Liber,  Caput

 1   1,  8 |          sua voluntate facit, dum mortuum infert in locum suum. in
 2   2,  11|           ne sibi in suo sepelire mortuum liceat aut ne vicino invito
 3   3,  2 |            genero mortuo, cum eum mortuum esse sciret, intra id tempus,
 4   3,  2 |        adiecit praetor: " cum eum mortuum esse sciret", ne ignorantia
 5  10,  2 |      priusquam honore fungeretur, mortuum esse omnibus filiis heredibus
 6  10,  3 |         Si quis in communem locum mortuum intulerit, an religiosum
 7  10,  4 |        magis si apparebit eo casu mortuum esse, qui non incidisset,
 8  11,  7 |           Ulpianus 25 ad ed. ~Qui mortuum in locum alienum intulit
 9  11,  7 |      dedit agrum si in eum suorum mortuum intulerit, religiosum eum
10  11,  7 | hereditatem adeat patrem familias mortuum inferendo locum facit religiosum,
11  11,  7 |       naturaliter enim videtur ad mortuum pertinere locus in quem
12  11,  7 |         fuerint licet sepeliri et mortuum inferre, etiamsi ex minima
13  11,  7 |          provinc. ~Is qui intulit mortuum in alienum locum aut tollere
14  11,  7 |        mortuus non erit conditus, mortuum intulerit, utilem actionem
15  11,  7 |         destinatum intulerit quis mortuum, praetor in eum iudicium
16  11,  7 |     Liberum est ei qui prohibetur mortuum ossave mortui inferre aut
17  11,  7 |           via uti prohibeatur, ut mortuum suum inferret, agere potest:
18  11,  7 |           interim heres inferendo mortuum non facit locum religiosum. ~
19  11,  7 |           quam quod ibi sepeliret mortuum et quasi aeterna sede dare
20  11,  7 |        cuius fructus alienus est, mortuum inferat aut inferre velit:
21  11,  7 |      fundum communem invito socio mortuum inferre vult. nam propter
22  11,  8 |     Praetor ait: " quo quave illi mortuum inferre invito te ius est,
23  11,  8 |            quo minus illi eo eave mortuum inferre et ibi sepelire
24  11,  8 |          68 ad ed. ~Qui inferendi mortuum ius habet, non prohibetur
25  11,  8 |        quo illi ius est invito te mortuum inferre, quominus illi in
26  11,  8 |           dominus, quominus alium mortuum eo inferat vel monumentum
27  13,  1 |         iulianus scribit. item si mortuum hominem condicat, consecuturum
28  14,  2 |         eo mancipio, quod in nave mortuum est, vectura tibi non debetur.
29  14,  3 |       pollinctorem habuerit isque mortuum spoliaverit, dandam in eum
30  15,  2 |           viveret, tu credens eum mortuum annali actione egeris et,
31  15,  2 |   partubus et decedere, veluti si mortuum sit animal vel alio quolibet
32  17,  2 |      tecum communis sit et in eum mortuum intuleris, agam tecum pro
33  21,  1 |          missum a domino, cum eum mortuum esse et testamento se liberum
34  21,  1 |  mancipium quod redhiberi oportet mortuum erit, hoc quaeretur, numquid
35  21,  1 |         erit transferendum. et si mortuum fuerit iumentum, pari modo
36  28,  2 |          heredem eum ab intestato mortuum esse, quia dum vivit, neque
37  29,  2 |           sepulchrum hereditarium mortuum intulit, obligari paternis
38  29,  2 |         intestato patrem familias mortuum, quamvis omnia pro domino
39  29,  2 |        communibus, cum sciret eum mortuum esse, usus esset, hereditati
40  30,  1 |       Ulpianus 25 ad sab. ~Sed si mortuum intulit fecitque religiosum
41  34,  5 |   hadrianus credidit patrem prius mortuum. ~Dig. 34.5.9.2 ~Tryphonus
42  36,  1 |        annorum legatum legatarium mortuum ad heredem non transmittere:
43  37,  1 |       cedit. satis est enim scire mortuum esse seque proximum cognatum
44  38,  16|       mortua fuisset, deinde uxor mortuum peperisset, ad sororem solam
45  39,  5 |         pecuniam seii fieri, sive mortuum scivit sive ignoravit is
46  39,  5 |           sed si quidem ignoravit mortuum, erit liberatus, si sic
47  39,  5 |        volebam, et tu ignorans me mortuum hoc feceris, habebis adversus
48  40,  2 |       filius ignorans patrem suum mortuum libertatem imposuerit, libertas
49  40,  4 |         eum liberum esse, nam hoc mortuum sensisse. et inter hos sermones "
50  41,  2 |           multis modis, veluti si mortuum in eum locum intulimus,
51  41,  2 |       fecerit, cum sciret dominum mortuum aut cum sciret heredes id
52  44,  7 |          hominem liberum esse vel mortuum esse vel aedes deustas esse.
53  45,  1 |       quemadmodum si quis stichum mortuum dare stipulatus, si datus
54  45,  1 |       quis dari stipulatus fuerit mortuum hominem aut fundum hostium. ~
55  46,  3 |    debitor, cum ignoraret dominum mortuum esse, ante aditam hereditatem
56  46,  3 |       modo ignoraverit creditorem mortuum esse. ~Dig. 46.3.33pr. ~
57  47,  2 |         fuerit. condicendo quoque mortuum idem consequetur. ~Dig.
58  47,  2 |          bonis eius, quem putabat mortuum, qui vivus erat, pro herede