Liber,  Caput

 1   1,  3 |                  consuetudo pro lege non immerito custoditur, et hoc est ius
 2   1,  18|                 quod si committatur, non immerito culpae eorum adscribendum
 3   2,  11|                exceptione adiuvatur, nec immerito. cum enim in tali promissione
 4   3,  2 |           damnatus non erit infamis: nec immerito. nam in contrariis non de
 5   4,  2 |              metus causa factum est: non immerito iulianus a Marcello notatus
 6   4,  2 |               pervenit ad eos, datur non immerito: licet enim poena ad heredem
 7   4,  9 |             servi, factum praestare: nec immerito factum eorum praestat, cum
 8  10,  2 |              uxoris suae praecipiet, nec immerito, quia ipse onera matrimonii
 9  13,  5 |                  exceptionem dandam: nec immerito pomponius: nam cum semel
10  16,  1 |                 nihilo minus usurum, non immerito, cum non obligatae cum effectu
11  16,  4 |                 nihilo minus usurum, non immerito, cum non obligatae cum effectu
12  18,  1 |                 vel deminuto pretio, non immerito quaesitum est, quoniam emptionis
13  18,  8 |                 vel deminuto pretio, non immerito quaesitum est, quoniam emptionis
14  19,  2 |             casum incendii repentini non immerito subveniendum tibi est. " ~
15  19,  2 |                  ab antonino augusto non immerito procuratorem caesaris ab
16  21,  1 |                   an sit redhibitum, nec immerito: iniquum est enim, posteaquam
17  21,  2 |               pater damnum patiatur, non immerito dubitatur: non enim sicut
18  24,  1 |          voluntatem defuncti secuti: nec immerito saepe credimus aliquid defunctum
19  25,  4 | existimationemque suam pertinere, ut non immerito possit videri captasse hoc
20  25,  4 |        praegnatem vel etiam negaret, nec immerito: partus enim antequam edatur,
21  27,  3 |               nihil proderit alteri, nec immerito, cum unusquisque doli sui
22  28,  5 |           scriptus, nec seius ab eo, nec immerito: hic enim creditur inesse
23  35,  2 |               admissa distinctio est nec immerito, quia partus nondum editus
24  36     |              substantia hereditatis, nec immerito: non enim praescribi heredi
25  36     |              restituere tibi debeam, non immerito dubitabatur. et plerisque
26  37,  1 |              adgnovisse successionem non immerito videbitur. ~Dig. 37.1.15 ~
27  38,  5 |                 mortis causa factam, nec immerito: mortis causa enim donationes
28  39,  3 |            servitus aquae debebatur, nec immerito: cum enim minuitur ius eorum,
29  43,  19|            itinere usus esse videar, non immerito: non enim opinio tua, sed
30  43,  19|                 deficit interdictum, nec immerito. qui enim vult ire agere,
31  43,  20|                 uti priore aestate", nec immerito: nam quia hieme non utitur,
32  43,  26|               etiam culpam praestat. nec immerito dolum solum praestat is
33  43,  52|            itinere usus esse videar, non immerito: non enim opinio tua, sed
34  43,  52|                 deficit interdictum, nec immerito. qui enim vult ire agere,
35  43,  53|                 uti priore aestate", nec immerito: nam quia hieme non utitur,
36  43,  59|               etiam culpam praestat. nec immerito dolum solum praestat is
37  44,  5 |                rei iudicatae optinet non immerito, cum ipse quis iudicem adversarium
38  44,  6 |                dupli poenam patimur, nec immerito, ne liceat eo modo duriorem
39  45,  1 |          temporis nomine agi possit, non immerito dubitabitur. respondit eam
40  45,  1 |             deducat in obligationem, non immerito quaeritur: nam et res certae
41  46,  3 |                  admissa, doli actio non immerito desiderabitur: aliter quam
42  48,  5 |               avus possint occidere) nec immerito: in sua enim potestate non
43  48,  13|                  heredem exercentur, nec immerito, cum in his quaestio principalis
44  49,  14|              tibi crimen obiceretur, non immerito quingentos solidos inferre