Liber,  Caput

 1   3,  5 |    gestorum actio danda est: quae desinit competere, si creditori
 2   4,  6 |      finitum fuerit officium, iam desinit abesse rei publicae causa.
 3   7,  1 |          a proprietario possideri desinit, ita etiam usus fructus
 4   7,  1 | fructuarii est et cum substituit, desinit eius esse. ~Dig. 7.1.70pr. ~
 5   7,  4 |           inducatur, civitas esse desinit, ut passa est carthago,
 6   7,  4 |     carthago, ideoque quasi morte desinit habere usum fructum. ~Dig.
 7   7,  4 |           idcirco meum solum esse desinit, non magis quam stercorato
 8   7,  9 |    proprietatem adsecutus fuerit, desinit quidem usus fructus ad eum
 9   9,  1 |           dominus conveniri, quia desinit dominus esse, ubi fera evasit:
10   9,  4 |         me, quia statim meus esse desinit, ne eius nomine, qui sine
11  11,  7 |          reliquiae transferantur, desinit locus religiosus esse. ~
12  13,  7 |    heredem instituerit, desinet [ desinit [ pignus esse et sola precarii
13  15,  1 |      atque noluit, peculium servi desinit peculium esse. ~Dig. 15.
14  15,  3 |         sit, quamvis solutum sit, desinit quidem versum, aequissimum
15  18,  4 |          confusione creditor esse desinit: sed si vendidit hereditatem,
16  18,  6 |        mensuram factam venditoris desinit esse periculum: et ante
17  18,  11|          confusione creditor esse desinit: sed si vendidit hereditatem,
18  18,  13|        mensuram factam venditoris desinit esse periculum: et ante
19  19,  5 | contrahendo rei suae dominus esse desinit. sed si puerum docendum
20  19,  5 |         quod hic dominus esse non desinit qui prius fuit: competit
21  19,  5 |           dicturum, quia dominium desinit ad primum dominum pertinere.
22  21,  1 |     minuitur: ego puto, si morbus desinit, non esse redhibitioni locum,
23  21,  1 |       paenitentia sua nocens esse desinit. ~Dig. 21.1.17.2 ~Ulpianus
24  21,  1 |         ideo magis fugitivus esse desinit. ~Dig. 21.1.17.13 ~Ulpianus
25  21,  2 |   praescriptionem vel usucapionem desinit emptori teneri de evictione. ~
26  23,  3 |         nostri sententiam: nam si desinit dotalis esse, poterit alienari:
27  24,  3 |          2 ad l. iul. et pap. ~Et desinit servus in dote esse, quia,
28  26,  1 |         tempore finito tutor esse desinit. ~Dig. 26.1.14.4 ~Ulpianus
29  26,  1 |    suspectus quis fuerit remotus, desinit esse tutor. ~Dig. 26.1.14.
30  26,  4 |        eis non petitur, aut satis desinit esse cautum, aut magistratus
31  26,  5 |           annum impleverit, tutor desinit esse: quoniam tamen minoribus
32  26,  5 |        Paulus 73 ad ed. ~Nec ille desinit tutor esse. quod et in omnibus,
33  26,  7 |           Cum post mortem pupilli desinit esse nomen idoneum, tutor
34  27,  3 |        causa abesse, consequenter desinit qui in locum eius datus
35  27,  3 |         neratius ait. quia igitur desinit, erit tutelae actio etiam
36  27,  3 |       condicione, quia tutor esse desinit. ~Dig. 27.3.9.3 ~Ulpianus
37  27,  3 |        perseveraret. in qua autem desinit tutor et iterum coepit esse,
38  27,  4 |         pupillarem, quam impendit desinit vertisse et exinde usuras
39  29,  1 |           ibi decesserit, quoniam desinit militis loco haberi, postquam
40  31,  1 |         est, tametsi dominus esse desinit. ~Dig. 31.66.4 ~Papinianus
41  38,  2 |         ex filiis adsignatur, non desinit alterius filii libertus
42  38,  16|      filius autem suus heres esse desinit, si capitis deminutione
43  38,  16|      minutio intercessit, quoniam desinit suus heres vel adgnatus
44  38,  17|       pater defuncti, quo admisso desinit senatus consulto locus esse
45  39,  3 |         alium transtulerit fundi, desinit habere aquae pluviae arcendae
46  39,  4 |        quod commissum est, statim desinit eius esse qui crimen contraxit
47  41,  1 |           receperit, nostrum esse desinit et rursus occupantis fit: ~
48  41,  1 |          nobis eripuit? si igitur desinit, si fuerit ore bestiae liberatum,
49  41,  2 |         ut postea ei restituatur, desinit possidere. ~Dig. 41.2.18pr. ~
50  41,  7 |           sit, statim nostra esse desinit et occupantis statim fit,
51  41,  7 |        suam reliquerit, eius esse desinit, ut hoc sit in parte, quod
52  42,  1 |          dixit, postea iudex esse desinit: et hoc iure utimur, ut
53  42,  8 |           et, si restituerit eam, desinit dotem habere: nec quicquam
54  43,  12|     occupantis alveus fiet: certe desinit esse publicus. ille etiam
55  43,  24|        convenerit cum adversario, desinit vi facere.~Dig. 43.24.20.
56  43,  45|     occupantis alveus fiet: certe desinit esse publicus. ille etiam
57  43,  57|        convenerit cum adversario, desinit vi facere.~Dig. 43.24.20.
58  44,  2 |           sum proprietatem fundi, desinit meus esse prior usus fructus
59  44,  7 |       deberi coepit, certis modis desinit deberi. plane post tempus
60  45,  1 |         varie, quod homine mortuo desinit esse res, in quam seius
61  46,  2 |          eundem stipulatus fuero, desinit periculum ad promissorem
62  46,  3 |          minus hominem debere non desinit: denique homo adhuc ab eo
63  46,  6 |            atque quid salvum esse desinit, committitur et fideiussoribus
64  47,  2 |           redegerit rem furtivam, desinit furtiva esse, quia tutor
65  47,  2 |       paenitentia sua nocens esse desinit. ~Dig. 47.2.67pr. ~Paulus
66  48,  19|           quem constitui videtur, desinit. ~Dig. 48.19.21 ~Celsus
67  49,  15|          Manumittendo autem utrum desinit tantum dominus esse et relictus
68  50,  1 |    adoptionem fuerat factus, esse desinit. ~Dig. 50.1.17pr. ~Papinianus
69  50,  1 |        iuris epit. ~Municeps esse desinit senatoriam adeptus dignitatem,
70  50,  12|           non prius esse in bonis desinit, quam fuerit separata. et
71  50,  17|      Iulianus 60 Dig. ~Marcellus. desinit debitor esse is, qui nanctus