Liber,  Caput

 1   1,  9 |           nomen filii emancipatione amittit. ~Dig. 1.9.6.1 ~Paulus 2
 2   1,  18|        provinciae, abdicando se non amittit imperium. ~Dig. 1.18.21 ~
 3   4,  5 |            eius iura, non civitatis amittit. ~Dig. 4.5.7pr. ~Paulus
 4   4,  5 |           ad ed. ~Tutelas etiam non amittit capitis minutio exceptis
 5   7,  4 |           dici eo momento, quo quis amittit usum fructum et resumit,
 6   7,  4 |            placet enim nobis ei qui amittit usum fructum ex eo quod
 7   7,  4 |             usum fructum ex eo quod amittit nihil adcrescere. ~Dig.
 8   9,  4 |         adversarii esse servum, rem amittit. ~Dig. 9.4.23 ~Gaius 6 ad
 9  12,  1 |         idoneum pignus accepit, non amittit exactionem eius debiti quantitatis,
10  16,  1 |             defensionem exceptionis amittit [ amittat], nullam tamen
11  16,  4 |             defensionem exceptionis amittit [ amittat], nullam tamen
12  18,  1 |             alioquin non tantum rem amittit, sed et in quadruplum convenitur
13  18,  8 |             alioquin non tantum rem amittit, sed et in quadruplum convenitur
14  26,  7 |  acceptaverit, privilegium suum non amittit in bonis tutoris venditis:
15  29,  2 |            repudiatione hereditatem amittit. hoc ita verum est, si in
16  29,  2 |         adquirit, ita et repudiando amittit hereditatem. ~Dig. 29.2.
17  29,  2 |   repudiaverit, quasi legitimus non amittit hereditatem: sed si quasi
18  33,  5 |          tamen quem ita manumiserit amittit, quia is aut electus legato
19  35,  1 |         fuerit, non idcirco legatum amittit, quia postea anulos ab imperatore
20  37,  4 | possessionem adrogandum se dederit, amittit contra tabulas bonorum possessionem. ~
21  38,  1 |      consensit, operarum exactionem amittit: nam haec, cuius matrimonio
22  38,  2 |      evictionis sibi conservet, non amittit beneficium bonorum possessionis. ~
23  38,  2 |      adrogato ius suum patronus non amittit. ~Dig. 38.2.50pr. ~Tryphonus
24  38,  6 |     adierint hereditatem, sua culpa amittit paternam hereditatem: nam
25  38,  10|            omnes, quas ante habuit, amittit. ~Dig. 38.10.5 ~Paulus 6
26  40,  5 |      condicio consistat. immo etiam amittit libertum heres, si condicioni
27  40,  12|       status controversiam faciebat amittit suam causam. nec ea res
28  41,  1 |           quia nemo errans rem suam amittit. ~Dig. 41.1.36 ~Iulianus
29  41,  2 |          tunc quidem semper dominus amittit possessionem, cum reposcenti
30  42,  8 |         usum fructum vel servitutem amittit. ~Dig. 42.8.3.2 ~Ulpianus
31  43,  8 |          pati videtur, qui commodum amittit, quod ex publico consequebatur,
32  43,  16|       verius est: deicitur enim qui amittit possessionem, non qui non
33  43,  41|          pati videtur, qui commodum amittit, quod ex publico consequebatur,
34  43,  49|       verius est: deicitur enim qui amittit possessionem, non qui non
35  48,  13|          pristina iura, ita et bona amittit. ~Dig. 48.13.4pr. ~Marcianus
36  48,  20|             quoniam, quia civitatem amittit, heredem habere non potest,
37  48,  22|            testamenti factionem non amittit. ~Dig. 48.22.7.4 ~Ulpianus
38  48,  22|                deportatus civitatem amittit, libertatem retinet et iure
39  50,  11|        meruit decennii tempore usum amittit. ~Dig. 50.11.2 ~Callistratus