Liber,  Caput

 1   1,  21|         nihil habet, sed eius, qui mandavit, iurisdictione utitur. verius
 2   2,  1 | iurisdictionem. ideoque si is, qui mandavit iurisdictionem, decesserit,
 3   2,  1 |        malo fecit, alius dolo malo mandavit, qui mandavit tenebitur:
 4   2,  1 |            dolo malo mandavit, qui mandavit tenebitur: si uterque dolo
 5   2,  1 |         est fungetur vice eius qui mandavit, non sua. ~Dig. 2.1.17 ~
 6   3,  3 |           et ideo si postea is qui mandavit transactionem ratam non
 7   3,  5 |         actio competit cum eo, cui mandavit aliena negotia gerenda,
 8   3,  5 |           resp. ~Liberto vel amico mandavit pecuniam accipere mutuam:
 9   4,  4 |            id, quod fideiussit vel mandavit, in integrum restituendo
10   6,  2 |        auferatur ab eo, qui venire mandavit, quia per ignorantiam non
11   9,  4 |           forte si servo suo fugam mandavit) an et si possit nihilo
12  10,  2 |         reditus eorum genero solvi mandavit: an ea praecipua filia retinere
13  11,  7 |         testator quidem funus mihi mandavit, heres prohibet, ego tamen
14  11,  7 |     actionem, sed is scilicet, qui mandavit funerandum sive solvit ei
15  11,  7 |      funerandum sive solvit ei cui mandavit sive debet. quod si pupillus
16  11,  7 |            debet. quod si pupillus mandavit sine tutore auctore, utilem
17  11,  7 |           sine tutoris auctoritate mandavit, dandam in eum actionem
18  12,  6 |            suo debitum redderetur, mandavit: maiore pecunia soluta procurator
19  14,  5 |            per epistulam creditori mandavit, ut ei crederet: filius
20  15,  1 |            pro creditore suo solvi mandavit, esse obligatum dominum
21  17,  1 |     adversus eum cui se redimendum mandavit, sed hoc tantum inesse mandati
22  17,  1 |          coepit interesse eius qui mandavit: ceterum si nihil interest,
23  17,  1 |      gerebant, ita demum rata esse mandavit, si interventu sempronii
24  17,  1 |            monumentum fieret, quis mandavit, heres eius poterit mandati
25  17,  1 |        enim agere etiam cum eo qui mandavit, ut sibi pecuniam daret,
26  17,  1 |         solum convenire potest qui mandavit, non etiam reum promittendi:
27  17,  1 |           Qui mutuam pecuniam dari mandavit, omisso reo promittendi
28  17,  1 |      Scaevola 1 resp. ~Duobus quis mandavit negotiorum administrationem:
29  19,  1 |    actionis, si modo rem vendendam mandavit: ergo et per contrarium
30  26,  2 |             quibus negotia gerenda mandavit, rationes accipere voluit. ~
31  26,  7 |      filiorum consilio matris geri mandavit et eo nomine tutores liberavit.
32  26,  7 |            secundus titio gerendam mandavit et titius quaedam administravit,
33  26,  7 |        creditur, qui alii gerendam mandavit, sed et qui satis a contutore
34  29,  2 |    Ulpianus 8 ad sab. ~Sed quid si mandavit, ut hereditatem colligat,
35  29,  2 |          quid si pro herede gerere mandavit, filius adiit hereditatem?
36  29,  2 |        Ulpianus 8 ad sab. ~Quid si mandavit: " si expedit adire, adito?" "
37  29,  2 |         Ulpianus 8 ad sab. ~Sed si mandavit quasi ex asse instituto
38  29,  2 |        asse adire. aliter atque si mandavit quasi ab intestato et ex
39  29,  2 |        egisse. at si ex testamento mandavit, poterit et ab intestato,
40  29,  2 |         Ulpianus 8 ad sab. ~Sed si mandavit, ut patris adiret, sit autem
41  29,  2 |            8 ad sab. ~Plane si sic mandavit " si qua ex testamento lucii
42  29,  2 |        antequam ille petat, is qui mandavit petendum furere coeperit,
43  31,  1 |           post mortem suam aperiri mandavit, talem scripsit: " scire
44  31,  1 |       debitori suo reus stipulandi mandavit, ut titio, cui mortis causa
45  32,  1 |          ex priore marito habebat, mandavit, ut viginti, quae doti dabat,
46  34,  4 |    debitorem actiones ad eum finem mandavit, quo praedium fuerat comparatum.
47  36     |          et eam recipi a sempronio mandavit et certas usuras alumno
48  36     |          est: sed actiones, si non mandavit, transibunt eo tempore,
49  36     |         sed eum vendente creditore mandavit redimendum seiae: quaesitum
50  36,  1 |     exhibitionem, quam aeque matri mandavit, ad annum aetatis eius vicensimum
51  38,  5 |        tradere vellet, seius titio mandavit, ut eum accipiat, ita ut
52  38,  5 |        utrum cum seio dumtaxat qui mandavit actionem habet, an cum titio
53  41,  4 |            Dig. ~Servus meus titio mandavit, ut fundum ei emeret, eique
54  43,  16|        autem etiam is videtur, qui mandavit vel iussit, ut aliquis deieceretur:
55  43,  16|            deiecisse videtur, sive mandavit sive, ut iulianus ait, ratum
56  43,  49|        autem etiam is videtur, qui mandavit vel iussit, ut aliquis deieceretur:
57  43,  49|            deiecisse videtur, sive mandavit sive, ut iulianus ait, ratum
58  44,  3 |            apud eum, qui vendendum mandavit. quod si is quoque, cui
59  46,  3 |   liberatus sit. respondit, si nec mandavit, ut ex trecentum solveretur,
60  48,  15|          non pertinere ad eum, qui mandavit servum fugitivum persequendum
61  48,  16|     suscepit. nec interest, per se mandavit accusationem an per alium:
62  49,  3 |         appellat. ~Ab eo, cui quis mandavit iurisdictionem, non ipse
63  49,  3 |         qui provocaretur ab eo qui mandavit iurisdictionem. ~Dig. 49.
64  49,  9 |             si tibi qui appellavit mandavit, ut eum de appellatione,
65  49,  14|       tutorem, qui aut detulit aut mandavit, severissime puniendum rescripserunt. ~