Liber,  Caput

 1   1,  8 |         quas legati populi romani ferre solent, ne quis eos violaret,
 2   2,  11|         accepto eum stipulationem ferre. ~   Dig. 2.14.10.2 ~Ulpianus
 3   4,  2 |        oportere ei praetorem opem ferre: nam cum liceat, inquit,
 4   4,  8 |           omnibus unam sententiam ferre debebit. ~Dig. 4.8.25.2 ~
 5   4,  8 | probabilem sententiam aequo animo ferre debet". ~Dig. 4.8.27.3 ~
 6   4,  8 |        quoque omnimodo sententiam ferre debet. ~Dig. 4.8.32.5 ~Paulus
 7   7,  1 |       villae posse usufructuarium ferre labeo ait: nec materia eum
 8   8,  3 |       quidam nec hastam rectam ei ferre licere, quia neque eundi
 9   9,  2 |         sustulerint, quam singuli ferre non possent, furti actione
10  11,  1 |     contumaciae autem poenam hanc ferre debet, ut in solidum conveniatur,
11  17,  2 |           potest a ceteris debeat ferre? sed proculus putat hoc
12  19,  2 |        modicum damnum aequo animo ferre debet colonus, cui immodicum
13  19,  2 |          an locator fundi cogatur ferre iniuriam eius, quem prohibere
14  20,  5 |       quantitatem debitam accepto ferre debebit: et cum per iniuriam
15  22,  3 |          rei veritate iusiurandum ferre, prius ipso pro calumnia
16  25,  2 |       videri furtum facienti opem ferre, cum mulier furtum non faciat,
17  28,  1 |           si navigaturus et secum ferre et relinquere iudiciorum
18  28,  5 |       amplius filia quam postumus ferre debeat. ideo si postuma
19  29,  5 |    potuerunt ei adversus vim opem ferre et non tulerunt: ceterum
20  29,  5 |    quotiens dominis suis auxilium ferre possunt, non debent saluti
21  29,  5 |          sua fuerat, auxilium rei ferre, si non corpore suo, at
22  29,  5 |           servos dominis auxilium ferre, ostendit. ~Dig. 29.5.1.
23  29,  5 |           finxit se quis auxilium ferre vel dicis gratia tulit,
24  29,  5 |           est qui potuit ita opem ferre, ut salvus esset dominus,
25  29,  5 |         possent nihilo minus opem ferre, si voluissent. ~Dig. 29.
26  29,  5 |   valetudine adfectus opem domino ferre non potuerit, subveniendum
27  29,  5 |        est, ut, si quidem omnibus ferre potuit, quamvis quibusdam
28  29,  5 |           si, cum duobus auxilium ferre non possit, elegit alteri
29  29,  5 |           se ita includi, ne opem ferre possint. clusos accipere
30  29,  5 |          prodiderat. ut enim opem ferre eum non potuisse constabat,
31  29,  5 |    occiditur, auxilium ei familia ferre debet et armis et manu et
32  31,  1 |    legatum esset eaque dotem suam ferre quam legatum maluit, utrum
33  33,  10|     generum supellectilis expenso ferre solitus erat, is uxori supellectilem
34  36     |         nam iniquissimum est plus ferre legatarium ideo, quia suspecta
35  36     |           vispellionis testatoris ferre? ~Dig. 36.1.8 ~Paulus 2
36  36     |        sed tamen si recuset nomen ferre, remittenda est ei condicio,
37  36     |  creditores eius ex ea hereditate ferre potuerint: nisi forte proprii
38  36,  3 |          facilitati suae expensum ferre debere, quae minus fideiussores
39  37,  5 |          legatum datum est, ut id ferre possit a filio contra tabulas
40  37,  6 |          partem ex bonis paternis ferre, ex suis tertiam: quod dico,
41  37,  8 |   partiatur: nec enim minus debet ferre nepos in locum filii adoptatus,
42  37,  14|          libertus sit, non impune ferre eum oporteat. sed si quidem
43  39,  3 |           aequo animo unumquemque ferre debere, sive melior sive
44  39,  5 |         viri arbitrio competentem ferre sententiam. ~Dig. 39.5.31.
45  40,  12|           ad modum exilii possunt ferre sententiam. ~Dig. 40.12.
46  42,  8 |        suae neglegentiae expensum ferre debeant. quid ergo, si,
47  46,  3 |      videatur sibi debere accepto ferre: ita enim et in suo constitueret
48  46,  4 |           malo clausulam acceptum ferre constat: non enim in partem
49  46,  4 |          curator furiosi acceptum ferre non potuit, nec procurator
50  47,  2 |        ita nec consilium vel opem ferre sine dolo malo posse. ~Dig.
51  47,  2 |           non fiat. quare et opem ferre vel consilium dare tunc
52  47,  6 |      iniquum plus heredes nostros ferre, quam ferremus ipsi. ~Dig.
53  47,  10|   atrocitas eum moverit: nec enim ferre praetor debet heri servum,
54  47,  22|        pactionem quam velint sibi ferre, dum ne quid ex publica
55  48,  19|   cognoscit, quam vult sententiam ferre, vel graviorem vel leviorem,
56  49,  14|           eandem poenam delatorem ferre debere, si citatus ad edictum
57  50,  2 |          suffragium inter ceteros ferre non possunt. ~Dig. 50.2.