | sibi perfecti uindicat et parentis et iudicis, maxime cum omnis
1759 III | inaequaliter iacens, si non paribus fuisset librata ponderibus,
1760 XVIII | et quod Sarra, uxor eius, paritura ex ipso filium esset ediscit
1761 XXIV | deberent. 10. Nunc autem particulatim exponens tam magni sacramenti
1762 VIII | assurgunt, fetus suos cuncta parturiunt, uenti spirare coguntur,
1763 XIX | collocatis, Deus, inquit, qui pascit me a iuuentute mea usque
1764 VIII | duobus, inquit Dominus, passeribus unus non cadet sine Patris
1765 XXI | ex parte suscepti hominis passione. 15. Ex quo siquidem lauatur,
1766 IX | hunc eundem, quando ad passionem eius exclamat dicens: Sicut
1767 XI | erit nec hominem illum ex passionibus ostendi, si non potuerit
1768 XXVIII| 9. Et cum nondum fuisset passus, Quasi ouis, pronuntiabat,
1769 XXVII | personae suae, id est Filii, a paterna auctoritate discernit atque
1770 XXXI | a se uenit, sed imperiis paternis omnibus et praeceptis oboedit,
1771 XVIII | Sodomitarum, quae merebantur pati, recognoscit et quod propter
1772 IX | lingua mutorum, hunc, quando patientiae uirtutes expromit dicens:
1773 XXIX | ex gentibus credunt, ut patrocinio Spiritus adiuuentur merentur,
1774 VIII | eripuit, legem scripsit, patrum sobolem in terram repromissionis
1775 XVIII | humanorum contingat oculorum, paulatim disruptis et dissipatis
1776 XXIX | quod unxit me, euangelizare pauperibus misit me. 14, Similiter
1777 VII | ideo Deus ignis dicitur, ut peccatori populo metus incutiatur,
1778 VIII | ubique diffundunt. 2. Qui peculiarem protoplastis aeternae uitae
1779 IX | Videbitis uitam uestram pendentem nocte ac die et non credetis
1780 XXVIII| intellegi, sed quoniam qui penitus et plene et cum tota fide
1781 XXVIII| dicebat, et concepit et peperit filium. 8. Et cum nondum
1782 VII | cor hominis aut mens ipsa percepit, qualis et quantus est ille
1783 VI | nares, precum quasi odorum perceptio ostenditur. Et cum manus,
1784 XXIV | proponit, non Deum, sed hominem percipere debeamus. 6. Sed enim scriptura
1785 VII | edici nec humanis auribus percipi nec humanis sensibus colligi
1786 II | quid per singula quaeque percurrens longum facio? Semel totum
1787 XVIII | et intolerabili fulgore percussa intercipi possit, ut Deum
1788 XXXI | natus est, qui non in sono percussi aeris aut tono coactae de
1789 XII | recognoscit esse Deum, salutem perdiderit, quam alibi nisi in Christo
1790 XI | dum alterum altero fidem perdidisse conuincitur. 8. Qui legunt
1791 XXX | sanctae neque nos causas illis perditionis et caecitatis afferimus,
1792 XXVI | honorificaui super terram, opus perfeci quod dedisti mihi? 18. Aut
1793 II | quandoquidem ipse uniuersa sinu perfectae magnitudinis et potestatis
1794 IV | mali operis, qui nomen sibi perfecti uindicat et parentis et
1795 XXVIII| quae futura scit et pro perfectis dicit quae futura habet,
1796 II | omnipotentem, id est rerum omnium perfectissimum conditorem, qui caelum alta
1797 IV | accedit, ne quid umquam perfecto defuisse uideatur, nec detrimentum
1798 XV | aeternam do illis, et numquam peribunt in perpetuum? Sed enim cum
1799 XIX | sicuti est, uehementer periclitatur qui aut hominem Christum
1800 XI | et in alterutro utrumque periclitetur, dum alterum altero fidem
1801 VIII | Noe iustissimum de diluuii periculis pro merito innocentiae fideique
1802 XXV | quod legunt, numquam tam periculose omnino loquerentur. Sed
1803 XXV | magis utique uerbum Dei perimi non posse credetur. 10.
1804 XXV | nec mors in illis animam perimit, quae corpora ipsa dissoluit;
1805 X | quae diuinis manibus ne periret extructa est, sed sola carnis
1806 VI | tabernaculum erigere populo permittitur, nec tamen Deus intra tabernaculum
1807 XXIV | dispensasset, sed in confuso permixtam reliquisset, uere occasionem
1808 XXV | Christus intellegatur esse permixtus et esse sociatus, Verbum
1809 XXIX | incorruptam et inuiolatam perpetuae uirginitatis et ueritatis
1810 XV | Deus est ergo, qui salutem perpetuam porrigit, quam homo, qui
1811 IV | et in se connexione mutua perplexo et ad statum aeternitatis
1812 IX | 9. Nec hoc in loco plura persequar, quae annuntiata de Christo
1813 XXVII | societatem, etiamsi gerant in personis diuersitatem. 10. Denique
1814 XX | Ac si aliquis haereticus pertinaciter obluctans aduersus ueritatem
1815 VIII | totum ex singulis constant, pertinget consequenter eius ad usque
1816 XI | credendum fuerit assumptum, perturbata regula ueritatis, temeritas
1817 VIII | cuius ad totum quicquid est peruenit prouidentia. 7. Hinc est
1818 XXVIII| quem sic credit, ad Patrem peruenturus sit eundemque uisurus. 5.
1819 XXX | uoluerunt, erroris sui et peruersitatis origines et causas inde
1820 II | incurrit, dum ex consilio peruerso Deus esse festinat. 12.
1821 XXIX | custodit, haereticos destruit, peruersos corrigit, infideles arguit,
1822 XIX | intellegens iam uim sacramenti et peruidens auctoritatem eius cum quo
1823 VIII | sunt oculis. Dei enim opera peruigili obtutu contemplanda sunt,
1824 VI | totus operatur, et totus pes, quia totus ubique est.
1825 XXVI | honorificabo? 13. Aut quando a Petro respondetur et dicitur:
1826 X | gessit fecerit, si ipse phantasma et non ueritas fuit, neque
1827 X | repromittere, cum te uideam in phantasmate et non in soliditate uenisse?
1828 XXVIII| sum et non agnoscitis me? Philippe, qui uidit me, uidit et
1829 XXVIII| intellegit discat. Culpatur Philippus et iure quidem meritoque,
1830 XXIX | uirtutis, spiritus scientiae et pietatis, et impleuit eum spiritus
1831 XXI | quod superat creaturam, pignerata in illo diuinitatis et humanitatis
1832 XXIII | partis in se connectens pignora et Deum homini et hominem
1833 XXIX | consecrator caelestis natiuitatis, pignus promissae hereditatis et
1834 II | locus enim est quo piorum animae impiorumque ducuntur
1835 IX | species neque honor; homo in plaga et sciens ferre infirmitatem,
1836 XII | regio ad meridianam respicit plagam caeli, Christus nascitur,
1837 VIII | propter incredulitatem exitus, plagas, deminutiones poenasque
1838 IX | quando flagrorum eius ictus plagasque descripsit: Liuore eius
1839 XVIII | ille clamasset, fletum et planctum leuasset, et audiuit, inquit
1840 XXVII | scriberet, Ego, inquit, plantaui, Apollo rigauit, sed Deus
1841 VIII | constituit, arborem uitae plantauit, scientiae boni et mali
1842 IX | dicens: Non audietur in plateis uox eius; arundinem quassatam
1843 II | instrumentis et ornata et plena digesserit. 2. Nam et in
1844 XXVIII| sed quoniam qui penitus et plene et cum tota fide et tota
1845 XXIV | scriptura caelesti abundans plenitudine sese haereticorum istorum
1846 XXVIII| latus ac fusus aperietur, plenius haereticum istum si agitare
1847 IX | Regis. 9. Nec hoc in loco plura persequar, quae annuntiata
1848 XIX | angelum uoluisset intellegi, plurali numero duas personas complexus
1849 II | praemia condigna et merita poenarum consequenter exciperet,
1850 VIII | exitus, plagas, deminutiones poenasque descripsit. 6. Et ne quis
1851 XXVIII| quia ipsi Deum uidebunt, polliceri deprehenditur contemplationem
1852 XVII | luminaria in caelo atque astra ponantur, non alium ostendit tunc
1853 XIX | diuina, sic illum et hominem ponat et Deum, exprimens eadem
1854 VIII | medietatem dorso quodam pondera aquae superioris corroboratis
1855 III | paribus fuisset librata ponderibus, onus hoc moderanter terrenae
1856 XXI | Potestatem habeo animam meam ponendi et rursus recipere eam;
1857 XIX | super pueros manus Iacob ponendo significauit, quasi pater
1858 XXI | dicit animam suam se posse ponere aut animam suam posse se
1859 XIX | adeo autem eundem angelum ponit quem Deum dixerat, ut singulariter
1860 VI | nec corporalia lineamenta ponuntur. Nam et cum oculi describuntur,
1861 XIX | ad interpretationem Dei porrigendam. Vidi enim, inquit, Deum
1862 XV | Deum se probat diuinitatem porrigendo, quam, nisi Deus esset,
1863 XXX | porrecta. Latius enim potuerunt porrigi et propensiore disputatione
1864 XX | exercentes iusta iudicia. 5. Porro si illi, qui reprehenduntur
1865 IV | Immutatio enim conuersionis portio cuiusdam comprehenditur
1866 XXIX | nec in aliqua mensura aut portione mutilatus, sed cum tota
1867 XI | aliquam ueritatis excluserit portionem. 6. Tam enim scriptura etiam
1868 IX | scabellum pedum tuorum, aut cum possessor omnium collocatur: Postula
1869 II | cursus aquarum cum dispendio possessoris humani alienum occuparet
1870 XXIV | quod ex natura propria possidere non posset. 11. Ac sic facta
1871 X | ficto Christo atque fucato possim uere et constanter dicere:
1872 XXIX | gratiarum ceteri consequi possint, totius Sancti Spiritus
1873 X | uocis? 5. Aut quid mihi possum de te solidum repromittere,
1874 XXIX | est qui in modum columbae, posteaquam Dominus baptizatus est,
1875 XIII | Christus solus edicit, quodsi postremo omnibus diuinitatis Christi
1876 VIII | deteri, sed nec ipsorum postremum adolescentium captiua sarabara
1877 XIX | iam lucifer oritur, ideo postulasse reperitur, nisi quoniam
1878 XIX | benedictionem ab eo quem detinebat postulat, quia iam lucifer oritur,
1879 VIII | quem pro Deo in suis iam postulationibus Patrem diceret. 5. Cuius
1880 XIX | quasi a Deo ut inferior postulauit. Ita cum Deo et cum homine
1881 XIX | singulariter in exitu sermonis sui posuerit personam de qua loquebatur
1882 XXVIII| Et cum nondum iniuriose potatus fuisset, In siti, ait, mea
1883 XXVIII| fuisset, In siti, ait, mea potauerunt me aceto. 12. Et cum spoliatus
1884 II | maiestate omni maior et omni potentia potentior et omnibus diuitiis
1885 XVIII | eum, cum hoc utique genus potentiae Dei sit, angeli esse non
1886 II | illum dixeris uirtutem, potentiam ipsius magis quam ipsum
1887 XXI | XXI. l. Et poteram quidem omnium scripturarum
1888 XXX | cum nullus sit, aliquando poterimus. 9. Ego sum, inquit, Deus,
1889 XXI | cogentur, quod facere non poterunt. 5. Aut igitur ante omnem
1890 II | uirtutes digesserit, thronos potestatesque praefecerit et alia multa
1891 II | sunt digestis et ordinatis potestatibus uacua ---- locus enim est
1892 XIV | caelestes per hominem fieri non potuerint, quae ante hominem ipsum
1893 XXX | disputatione porrecta. Latius enim potuerunt porrigi et propensiore disputatione
1894 II | ideo nihil extra ipsum esse potuisse, quippe cum originem omnino
1895 XXVII | dispositae potestatis, qui potuisset dicere 'Ego Pater', si Patrem
1896 X | Quare talis? Vel qua uenire potuisti? 3. Vel quare non ad tuos
1897 XXX | merito scandalum haereticis praebuisse credemur, non utique ex
1898 II | enim quod sine origine est, praecedi a nullo potest, dum non
1899 XXVIII| subnectit: Si diligitis me, praecepta mea seruate; et ego rogabo
1900 XXXI | imperiis paternis omnibus et praeceptis oboedit, ut quamuis probet
1901 XIV | illum, qua Deus est, ante praecessit? 12. Si homo tantummodo
1902 XVII | ostendit tunc adfuisse Deo cui praeciperenter haec opera ut fierent, nisi
1903 XVII | sunt omnia. 5. Sed enim Deo praecipiente ut homo fiat, Deus refertur
1904 XXIII | argumentum grande atque praecipuum est, qui usque adeo Deus,
1905 XXII | legimus, nisi quoniam hic praecipuus atque generosus prae omnibus
1906 XVI | Christi in gloria multi praedestinati fuisse dicentur. Et hoc
1907 XVI | ante mundum tenuit. 7. Nec praedestinatio ista dicatur, quoniam nec
1908 XVI | Christus accepit; ante enim praedestinatus Adam esse cernetur et Abel
1909 XXVIII| habent, non quasi futura sint praedicat, sed quasi facta sint narrat.
1910 XXI | in benedictionibus ante praedixit: Lauabit stolam suam in
1911 VIII | desuper cherubin sedet, id est praeest super operum suorum uarietatem,
1912 II | digesserit, thronos potestatesque praefecerit et alia multa caelorum immensa
1913 VIII | auxit, Moysen ducem populo praefecit, ingemiscentes filios Israel
1914 XXXI | uirtuti quicquam non dixerim praeferri, sed nec comparari potest.
1915 IV | et occasionibus adicit et praefert, non tam legitimam proprietatem
1916 XIX | reperitur, nisi quoniam praefigurabatur contentio haec inter Christum
1917 XIX | colluctatio haec ibi quidem praefigurata est, in euangelio autem
1918 II | ducuntur futuri iudicii praeiudicia sentientes ----, ut operum
1919 II | effrenata prorumperet, ut et praemia condigna et merita poenarum
1920 XXVIII| omnia quaecumque dixero. 20. Praemittit adhuc istum locum, quo ostendat
1921 II | de contemptu datae legis praemoneretur. 10. Nam et liber esse debuerat,
1922 VII | colligi potest. Nam si quae praeparauit Deus his qui diligunt illum
1923 XI | caecitas haereticorum nulla praescribet nec quoniam in Christo aliquid
1924 XI | homine sit, ita eadem natura praescribit et Deum credendum esse qui
1925 XI | esse non possit. 7. Vt enim praescripsit ipsa natura hominem credendum
1926 II | concessos excederet seruans iura praescripta, ut diuinas leges tanto
1927 XVI | ergo credendum secundum praescriptam regulam in Dominum unum
1928 XXVIII| Patrem se non esse, qui tunc praesens cum uideretur repromittebat
1929 XXVIII| Patrem, si iam tunc qui praesentes erant Patrem Christum uidebant?
1930 IX | sacramentorum umbras et figuras de praesentia corporatae ueritatis implentem.
1931 XIII | incunctanter edicere esse, praesertim cum animaduertat scripturam
1932 II | qui fecit ad maiora alia praestanda nobis solui iusserit. 2.
1933 XIV | cum inuocatio hominis ad praestandam salutem inefficax iudicetur?
1934 XV | esset, praestare non posset; praestando autem diuinitatem per immortalitatem
1935 XXIV | quibus illorum et insidias et praestigias uinceremus. Cum autem ipsa
1936 XXVIII| praemium repromittebat quod iam praestiterat et dederat? 27. Nam quoniam
1937 XXVIII| atque ita animo ac mente praesumere, quasi iam nouerit Patrem
1938 XXX | fallunt, sed humani erroris praesumptione, qua haeretici esse uoluerunt.
1939 XXII | festinare uideamur, illum praetereamus apud apostolum locum: Qui
1940 XXX | caelestium nullam partem praeterire debemus, quippe cum etiam
1941 XV | praesenti loco silentio praeterita corporis fragilitate, quae
1942 XXI | festinem, illud non arbitror praetermittendum, quod in euangelio Dominus
1943 XII | Bethlehem uenturus esse praeuidebatur. 9. Eligant ergo ex duobus,
1944 VI | aperitur. Et cum nares, precum quasi odorum perceptio ostenditur.
1945 VIII | glacies robusta aquarum terram pridem contegentium diuidens medietatem
1946 II | Regula exigit ueritatis ut primo omnium credamus in Deum
1947 XXI | acceperint, Christum hominem primogenitum omnis creaturae monstrare
1948 II | cuius etsi corporis terrena primordia, caelestis tamen et diuini
1949 XXX | 10. Et alio in loco: Ego primus et nouissimus, et praeter
1950 IX | quando dicit: Non deficiet princeps de Iuda neque dux de femoribus
1951 XXIV | naturaliter non fuit, ut principalitas nominis istius 'Filius Dei'
1952 VIII | animalibus prae ceteris principatum tenentibus, cuncta desuper
1953 XXXI | omnium ut Pater, duo faciens principia duos ostendisset nobis consequenter
1954 VIII | terrenis ista fuerant orta principiis, naturaliter de originis
1955 XVI | gloria quam habebam apud te priusquam mundus esset? Si antequam
1956 XXIII | natiuitatem. 6. Quod tamen nos non probamus, sed argumentum afferimus
1957 IV | detrimenta mortem atque interitum probant. Et ideo Ego, ait, sum Deus
1958 XXVI | Pater dicetur. In quo errare probantur Christum non noscentes,
1959 XI | illum nudum et solitarium probare cupientibus aut manus dedisse
1960 X | ad tuos abisti, nisi quod probasti tuos non habere, dum ad
1961 XVIII | cuius filiorum pedes ad probationem quod ipse esset abluit,
1962 XIII | omnibus diuinitatis Christi probationibus et rebus instructus apostolus
1963 XXIII | conquirere. Firmum est genus probationis, quod etiam ab aduersario
1964 IV | bona bonum institutorem probauerunt et quae a bono institutore
1965 XV | dicendo Filium se esse et Deum probauit. Deus est ergo, Deus autem
1966 XXXI | ut non innatum, sed natum probem. Sed qui ante omne tempus
1967 XXXI | praeceptis oboedit, ut quamuis probet illum natiuitas Filium,
1968 XXXI | sunt omnia, Deus utique procedens ex Deo, secundam personam
1969 XXIX | ueritatis qui de Patre meo procedit, Et: si non abiero ego,
1970 VI | statim opera cum uoluntate procedunt. 8. Ceterum ipse totus oculus,
1971 III | sunt omnia, praecepit, et processerunt uniuersa, de quo scriptum
1972 III | ac ne facile in ruinam procumberet magnitudo inaequaliter iacens,
1973 II | etiam ipsis quoque deliciis procurasset oculorum, uariis florum
1974 IX | credetis ei. 6. Hunc Esaias: Prodiet uirga de radice Iesse et
1975 XV | quomodo dicit: Ego ex Deo prodii et ueni, cum constet hominem
1976 XVII | semina prouocetur, animalia producantur, luminaria in caelo atque
1977 XXIX | immortalitatis corpora nostra producat, dum illa in se assuefacit
1978 XXX | propensiore disputatione produci, quandoquidem ad testimonium,
1979 XVIII | humanae per ipsum alitur, producitur, educatur, ut aliquando
1980 IV | aeternitatis uicaria concatenatione producto et immortalitate de incorruptione
1981 XI | potestatem? Ne si hoc non profecerit, ut Deus ex uirtutibus asseratur,
1982 V | dum ad medicinam nostram proferuntur, ut res docet, ex consilio,
1983 XI | asseratur, nec passiones proficiant, ut etiam homo ab ipsis
1984 XI | collecta ex uirtutibus illuc proficiet, ut etiam Deus ex operibus
1985 XIX | uotum; nunc ergo surge et proficiscere de terra hac et uade in
1986 XXVII | accepisset. Et nunc autem profitendo se accepisse sanctificationem
1987 VIII | indulgentiae suae sinus largos profudit, egenis et abiectis locupletem
1988 II | etiam infra ipsius mundi et profunda et altitudines cogitare
1989 II | altior et profundo omni profundior et omni luce lucidior et
1990 II | altitudine omni altior et profundo omni profundior et omni
1991 XX | temperate datum, in hoc profuse, in illo ad mensuram, in
1992 II | quoque robora humanis usibus profutura solidauit, fruges in cibum
1993 VI | cum non sit quo extra se progredi possit? Aut cur manus expetat,
1994 XXVII | uniuscuiusque sunt officia prolata; alter enim qui plantat
1995 XXXI | accipitur, sed in substantia prolatae a Deo uirtutis agnoscitur,
1996 XV | quodque quia non otiose prolatum, merito omnia facit. Omnia
1997 XXII | Patris ex ipso genitus atque prolatus. 5. Hic ergo quamuis esset
1998 XVIII | nec benedictionem seminis promisisset, nisi angelus et Deus fuisset),
1999 XXIX | caelestis natiuitatis, pignus promissae hereditatis et quasi chirographum
2000 X | testamenti literis ante promissum, maxime cum et quae de ipso
2001 XXX | unus Deus et per scripturas promittitur et a nobis tenetur et creditur.
2002 XXVIII| fuisset passus, Quasi ouis, pronuntiabat, ad iugulationem adductus
2003 XXIII | ut non Filium, sed Patrem pronuntiandum putarent. 4. Aestiment ergo
2004 XVIII | Deum dixerat et Dominum pronuntians esse quem angelum collocarat,
2005 XXV | ob quam causam uiuere Deo pronuntiati et dicti sunt ----, multo
2006 XIX | simpliciter, sed et angelus pronuntiatur. 4. Ex quo si nullius alterius
2007 XX | competere potest, ut Deus pronuntietur. 3. Si enim qui subiectus
2008 XXX | enim potuerunt porrigi et propensiore disputatione produci, quandoquidem
2009 XXVIII| nondum temporibus Esaiae prophetae Christus natus fuisset,
2010 XXIX | habitante. 12. Hoc etenim iam prophetans Esaias aiebat: Et requiescit,
2011 IX | gentes in ipsum credituras prophetat: Ecce posui eum in principem
2012 XXVI | tuorum? 7. Aut cum Esaiae prophetias explicans inuenit positum
2013 X | Quod habes testimonium propheticae uocis? 5. Aut quid mihi
|