Liber,  Caput

 1   2,  11|          causam pertinerent, ex qua se deferre professus est. ~Dig. 2.13.
 2  12,  2 |              parato iurare actor nolit deferre, non videbitur remissum:
 3  12,  2 |             tutore auctore iusiurandum deferre debet: quod si sine tutore
 4  12,  2 |          cuiusvis corporis iusiurandum deferre potest, si super hoc mandatum
 5  12,  3 |           oportet in litem iusiurandum deferre, ut iuret quisque quod sua
 6  12,  3 |               4.1 ~Ulpianus 36 ad ed. ~Deferre autem iusiurandum iudicem
 7  12,  3 |               in arbitrio esse iudicis deferre iusiurandum nec ne constat:
 8  12,  3 |             qui possit iusiurandum non deferre, idem possit et taxationem
 9  12,  3 |             licuit enim ei a primo nec deferre. ~Dig. 12.3.5.2 ~Marcianus
10  25,  2 |                velit magis iusiurandum deferre, cogitur adversarius iurare
11  25,  2 |            quibusdam rebus iusiurandum deferre, de quibusdam probare. ~
12  26,  7 |                condicionem adulescenti deferre, ut id quod gessisset tutor
13  47,  10|        permittitur actori ius iurandum deferre, ut reus iuret iniuriam
14  48,  2 |               iulia de adulteriis ream deferre, quod dicat eam cum gaio
15  48,  2 |                  Ab alio delatum alius deferre non potest: sed eum, qui
16  48,  2 |               reis exemptus est, alius deferre non prohibetur. ~Dig. 48.
17  48,  2 |             quoque, qui causas alienas deferre non possunt, qui pro pace
18  48,  2 |          suspenso crimine causam fisco deferre non prohibetur. ~Dig. 48.
19  48,  5 |            querellam suam apud iudicem deferre. ~Dig. 48.5.12.7 ~Papinianus
20  49,  14|           Callistratus 3 d. i. fisci. ~Deferre autem se nemo cogitur, quod
21  49,  14|             epistula, ut, si is qui se deferre poterat morte praeventus
22  49,  14|             animi fuisse, ut se vellet deferre": si vero idcirco dissimulaverit,
23  49,  14|             demum ex beneficio traiani deferre se posse, si is, cui datum
24  49,  14|            ideo per angustias temporis deferre se non potuerit. ~Dig. 49.
25  49,  14|       confiteri de suo iure quam aliud deferre videtur. ~Dig. 49.14.13.
26  49,  14|                servo meo relictum est, deferre potero. ~Dig. 49.14.13.9 ~
27  49,  14|              universa legata, atque is deferre deberet, a quo pars hereditatis
28  49,  14|             tamen ex beneficio traiani deferre se permissum est. nec non
29  49,  14|             pupillis etiam permittitur deferre se, ex quibus non capiunt. ~
30  49,  14|            Marcianus l.S. de delator. ~Deferre non possunt mulieres propter
31  49,  14|         delator. ~Item clarissimi viri deferre non possunt. ~Dig. 49.14.
32  49,  14|              de delator. ~Item damnati deferre non possunt, ut divi fratres
33  49,  14| constitutionibus principum prohibentur deferre illi, qui in metallum dati
34  49,  14|             ante damnationem coeperunt deferre, posse eos etiam post damnationem
35  49,  14|               stipendiorum quae merent deferre prohibentur. ~Dig. 49.14.
36  49,  14|           causam sibi cum fisco quivis deferre potest, hoc est vindicare,
37  49,  14|        curatores fuerunt, non oportere deferre causas pupillorum vel adulescentium
38  49,  14|           aliquam vendidit rem, eandem deferre debet vel per se vel per
39  50,  11|        cultores agrorum vel piscatores deferre utensilia in civitatem iusserit,
40  50,  15|                in censum dominus debet deferre. ~Dig. 50.15.4.7 ~Ulpianus