Liber,  Caput

 1   1,  3 |          consultum, delictorum quae sponte vel ignorantia contrahuntur
 2   2,  11|           sint, quibus a promissore sponte renuntiatum est. ~Dig. 2.
 3   2,  11|            eos perseveraverit hique sponte venerint: si quidem sententiam
 4   2,  11|       dixerit praesentibus illis et sponte litigantibus, sententia
 5   3,  1 |           Puto autem omnes, qui non sponte, sed necessario officio
 6   3,  5 |            tenetur non solum is qui sponte et nulla necessitate cogente
 7   4,  2 |            debitam non ab ipso sibi sponte datam sine ullo iudice temere
 8   4,  2 |         fuerit conventus, si quidem sponte rem ante sententiam restituerit,
 9   4,  4 |            sent. ~Quod si minor sua sponte negotiis maioris intervenerit,
10   4,  8 |         dicere, quia et si iudicium sponte accepisset, cogeretur peragere.
11   5,  1 |            in eum non dabitur, sive sponte sive coactus heres eam adierit:
12   5,  1 |         iulianus respondit, cum sua sponte sibi hanc obligationem contraxerit. ~
13   8,  6 |            et si aqua per rivum sua sponte perfluxit, ius aquae ducendae
14   9,  2 |         plostrum sustinuissent, sua sponte se subduxissent et ideo
15   9,  2 |          non posse, quoniam non sua sponte, sed percussae retro redissent. ~
16  10,  2 |         cautionem compelluntur, qui sponte sua distrahunt: ceterum
17  12,  6 |           absolvit et absolutus sua sponte solverit, repetere non potest. ~
18  17,  1 |           eo, qui tale mandatum sua sponte suscepit. ~Dig. 17.1.36.
19  21,  1 |          datur: ceterum si quid sua sponte datum esse proponatur, non
20  21,  2 |      poterit, sed ita, si culpa vel sponte duplae stipulatoris possessio
21  23,  3 |         noster dicebat, nisi mulier sponte marito intra annum impensas
22  26,  1 |             qui propter aetatem sua sponte se defendere nequit, iure
23  26,  4 |           tabularum tutor est, sive sponte manumisit sive etiam compulsus
24  26,  7 |    praestare coguntur, cum officium sponte citra iuris adminiculum
25  26,  7 |          cum officium suum egressus sponte se obligaverit, non puto
26  27,  3 |     privilegium pupilli: neque enim sponte cum eo pupillus contraxit. ~
27  27,  9 |             haec enim alienatio non sponte tutorum fit. ~Dig. 27.9.
28  28,  2 |            suo, deinde emancipetur, sponte adire possit hereditatem.
29  28,  5 |          non ut necessarii, sed sua sponte heredes exstiterunt. sed
30  28,  6 |           oneribus hereditariis non sponte susceptis liberare, non
31  29,  1 |           milite scriptus heres sua sponte adierit hereditatem et rogatus
32  29,  7 |             creditur pater familias sponte sua his relinquere legitimam
33  30,  1 |            consentire autem vel sua sponte debent vel iudice imminente. ~
34  31,  1 | praestarique, sed heres quaedam sua sponte ante quinquennium solvit:
35  33,  7 |          sine cuiusquam auctoritate sponte sua ad parentes et notos
36  36     |              ut, si hereditatem sua sponte adisset, daret titio ducenta
37  36     |             legata dixerit et heres sponte adiit hereditatem, ita debere
38  36     |          dicta sit hereditas et non sponte heres adiit et restituit,
39  36     |              quam laturus esset, si sponte adita fuisset. ~Dig. 36.
40  36     |         suspectam coactus adit, sed sponte post deliberationem. ~Dig.
41  36     |           perinde valere, ac si sua sponte heres hereditatem adisset. ~
42  36     |            dicat, cogi possit, sive sponte adit, ex trebelliano transeant
43  36     |            hereditatem, quamvis, si sponte adisset, cogeretur praestare
44  36     |           titianam restituere tuque sponte adieris hereditatem, uteris
45  36     |        herede praestarentur, si sua sponte adisset, sufficiat autem
46  36     |          quamvis scriptus heres, si sponte adisset, uteretur. ~Dig.
47  36     |             praebere desiderat, sua sponte adire debebit hereditatem,
48  36     |          liberti restituere, si sua sponte adierit, erit falcidiae
49  36     |    hereditatem quis rogatus sit, si sponte adierit, etiam servo eius
50  36     |     fragilitatem cautionis. quod si sponte adierit hereditatem, non
51  36     |            debeat? videndum, si sua sponte heres adit et restituit
52  36     |    restituere possit. sed et si sua sponte adierit, ex eodem senatus
53  36     |   hereditatem rogatus restituere tu sponte adieris et, sine deductione
54  36     |          testamenti eo iure, quo si sponte adissent, sin vero contra
55  38,  2 |            liberis deberet, qui non sponte accusaverunt. ~Dig. 38.2.
56  38,  5 |      excludi eum a faviana, qui non sponte adiit hereditatem, sed quia
57  38,  16|     civitatem romanam perduxit sive sponte sive necessitate, quoniam
58  39,  1 |        eorum dirimeret? a quibus si sponte recesserunt, debebit id
59  40,  9 |             obligare eos: itaque si sponte sua libertus mercedem patrono
60  41,  1 |          servit: adquiret, si tamen sponte sua sciens condicionem suam
61  41,  2 |        existimandum ait, si colonus sponte possessione discesserit.
62  41,  2 |           possessionem: quod si sua sponte emerit, non nisi ratam habuerit
63  43,  30|            4 interd. ~Si filius sua sponte apud aliquem est, inutile
64  43,  63|            4 interd. ~Si filius sua sponte apud aliquem est, inutile
65  44,  5 |      videtur promitti, quotiens sua sponte dominus manumisit et propterea
66  47,  2 |        Ulpianus 41 ad sab. ~Si quis sponte rem iecit vel iactavit,
67  47,  2 |           intervertitur ei, qui eam sponte reiecit. ~Dig. 47.2.43.11 ~
68  48,  8 |        castrare debet, neve quis se sponte castrandum praebere debet.
69  48,  8 |     capitale erit, item ipsi qui se sponte excidendum praebuit". ~Dig.
70  48,  8 |               Qui caedem admiserunt sponte dolove malo, in honore aliquo
71  49,  17|       peculio actionem pati: et, si sponte patiatur, ut quilibet defensor
72  50,  1 |             cavere debere, quam qui sponte officium adgnoverunt. ~
73  50,  4 |        Hermogenianus 1 iuris epit. ~Sponte provinciae sacerdotium iterare
74  50,  12|         tamen gratiam muneris, quod sponte optulit, minuere non debet,
75  50,  16|       necessitate iuris officiis et sponte praestantur: quae si non
76  50,  17|        imputari non potest, cum non sponte cum legatariis contrahit. ~