Liber,  Caput

 1   1,  16|       haec ingressus provinciam mandare iurisdictionem legato suo
 2   1,  16|    provinciam venerit) alii eam mandare, quam non habet. sed si
 3   1,  16| Papinianus 1 quaest. ~Aliquando mandare iurisdictionem proconsul
 4   1,  16|         custodiarum cognitionem mandare legatis, scilicet ut praeauditas
 5   1,  16|      off. procons. ~Sicut autem mandare iurisdictionem vel non mandare
 6   1,  16|  mandare iurisdictionem vel non mandare est in arbitrio proconsulis,
 7   1,  21|     possit eam si proficiscatur mandare: non aliter itaque mandare
 8   1,  21|      mandare: non aliter itaque mandare poterit, quam si abesse
 9   1,  21|         senatus consulto habet, mandare non poterit. ~Dig. 1.21.
10   1,  21|    Mandatam sibi iurisdictionem mandare alteri non posse manifestum
11   2,  1 |         is demum iurisdictionem mandare possit, qui eam suo iure,
12   2,  1 |    Solet praetor iurisdictionem mandare: et aut omnem mandat aut
13   2,  1 |        universam iurisdictionem mandare alii potest, ita et in personas
14   2,  11|        5 de omn. trib. ~Sed nec mandare ex hac causa iurisdictionem
15   9,  1 |         paratus fuerit actionem mandare adversus eum qui occidit. ~
16  12,  6 |    suarum constituit, id quoque mandare videtur, ut solvat creditori,
17  14,  1 |   epibatygoi sunt: et plerosque mandare scio, ne vectores recipiant,
18  15,  1 |         si paratus sit actiones mandare, absolvetur. quod enim dicitur,
19  17,  1 |      mandari, ut sibi credatur, mandare intellegitur. ~Dig. 17.1.
20  17,  1 |       cuius bona publicata sunt mandare alicui potest, ut ea emat,
21  17,  2 |     dubitat, utrum actionem eum mandare sociis sufficit, ut, si
22  18,  4 |        eum pervenisse, quatenus mandare potest earum rerum persecutionem
23  18,  11|        eum pervenisse, quatenus mandare potest earum rerum persecutionem
24  19,  5 |     excedere ( possum enim tibi mandare, ut et custodiam mihi praestes
25  20,  2 |     quod fideiubeat, quodammodo mandare res suas esse obligatas.
26  22,  1 |         sit, ut defensionem sui mandare non possit, moram facere
27  24,  3 |        amplius, necesse habebit mandare actiones. ~Dig. 24.3.44pr. ~
28  26,  7 |      sollicitus est, nisi forte mandare actiones paratus sit curatoribus. ~
29  29,  2 |     scribit, specialiter debere mandare. ~Dig. 29.2.25.6 ~Ulpianus
30  29,  2 |   titium decessisse, poterit ei mandare, ut, si scripsit eum, adeat:
31  32,  1 |       hoc est in usuras debeant mandare. respondit videri universam
32  36     |       nisi infans est, quia nec mandare actiones tutor pupilli sui
33  38,  17|         magna causa, quae etiam mandare eam ad petendos tutores
34  44,  3 |         ut neque experiri neque mandare possit, experiundi potestatem
35  44,  3 |        valetudine impeditur, ut mandare possit, in ea causa est,
36  46,  3 |  intellegitur etiam debitoribus mandare, ut procuratori solvant. ~
37  46,  3 |    suarum constituit, id quoque mandare videtur, ut creditoribus
38  47,  2 |       actionem celsus scripsit. mandare eum plane oportebit emptori
39  50,  17|    prohibet pro se intervenire, mandare creditur. sed et si quis