Liber,  Caput

 1   3,  5 |        sed die praeterito si non intulit rationibus creditoris cuius
 2   4,  2 |       eam quam magistratus recte intulit, scilicet iure licito et
 3   4,  2 |          sit persona, quae metum intulit, vel populus vel curia vel
 4   4,  2 |      scribens, si fideiussor vim intulit, ut accepto liberetur, in
 5   4,  2 |   quoniam pro possessore qui vim intulit possidet: propter quod heredi
 6   4,  2 |      fide emptorem ab eo qui vim intulit comparantem non teneri nec
 7   4,  2 |         summovendum eum, qui vim intulit, dicebat: quod cum durum
 8   4,  2 |      malo et culpa eius, qui vim intulit et condemnatus est, periit?
 9   4,  2 |      Ulpianus 11 ad ed. ~Qui vim intulit, cum possessionem a me sit
10   4,  2 |        idem et si ipsius qui vim intulit sic in corpus patrimonii
11  11,  7 |         mortuum in locum alienum intulit vel inferre curavit, tenebitur
12  11,  7 |          ad ed. provinc. ~Is qui intulit mortuum in alienum locum
13  11,  7 |        locum aut tollere id quod intulit aut loci pretium praestare
14  20,  4 |         suas omnes obligavit: et intulit seiae partem debiti et reliquam
15  21,  2 |      renum emit et partem pretii intulit: cum in residuam quantitatem
16  24,  1 |         quaestionem donationibus intulit, post mortem eius contra
17  29,  2 |  sepulchrum hereditarium mortuum intulit, obligari paternis creditoribus
18  29,  5 |          ed. ~Si sibi manus quis intulit, senatus consulto quidem
19  29,  5 |   impatientia doloris sibi manus intulit, eius testamentum aperiri
20  30,  1 |          ad sab. ~Sed si mortuum intulit fecitque religiosum locum
21  30,  1 |        si quidem patrem familias intulit, cum alio inferre non posset
22  30,  1 |         tenebitur: quod si heres intulit suo arbitrio, debebit praestare,
23  33,  4 |      quam mihi pro ea pater eius intulit, dari volo: hoc amplius
24  33,  8 |       pecuniam heredibus patroni intulit, heredes patroni ex causa
25  37,  14|      dari debebit: quod si manus intulit, in metallum dandus erit:
26  40,  1 |           pro quo dominus poenam intulit, intra decem annos manumitti.
27  47,  12|     contra voluntatem testatoris intulit: licet enim cavere testatori,
28  48,  5 |       qui stuprum vel adulterium intulit, pertinent. ~Dig. 48.5.14pr. ~
29  48,  5 |       autem, qui per vim stuprum intulit vel mari vel feminae, sine
30  48,  16|         plura crimina idem eidem intulit, singulorum debet abolitionem
31  48,  16|        turpill. ~Accusationem is intulit, qui praescriptione summoveri
32  48,  19|            Miles, qui sibi manus intulit nec factum peregit, nisi
33  48,  21|        bona eius, qui manus sibi intulit, fisco vindicari, si eo
34  48,  21| quaeritur, an is, qui sibi manus intulit et non perpetravit, debeat
35  48,  21|         si sine causa sibi manus intulit, puniendus est: qui enim
36  49,  14|        mortem conscivit et manus intulit, fisco vindicantur: quod
37  49,  16|          de re milit. ~Qui manus intulit praeposito, capite puniendus
38  49,  16|      fregit vel manum centurioni intulit, capite punitur. ~Dig. 49.